Άντριεν Φρανς Μπάουντεβαϊνς
Άντριεν Φρανς Μπάουντεβαϊνς | |
---|---|
Γέννηση | 3 Οκτωβρίου 1644[1] Βρυξέλλες[2] |
Θάνατος | 3 Δεκεμβρίου 1719[3] και 1711[4] Βρυξέλλες[5] |
Χώρα πολιτογράφησης | Νότιες Κάτω Χώρες |
Ιδιότητα | ζωγράφος και χαράκτης |
Σημαντικά έργα | Mountainous landscape |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Άντριεν Φρανς Μπάουντεβαϊνς (φλαμανδικά: Adriaen Frans Boudewijns,[6] Βρυξέλλες, 3 Οκτωβρίου 1644 - Βρυξέλλες, 3 Δεκεμβρίου 1719) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, σχεδιαστής και χαράκτης. Έγινε γνωστός κυρίως για τα τοπία του με δένδρα, ιταλικής τεχνοτροπίας τοπία με αρχιτεκτονήματα και απόψεις πόλεων και ποταμών, απεικονίσεις ακτών και εξοχών καθώς και σκηνές αρχιτεκτονημάτων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άντριεν Φρανς Μπάουντεβαϊνς γεννήθηκε στις Βρυξέλλες, όπου βαπτίστηκε στον ναό του Αγίου Νικολάου στις 3 Οκτωβρίου 1644. Ήταν γιος του Νίκολας Μπάουντεβαϊνς και της Φρανσουάζ Ζονκέν (Françoise Jonquin). Νυμφεύτηκε την Λουίζ ντε Κελ (Louise de Ceul) στις 5 Οκτωβρίου 1664. Το ζεύγος πιθανόν δεν απέκτησε παιδιά. Στις 23 Νοεμβρίου 1665 καταγράφεται στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά των Βρυξελλών τόσο ως μαθητής όσο και ως Δάσκαλος. Διατέλεσε μαθητής του τοπιογράφου και χαράκτη Ιχνάτιους φαν ντερ Στοκ (Ignatius van der Stock).[7]
Στις 16 Δεκεμβρίου 1666 ο Μπάουντεβαϊνς καταγράφεται στο Παρίσι, καθώς ανέλαβε τριετές συμβόλαιο για να εργαστεί στην υπηρεσία του Φλαμανδού ζωγράφου Άνταμ Φρανς φαν ντερ Μέλεν.[8] Καταγράφεται να εργάζεται μαζί με τον φαν ντερ Μέλεν στη σχεδίαση 12 γκομπλέν, που αναπαριστούσαν τους 12 μήνες για λογαριασμό του Γάλλου βασιλέα Λουδοβίκου ΙΔ΄. Ο φαν ντερ Μέλεν σχεδίασε τις μικρότερες μορφές και τμήμα των τοπίων. Το υπόλοιπο τμήμα των τοπίων σχεδιάστηκε από τον Μπάουντεβαϊνς και τον Άμπραχαμ Χενούλς (Abraham Genoels), άλλο Φλαμανδό καλλιτέχνη που είχε δραστηριοποιηθεί στο Παρίσι.
Ο Μπάουντεβαϊνς ταξίδεψε με τον Χενούλς για να φτιάξουν σχεδιάσματα ενός κάστρου κοντά στις Βρυξέλλες για να σχεδιάσουν μια ταπισερί για λογαριασμό του Γάλλου βασιλέα. Ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, ο Μπάουντεβαϊνς έφτιαξε χαρακτικά πολλών συνθέσεων του φαν ντερ Μέλεν.[7] Έφτιαξε, επίσης, χαρακτικά από εργασίες του Χενούλς, του Ολλανδού καλλιτέχνη Γιαν φαν Χούχτενμπουρχ (Jan van Hughtenburgh) και δικών του σχεδίων.[9]
Σε δεύτερο γάμο νυμφεύτηκε την αδελφή του Άνταμ Φρανς φαν ντερ Μέλεν, Μπάρμπε ή Μπάρμπαρα, στις 12 Ιανουαρίου 1670.[10] Το ζεύγος απέκτησε δύο παιδιά, από τα οποία το μεγαλύτερο, ο Φρανς, έγινε επίσης ζωγράφος. Η Μπάρμπε Μπάουντεβαϊνς απεβίωσε στις 12 Ιανουαρίου 1674.[8] Εκείνη την εποχή ο Μπάουντεβαϊνς πρέπει να είχε επιστρέψει στην πατρίδα του. Καταγράφεται στις Βρυξέλλες το 1677, όπου παρέστη στη βάπτιση του ανεψιού του, Άντριεν Φρανς, στις 4 Ιουνίου 1677. Νυμφεύτηκε για τρίτη φορά στις Βρυξέλλες το 1670.[9]
Στις Βρυξέλλες διέθετε εργαστήριο, όπου το 1682 δέχθηκε ως μαθητή τον Αντρέας Μέλεμπεϊκ (Andreas Meulebeek) και, το επόμενο έτος, τον Ματτάις Σούφερντς (Matthys Schoevaerdts). Ο ανεψιός του Άντριεν (Φρανς) έγινε μαθητής του το 1694. Ήταν, επίσης, Δάσκαλος του γιου του, Φρανς.
