Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όρος Ζερμπιέ ντε Ζον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όρος Ζερμπιέ-ντε-Ζον
Το υψηλότερο σημείο
Χάρτης
Ύψος1551 μέτρα
ΟροσειράΜασίφ Σαντράλ
Ηλικία8 εκατομμύρια χρόνια
ΉπειροςΕυρώπη
ΧώρεςΝομός Αρντές, Γαλλία
Συντεταγμένες44°50′40″N 4°13′12″E / 44.844444°N 4.22°E / 44.844444; 4.22°,°

Το όρος Ζερμπιέ-ντε-Ζον (γαλλικά: Mont Gerbier-de-Jonc) είναι ένα βουνό ηφαιστειακής προέλευσης που βρίσκεται στα ανατολικά του Κεντρικού Ορεινού Όγκου (Μασίφ Σαντράλ), στο νομό Αρντές, στη Γαλλία. Είναι ένα από τα ψηλότερα σημεία των βουνών του Βιβαραί στο βορειοδυτικό τμήμα του νομού Αρντές. Το ίδιο το βουνό είναι ένας ξεχωριστός, σβησμένος ηφαιστειακός κώνος από ένα είδος βράχου που ονομάζεται φωνολίτης. Είναι διάσημο για το ιδιόμορφο σχήμα και τον εξαιρετικό φυσικό και άγριο πλούτο, αλλά και επειδή φιλοξενεί στη βάση του τις τρεις πηγές του Λίγηρα, του μεγαλύτερου ποταμού στη Γαλλία.

Είναι ταξινομημένη προστατευόμενη περιοχή από το 1933.

Γεωγραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχει υψόμετρο 1.551 μέτρα, και η βάση του περιέχει τρεις πηγές που είναι οι πηγές του Λίγηρα, [1]του μεγαλύτερου ποταμού της Γαλλίας, ο οποίος εκβάλλει στο Σαιν-Ναζαίρ στον Ατλαντικό ωκεανό μετά από πορεία 1.004 χιλιομέτρων. Είναι η δεύτερη πιο επισκέψιμη τοποθεσία στο νομό Αρντές, μετά τα φαράγγια της Αρντές. Κάθε χρόνο, 500.000 άνθρωποι ανεβαίνουν στο Ζερμπιέ-ντε-Ζον.

Το όρος Ζερμπιέ-ντε-Ζον βρίσκεται στο Περιφερειακό Φυσικό Πάρκο των βουνών της Αρντές περίπου ανάμεσα στην κοινότητα Ωμπενά (περίπου 44 χλμ. νοτιοανατολικά) και στο Πουί-αν-Βελαί (περίπου 45 χλμ βορειοδυτικά).

Οι κοινότητες της περιοχής είναι το Σαιν-Μαρτιάλ στα βορειοανατολικά και η Σαιντ-Ευλαλί, που εκτείνεται στις νότιες πλαγιές του.[2]

Το όρος Ζερμπιέ-ντε-Ζον σχηματίστηκε πριν από 8 εκατομμύρια χρόνια όταν ένα ηφαίστειο εξερράγη σκορπίζοντας λιωμένη λάβα φωνολίτη. Η λάβα ήταν πολύ παχύρρευστη για να ρεύσει μακριά, ψύχθηκε και σχημάτισε έναν ηφαιστειακό θόλο λάβας φωνολιτικών βράχων στον κρατήρα του ηφαιστείου. Ο ηφαιστειακός θόλος έχει χαρακτηριστικό κωνικό σχήμα, που σχηματίστηκε κατά τη διάρκεια της ψύξης της λάβας. Ο ηφαιστειακός κώνος που περιείχε τον θόλο της λάβας αργότερα διαβρώθηκε, εκθέτοντας τον θόλο της λάβας.[3]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]