Αίθουσα η κυνάπιος
| Αίθουσα η κυνάπιος | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
|
Η αίθουσα η κυνάπιος είναι είδος φυτού που έχει επιστημονική ονομασία (στη λατινική γλώσσα) Aethusa cynapium και ανήκει στην οικογένεια σελινοειδή (γνωστότερη παλαιότερα ως σκιαδοφόρα). Είναι μονοετής (και σπανίως διετής) πόα, ιθαγενής της Ευρώπης, της Δυτικής Ασίας και της βορειοδυτικής Αφρικής. Αποτελεί το μοναδικό είδος του γένους Aethusa (μονοτυπικό γένος). Είναι συγγενές με το κώνειο και την οινάνθη, και όπως και αυτά τα φυτά, είναι δηλητηριώδης[1], αν και λιγότερο από όσο το κώνειο. Η αίθουσα έχει διαδοθεί τυχαία από τον άνθρωπο σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου και αποτελεί συνηθισμένο αγριόχορτο σε καλλιεργούμενα εδάφη. Στις αγγλόφωνες χώρες το φυτό είναι γνωστό με την ονομασία «fool's parsley», δηλαδή «ψευτομαϊντανός» (κατά λέξη «μαϊντανός του βλάκα/τρελού»).
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αίθουσα η κυνάπιος έχει ατρακτοειδή ρίζα και λείο, κούφιο διακλαδιζόμενο στέλεχος, που φθάνει σε ύψος περί τα 80 εκατοστά του μέτρου. Τα φύλλα της είναι πολυσχιδή και λεία, ενώ αναδίνουν μια δυσάρεστη οσμή. Τα άνθη της είναι μικρά λευκά και με ακανόνιστο σχήμα. Εκφύονται σε μικρά, σύνθετα σκιάδια.
Τοξικότητα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δηλητηρίαση από αίθουσα φέρνει συμπτώματα καύσου στο στόμα και τον λαιμό, ενώ νεκροψίες έχουν βρει ερυθρότητα στα τοιχώματα του οισοφάγου και ελαφρά εξοίδηση του δωδεκαδακτύλου και του στομάχου. Κάποιες από τις τοξίνες καταστρέφονται κατά την αποξήρανση. Πράγματι, σανός που περιέχει υπολείμματα του φυτού δεν δηλητηριάζει τα ζώα που τον τρώγουν. Το κυριότερο δηλητήριο που περιέχει η αίθουσα η κυνάπιος είναι ένα ξεχωριστό, ομώνυμο αλκαλοειδές που περιέχει, η κυναπίνη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Clapham, Tutin, & Warburg: Flora of the British Isles, 2η έκδ., σελ. 524
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Το ομώνυμο λήμμα στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2, σελίδα 707 (με εικόνα)