Πιστεύεται ότι καταστράφηκε κατά τον βομβαρδισμό των Βρυξελλών, τον άγριο, δηλαδή, βομβαρδισμό της πόλης από τα γαλλικά στρατεύματα στις 13, 14 και 15 Αυγούστου 1695, που προκάλεσε την καταστροφή του ενός τρίτου των κτισμάτων της πόλης.[8]
Απεβίωσε στις Βρυξέλλες στις 3 Δεκεμβρίου 1719.[8]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γενικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μπάουντεβαϊνς ήταν τοπιογράφος, που δημιούργησε πίνακες, σχέδια και χαρακτικά. Όλοι οι πίνακές του που έχουν διασωθεί πιστεύεται ότι ζωγραφίστηκαν μετά την επιστροφή του στις Βρυξέλλες από το Παρίσι. Από την περίοδο διαμονής του στο Παρίσι είναι κατά κύριο λόγο γνωστά τα σχέδιά του για ταπισερί, σχέδια και χαρακτικά.[9] Λίγοι από τους πίνακές του είναι χρονολογημένοι.[11]
Συνεργαζόταν συχνά με άλλους εξειδικευμένους ζωγράφους, που προσέθεταν τις μορφές στα τοπία του. Καταγράφονται συνεργασίες του με τους Σαρλ Εμμανυέλ Μπιζέ, Πουατιέ Ντυπόν, τον μαθητή του Ματτάις Σούφερτς και, συχνότερα από όλους, με τον Πίτερ Μπάουτ.[8][12]
Πίνακες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα έργα του Μπάουντεβαϊνς συνδυάζοτν την παράδοση της τοπιογραφίας του Βορρά με τον ρωμαϊκό κλασικισμό, που εκφράστηκε από τους Κλωντ Λορραίν και Νικολά Πουσέν. Οι τοπιογραφίες του συχνά παρουσιάζουν τοπία λουσμένα σε λαμπρό φως του Νότου, μερικές φορές με παλαιό αρχιτεκτόνημα, με νατουραλιστικό και ζωηρά χρωματισμένο ουρανό με σύννεφα.[13]
Αυτά τα κλασικά ιδεατά τοπία έγιναν το "σήμα κατατεθέν" του Μπάουντεβαϊνς. Η λεπτομερής απεικόνιση των δένδρων μαρτυρά την επιρροή του Γκασπάρ Ντυγκέ.[12] Όλα του τα τοπία είναι πολύ προσεγμένα στη λεπτομέρεια και συχνά πληθυσμωμένα με μορφές, τις οποίες ζωγράφιζε ο Πίτερ Μπάουτ.[8]
Τα τοπία του Μπάουντεβαϊνς μπορούν, εν γένει, να διακριθούν σε τρεις τύπους. Ο πρώτος προσομοιάζει με τα έργα της Σχολής τοπιογράφων "Sonian Forest", όπως οι Ζακ ντ' Αρτουά και Κορνέλις Χοϊσμάνς. Αυτοί οι ζωγράφοι από τις Βρυξέλλες είχαν μια προτίμηση στην απεικόνιση αμμωδών επίπεδων χώρων με βαθιά χαραγμένους δρόμους που περιβάλλονται από δένδρα. Το φως στα έργα αυτά είναι έντονο. Δεύτερος τύπος τοπίων είναι αυτός που απεικονίζει με ιταλικό ύφος αρχιτεκτονήματα σε επίπεδο τοπίο με σειρά λόφων ως παρασκήνιο. Τέλος, δημιούργησε έναν αριθμό τοπίων που απεικονίζουν χωριά και ποταμούς και θυμίζουν έργα του Γιαν Μπρίγκελ του πρεσβύτερου τόσο στη συνθετική δομή τους όσο και στην τεχνική ακρίβεια.[9]
Χαρακτικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Μπάουντεβαϊνς δημιούργησε πολλά χαρακτικά, βασισμένα σε έργα των Άνταμ Φρανς φαν ντερ Μέλεν, Άμπραχαμ Χενούλς και δικά του σχέδια.[9]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 10137334.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 21 Δεκεμβρίου 2017. 500011103. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /11367. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017. - ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2024.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 21 Δεκεμβρίου 2017. 500011103. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ Παραλλαγές του ονόματος: Adriaen Fransz. Boudewijns, Adriaen Frans Boudewyns, Adriaen Frans Baudewijns, Adriaen Frans Baudewyns, Anton Frans Baudouin, Adriaen Frans Bauduins, Adrien François Bauduins, Monogrammist AFB
- ↑ 7,0 7,1 Adolphe SIRET, Adrien-François Boudewyns, in: Biographie Nationale, Volume 2, p. 788-795, Brussels, 1868 (Γαλλικά)
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Adriaen Fransz. Boudewijns at the Netherlands Institute for Art History (Ολλανδικά)
- ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Hans Devisscher. "Boudewijns, Adriaen Frans." Grove Art Online. Oxford Art Online. Oxford University Press. Web. 16 Feb. 2016
- ↑ Adam Frans van der Meulen Αρχειοθετήθηκε 2016-10-04 στο Wayback Machine. στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ Adriaen Frans Boudewyns Αρχειοθετήθηκε 2016-10-04 στο Wayback Machine. at Van Ham Auctions
- ↑ 12,0 12,1 Adriaen Frans I Boudewyns and Mathys Schoevardts for the figures, A classical landscape with travelers and a shepherd crossing a river Αρχειοθετήθηκε 2016-10-04 στο Wayback Machine. at Galerie Jan de Maere
- ↑ Boudewijns, Adriaen Fransz Αρχειοθετήθηκε 2016-10-04 στο Wayback Machine. at the Prado (Ισπανικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Adriaen Frans Boudewijns στο Wikimedia Commons