Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έντουαρντ Όλε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Έντουαρντ Όλε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Eduard Ole (Εσθονικά)
Γέννηση20  Μαΐου 1898[1][2]
Κυβερνείο Λιφλάνδης
Θάνατος24  Νοεμβρίου 1995[1][2]
Στοκχόλμη[1]
Τόπος ταφήςΜετσακαλμίτσου
Χώρα πολιτογράφησηςΕσθονία
Σουηδία
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςHigher Art School at the Imperial Academy of Arts (έως 1918)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[1]
Περίοδος ακμής1923[3] - 1995[3]
δεδομένα

Ο Έντουαρντ Όλε (20 Μαΐου 1898 – 24 Νοεμβρίου 1995) ήταν Εσθονός ζωγράφος. [4] Μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του βρίσκονται σε μόνιμη έκθεση στο Μουσείο Τέχνης Κούμου της Εσθονίας. [5]

Το 1973, ο Όλε δημοσίευσε στη Σουηδία τα δίτομα εικονογραφημένα απομνημονεύματά Suurel maanteel ("Στον μεγάλο αυτοκινητόδρομο") I και II. [6] Μια νέα έκδοση αυτών των βιβλίων δημοσιεύτηκε στην Εσθονία το 2010. [7]

Εξπρεσιονισμός, Κυβισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Όλε ήταν το έβδομο παιδί στην οικογένεια ενός αγρότη με οκτώ παιδιά. Πολύ νέος, ο Όλε ήρθε σε επαφή με τη σύγχρονη δυτική τέχνη μέσω αναπαραγωγών στη βιβλιοθήκη της σχολής τέχνης και επισκεπτόμενος γκαλερί και μουσεία στην Αγία Πετρούπολη και τη Μόσχα. Σπούδασε στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας μεταξύ 1914 και 1918, όπου επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό. [8]

Ο Όλε επέστρεψε στην Εσθονία το 1918, όταν η χώρα του έγινε ανεξάρτητη, και εργάστηκε ως σχεδιαστής θεάτρου, δάσκαλος σχεδίου, κριτικός τέχνης και από το 1923 ως επαγγελματίας καλλιτέχνης. Εκείνη τη χρονιά, μαζί με τους Φρίντριχ Χιστ (1900–1941) και Φέλιξ Ράντελ (1901–1977, με το όνομα Γιόχανσεν μέχρι το 1936) σχημάτισαν την Ομάδα Εσθονών Καλλιτεχνών στο Τάρτου. Αυτή η ομάδα μπόρεσε να οργανώσει μια ολόκληρη σειρά εκθέσεων αφιερωμένων στον πειραματισμό του Κυβισμού, αν και ο ίδιος ο Όλε δεν έγινε ποτέ τελείως μη εικονιστικός, διατηρώντας έναν ισχυρό δεσμό με τον υλικό κόσμο. Το έργο τους διακρίθηκε κυρίως από τη μέτρια γεωμετρική αφαίρεση και τον διακοσμητικό χρωματισμό που προτάθηκε από τον Συνθετικό Κυβισμό, παρά από τις εξερευνήσεις του συγχρονισμού ή του κολάζ. Ένα καλό παράδειγμα αυτής της φάσης είναι το έργο Natüürmort kitarriga (Νεκρή Φύση με μία κιθάρα) του 1925.

Η κυβιστική περίοδος του Όλε διήρκεσε μόνο μέχρι το 1926. Εκείνη τη χρονιά άρχισε να σχεδιάζει με μελάνι Ινδίας. Μερικά παραδείγματα αυτής της φάσης είναι τα έργα Rannal (Στην Παραλία) του 1926, Jalgpallurid (Ποδοσφαιριστές) μεταξύ 1926 και 1927, Seltskond (Μια Συντροφιά) και Fokstrott (Φόξτροτ) και τα δύο του 1927.

Ταξίδια στο Παρίσι και Πορτρέτα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1925 ο Όλε παρουσίασε τα έργα του στο Παρίσι στο Σαλόνι Ανεξάρτητων Καλλιτεχνών (Salon des Artistes Indépendants), που οργανώθηκε από τον Σύλλογο Ανεξάρτητων Καλλιτεχνών (Société des Artistes Indépendants), [9] στο οποίο ακολούθησε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι στο Παρίσι το 1927, ένα ταξίδι που του έδωσε νέες παρορμήσεις. Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού ο Όλε ζωγράφισε μοτίβα εμπνευσμένα από την πόλη, όπως το μοτίβο Pariisi (Παριζιάνικο Μοτίβο), Pariis, Eiffel torn (Πύργος του Άιφελ), και Pariis (Παρίσι).

