Όρος Σεντ Ελίας
Συντεταγμένες: 60°17′36″N 140°55′46″W / 60.29333°N 140.92944°W
| Όρος Σεντ Ελίας Mount Saint Elias | |
|---|---|
 | |
 | |
| Ύψος | 5.489 μ |
| Οροσειρά | Saint Elias Mountains |
| Ήπειρος | Βόρεια Αμερική |
| Χώρες | ΗΠΑ, Καναδάς |
| Πρώτη ανάβαση | 1897 από τον Λουΐτζι Αμεντέο, δούκα του Αμπρούτσι |
| wikidata () | |
Το όρος Σεντ Ελίας, που αποδίδεται και ως Συνοριακή Κορυφή 186, είναι το δεύτερο υψηλότερο βουνό τόσο στον Καναδά όσο και στις ΗΠΑ, και βρίσκεται στο σύνορο του Γιούκον και της Αλάσκας. Βρίσκεται περίπου 40 χλμ. νοτιοδυτικά του όρους Λόγκαν, του υψηλότερου βουνού του Καναδά. Η καναδική πλευρά είναι τμήμα του Εθνικού πάρκου Κλουέιν, ενώ η αμερικανική πλευρά βρίσκεται στα όρια του Εθνικού πάρκου Βράνγκελ-Σεντ Ελίας.
Όνομα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομά του στη γλώσσα Τλινγκίτ είναι Γιάας'έιτ'αα Σάα (Yaas'éit'aa Shaa), που σημαίνει το "βουνό πίσω από τον παγωμένο κόλπο", και περιστασιακά ονομάζεται Shaa Tléin "Μεγάλο Βουνό" από τους Τλινγκίτ της επαρχίας Γιακουτάτ. Είναι μία από τις σημαντικότερες κορυφές για τη φυλή Τλινγκίτ Κβάασκ'κβάαν (Kwaashk'khwáan), καθώς χρησιμοποιούσαν το βουνό ως οδηγό κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους στον ποταμό Κόπερ[1]. Το όρος Φεργουέδερ στην κορυφή της Βρετανικής Κολούμπια και στα σύνορα της ΝΑ Αλάσκας είναι γνωστό ως Τσαλξάαν (Tsalxaan). Στον μύθο το Τσαλξάαν και το Γιάας'έιτ'αα Σάα (όρος Σεντ Ελίας) ήταν στην αρχή το ένα δίπλα στο άλλο, αλλά είχαν μια διαφωνία και χώρισαν. Τα παιδιά τους, τα βουνά που βρίσκονται στο ενδιάμεσο, ονομάζονται Τσαλξάαν Γιάτξ'ι (Tsalxhaan Yatx'i) ("Παιδιά του Τσαλξάαν").
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το βουνό πρωτοαντίκρισαν Ευρωπαίοι εξερευνητές στις 16 Ιουλίου 1741 σε αποστολή υπό τον Ρώσο Βίτους Μπέρινγκ. Ορισμένοι ιστορικοί αναφέρουν ότι το βουνό ονομάστηκε έτσι από τον Μπέρινγκ, άλλοι πιστεύουν ότι οι χαρτογράφοι του 18ου αιώνα το ονόμασαν έτσι εξαιτίας του ακρωτηρίου Σεντ Ελίας, γιατί ο Μπέρινγκ δεν τού είχε αποδώσει κάποιο όνομα[2].
Το όρος Σεντ Ελίας είναι αξιοσημείωτο για το κάθετο πεδίο του. Η κορυφή του υψώνεται στα στα 5.489 μέτρα σε οριζόντια απόσταση 16 χλμ. από το Τάαν Φιορντ, έξω από τον Παγωμένο Κόλπο, γεγονός που τονίζει ακόμα περισσότερο το ανάγλυφό του.
Το 2007, έγινε ένα αυστριακό ντοκιμαντέρ με τίτλο "Mount. St. Elias" από ομάδα σκιέρ-ορειβατών αποφασισμένων να κάνουν τη "μεγαλύτερη κάθοδο με σκι στον πλανήτη" ανεβαίνοντας το βουνό και κατεβαίνοντας με σκι τα 5.400 μ. προς τον Κόλπο της Αλάσκας. Η ταινία προβλήθηκε το 2009. Οι ορειβάτες έφτασαν στην κορυφή με τη δεύτερη προσπάθεια και κατέβηκαν με σκι μια απόσταση τεσσάρων περίπου χλμ.[3].
Ορειβατική ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όρος Σεντ Ελίας κατακτήθηκε για πρώτη φορά στις 31 Ιουλίου, 1897 από μία αποστολή υπό τον Λουίτζι Αμεντέο δούκα του Αμπρούτσι, (ο οποίος καθόρισε και τη στάνταρ διαδρομή στο Κ2) στην οποία συμμετείχε ο διάσημος φωτογράφος βουνών Βιττόριο Σέλλα.
Η δεύτερη ανάβαση έγινε το 1946, όταν ομάδα από την Ορειβατική Λέσχη του Χάρβαρντ με τον ιστορικό των βουνών Ντι Μολενάαρ αναρριχήθηκε στη διαδρομή της ΝΔ Κόψης. Στην ομάδα κορυφής ήταν ο Μολενάαρ και ο αδελφόςτου Κορνήλιος, ο Άντριου Κάουφμαν και η Μπέτι Κάουφμαν, ο Μέιναρντ Μίλερ, ο Γουίλιαμ Λατάντι και ο Μπέντζαμιν Φέρις. Ο Γουίλιαμ Πούτναμ ήταν μέρος της αποστολής, αλλά δεν κατάφερε να φτάσειστην κορυφή. Η αποστολή υποστηρίχθηκε με ρίψη εφοδίων από αεροπλάνο[4] Το όρος Σεντ Ελίας σήμερα δεν σκαρφαλώνεται συχνά, παρά το ύψος του, εξαιτίας της δύσκολης πρόσβασής του προς την κορυφή και εξαιτίας της εκτεταμένης κακοκαιρίας σε διαφορετικές περιόδους.
Διαδρομές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές-σημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ "Mount Saint Elias". Bivouac.com. Ανάκτηση 29/08/2014.
- ↑ "Mount Saint Elias"[νεκρός σύνδεσμος]. Geographic Names Information System, U.S. Geological Survey. Ανάκτηση 31/10/2007.
- ↑ Mount St. Elias – Official Movie Site Αρχειοθετήθηκε 2014-05-17 στο Wayback Machine.. Ανάκτηση 11 Μαρτίου, 2010.
- ↑ Maynard Malcolm Miller, "Yahtsétesha", American Alpine Journal, 1947, pp. 257-268.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Michael Wood and Colby Coombs, Alaska: a climbing guide, The Mountaineers, 2001.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]