Ως συνέπεια του πρώτου εκπαιδευτικού ταξιδιού του Όλε στο Παρίσι, η κυβιστική αυστηρότητα της φόρμας εξαφανίστηκε και προτίμησε να απεικονίσει μεγάλες εικονιστικές συνθέσεις, δραματικά σκηνοθετημένες, με απαλά επίπεδα και χρώματα και αποχρώσεις παστέλ. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου (1929) που οι πίνακες Reiijad (Επιβάτες) και Hobuseujutajad. Pannoo kavand (Κολυμβητές πάνω σε Άλογα, Τοιχογραφία) συντέθηκαν. Μαζί με αυτές, με τις ακουαρέλες σε απαλούς τόνους, που έφερε ο Όλε από το Παρίσι, έφτιαξε επίσης πολύχρωμες γκουάς από εσθονικά τοπία, όπως Lõuna-Eesti maastik (Νότιο Εσθονικό Τοπίο) του 1932–1933. [10] Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ο Όλε άρχισε να ζωγραφίζει πορτρέτα εσθονικών πολιτιστικών προσωπικοτήτων διεθνούς κύρους. Η σειρά ξεκίνησε με το Dirigent Simmi portree (Πορτρέτο του μαέστρου Σίμμι) το 1931, που κέρδισε το πρώτο βραβείο σε εθνικό διαγωνισμό πορτρέτου. Ακολούθησαν και άλλοι όπως ο H. Visnapuu portree (Πορτρέτο του Χ. Βισνάπου) και Kirjanik August Gailiti portree (Πορτρέτο του συγγραφέα Αυγούστου Γκάιλιτ) το 1932 ο Φρ. Tuglase portree (Πορτρέτο του Φρ. Τουγκλάς) μεταξύ 1935 και 1942, και Konstantin Pätsi portree (Πορτρέτο του Κονσταντιν Πάτς) του 1936.

Το 1937 ο Όλε έκανε ένα δεύτερο ταξίδι σπουδών στο Παρίσι και μετά το ταξίδι συνέχισε να ζωγραφίζει τοπία, αν και μπορεί να παρατηρηθεί, μπλεγμένα με παστέλ χρώματα, ένα δράμα όλο και περισσότερο, σαν να διαισθάνθηκε τις νέες προκλήσεις που θα αντιμετώπιζε στο εγγύς μέλλον. Το 1941 ο Όλε ζωγράφισε το Narva Hermani kindlus (Το κάστρο Χέρμαν στη Νάρβα). Οι πίνακες του 1942 Maastik rahutu taevaga (Τοπίο με άστατο ουρανό) και Maastik tuulikuga (Τοπίο με έναν Ανεμόμυλο) φαίνεται να κλείνει αυτή τη φάση της δουλειάς του.

Βόρεια Σκανδιναβικά Τοπία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1939 ο Όλε παντρεύτηκε τη φιλόλογο Χέλμι Μετσβάχι.

Ως συνέπεια της γερμανικής κατοχής της Εσθονίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (1941–1944) και της φυγής από τη σοβιετική κατοχή της Εσθονίας (1944), ο Όλε κατέφυγε ως πρόσφυγας στη Φινλανδία το 1943, όπου συνέχισε να ζωγραφίζει πορτρέτα προσωπικοτήτων του φινλανδικού πολιτισμού. ζωή, όπως αυτές του γλωσσολόγου Λάουρι Κέτουνεν και του Βίλγιο Ταρκιάινεν, βιογράφου του Αλέξις Κίβι, και τα τοπία. [11] Η γυναίκα του έμεινε στην Εσθονία.

Ωστόσο, φεύγοντας από τον Συνεχιζόμενο Πόλεμο μεταξύ της Φινλανδίας και της Σοβιετικής Ένωσης το 1944, ο Όλε μετακόμισε στην ουδέτερη Σουηδία και έγινε Σουηδός πολίτης το 1951. [12] Μπόρεσε να επισκεφθεί ξανά την Εσθονία μόλις το 1990, λίγο πριν την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας της Εσθονίας.

Στη Σουηδία ο Όλε άρχισε να εργάζεται ως εικονογράφος για το Σκανδιναβικό Μουσείο στη Στοκχόλμη, συμμετέχοντας σε ένα πρόγραμμα καταλογογράφησης πολιτιστικών μνημείων της Σουηδίας, καθώς και ορισμένων έργων επιστημονικής φύσης. [13] Ωστόσο, καθώς εγκαταστάθηκε και ιδιαίτερα μετά τα ταξίδια του στη Λαπωνία και τη βόρεια Νορβηγία, το στυλ του άρχισε να αλλάζει ριζικά. Κατά τη διάρκεια αυτών των ταξιδιών, η ευαισθησία του Όλε γνώρισε έναν νέο τύπο φωτός, ισχυρές φυσικές μορφές, αντιθέσεις χρώματος και δομής, βράχων και νερού που βρέθηκαν στα φιόρδ. Στην πραγματικότητα, η επόμενη δημιουργική του περίοδος επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στο βόρειο σκανδιναβικό τοπίο. [14] Ο Όλε άφησε τα προηγούμενα ήρεμα και υπερβατικά επίπεδα των συγκρατημένων χρωμάτων του σε σπινθηρίζουσες, δονητικές και δραματικές συνθέσεις. Ο μετα-ιμπρεσιονιστικός Πουαντιγισμός έγινε ισχυρός αν και ποτέ δεν κυριαρχούσε.

Η εξέλιξη του στυλ του Όλε μπορεί να παρατηρηθεί ξεκάθαρα στους πίνακές του του 1948 Motiiv Stockholmi saarestikust I (Μοτίβο από το Σκανδιναβικό Αρχιπέλαγος Α'), Motiiv Stockholmi saarestikust II (Μοτίβο από το Σκανδιναβικό Αρχιπέλαγος Β'), και Kodusadamasse saabumine (Άφιξη στο Λιμάνι). Περαιτέρω εξέλιξη με απώλεια καθαρών περιγραμμάτων και αυξανόμενα ζωντανά χρώματα είναι ξεκάθαρη στο Teekond Jotunheimi mägedesse του 1952 (Ένα Ταξίδι στα βουνά Γιοτουνχάιμεν) και στο Maastik Lofootidelt του 1966 (Τοπίο στο Λοφότεν). Τέτοια έργα, ιδιαίτερα ο εξπρεσιονιστικός δυναμισμός των χρωμάτων τους, έχουν σαφή επιρροή από άλλους σκανδιναβικούς καλλιτέχνες, όπως ο Έντβαρτ Μουνκ, ο Ερνστ Γιόσεφσον και ο Ακσέλι Γκάλλεν-Κάλλελα. [15]

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το στυλ του Όλε υπέστη μια νέα και απροσδόκητη μεταμόρφωση, επιστρέφοντας σε μια κυβιστική απλοποίηση των μορφών και των ευγενικών επιπέδων και των κινήτρων, μεταβαίνοντας από τη ζωγραφική του τοπίου στις παραστατικές συνθέσεις. Αυτές οι φιγούρες, σχεδόν νατουραλιστικές αλλά απλοποιημένες με κλασικό τρόπο, επιτυγχάνουν μια σύνθεση κυβισμού-ναϊβισμού. Το αποτέλεσμα αυτής της τελευταίας αλλαγής μπορεί να παρατηρηθεί στην αυτοπροσωπογραφία του Όλε του 1979 Autoportree, στο Motiiv Stockholmist του 1988 (Μοτίβο από τη Στοκχόλμη), και στο Uue pesa ehitamine του 1991. Eskiis (Κατασκευή μιας Νέας Φωλιάς, Σκίτσο).

Το 1981 ο Όλε τιμήθηκε με το Βραβείο Πολιτισμού των Εσθονών στη Σουηδία.

Ο Όλε θάφτηκε στο Μετσακαλμίστου (Δασικό Νεκροταφείο) στο Ταλίν.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 (Ολλανδικά) RKDartists. 453167. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16589406v.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 453167. Ανακτήθηκε στις 4  Ιουλίου 2023.
  4. ↑ «Eduard Ole». Eesti Kunstimuuseum. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2011. 
  5. ↑ «Digital Art Museum: Ole, Eduard». Eesti Kunstimuuseum. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2011. 
  6. ↑ Ole, Eduard (1973). Suurel maanteel I-II: Mälestused (στα Εσθονικά). Stockholm: s.n. 
  7. ↑ Ole, Eduard (2010) [1973]. Suurel Maanteel I-II (στα Εσθονικά). Epilogue by Alur Reinaus. Tallinn: Eesti Päevaleht and Akadeemia. ISBN 978-9949-452-49-1. 
  8. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 32. ISBN 91-7260-197-3. 
  9. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 8. ISBN 91-7260-197-3. 
  10. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 16. ISBN 91-7260-197-3. 
  11. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 20. ISBN 91-7260-197-3. 
  12. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 7. ISBN 91-7260-197-3. 
  13. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 33. ISBN 91-7260-197-3. 
  14. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 21. ISBN 91-7260-197-3. 
  15. ↑ Mägi, Arvo (1978). Eduard Ole: The Life and Work of the Artist. Stockholm: Estniska Kultursamfundet. σελ. 24. ISBN 91-7260-197-3. 


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έντουαρντ_Όλε&oldid=9806522"