Άλγκερνον Πέρσι, 10ος κόμης του Νορθάμπερλαντ
Ο Άλγκερνον Πέρσι, 10ος κόμης του Νορθάμπερλαντ και 4ος βαρόνος των Πέρσι (29 Σεπτεμβρίου 1602 - 13 Οκτωβρίου 1668), 10ος Κόμης του Νορθάμπερλαντ (1632 - 1668) και επιφανής οπαδός του Κοινοβουλευτισμού την εποχή του Αγγλικού εμφυλίου πόλεμου ήταν τρίτος αλλά μεγαλύτερος επιζήσας γιος του Χένρι Πέρσι, 9ου κόμη του Νορθάμπερλαντ και της Ντόροθυ Ντεβερέ.[10] Η μητέρα του ήταν κόρη του Γουόλτερ Ντεβερέ, 1ου κόμη του Έσσεξ και αδελφή του Ρόμπερτ Ντεβερέ, 2ου κόμη του Έσσεξ ενός από τους ευνοούμενους της Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας που εκτελέστηκε για προδοσία (1601).[11] Ο πατέρας του κατηγορήθηκε (1605) για συμμετοχή του στη Συνωμοσία της Πυρίτιδας και φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου μέχρι το 1621. Ο 9ος κόμης αν και φυλακισμένος είχε έντονο ενδιαφέρον για την εκπαίδευση του γιου του, τον προσκαλούσε να μείνει μαζί του πολλές φορές 4 - 5 μέρες.[11]
Στα πρότυπα του "Βασιλικού Δώρου" του Ιακώβου Α΄ ο 9ος κόμης έγραψε μια συμβουλή για τον γιο του (1609).[11] Ο μικρότερος αδελφός του Χένρι Πέρσι, βαρόνος των Πέρσι του Άλνουικ και η αδελφή του Λούσι Χάι, κόμισσα του Καρλάιλ ήταν μέλη του νοικοκυριού της βασίλισσας Ερριέττας Μαρίας της Γαλλίας της συζύγου του Καρόλου Α΄ της Αγγλίας.[11] Η άλλη αδελφή του Ντόροθυ Πέρσι παντρεύτηκε τον Ρόμπερτ Σίδνεϊ, 2ο κόμη του Λέστερ.
Τα γεγονότα πριν τον εμφύλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εκπαίδευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άλγκερνον Πέρσι ξεκίνησε τις σπουδές του στο Κολέγιο του Σαιν Τζων στο Κέιμπριτζ (1615) και την επόμενη χρονιά βρέθηκε στον Μεσαίο ναό του Λονδίνου.[12] Δέχτηκε το Διδακτορικό τεχνών της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ και έγινε μέλος του Τάγματος του Μπαθ (1616) κάτι που τον ονόμασε Σερ Άλγκερνον Πέρσι.[11] Το 1618 ο Άλγκερνον και ο δάσκαλος του Εδουάρδος Ντούζ ξεκίνησαν εξαετή περιοδεία στην ηπειρωτική Ευρώπη, επισκέφτηκαν την Ολλανδία, την Ιταλία και τη Γαλλία.[11] Ο Άλγκερνον επέστρεψε στην Αγγλία (1624) και ενώθηκε στη βασιλική αυλή με τoν πατέρα του που είχε ελευθερωθεί από τον Πύργο του Λονδίνου.[11]
Κοινοβούλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Άλγκερνον Πέρσι ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του σαν μέλος του Κοινοβουλίου του Σάσσεξ στο "Χαρούμενο Κοινοβούλιο" (1624 - 1625) και σαν μέλος του Κοινοβουλίου του Τσίτσεστερ στο "Άχρηστο Κοινοβούλιο" (1625 - 1626).[11] Τον Μάιο του 1626 κλήθηκε στο Κοινοβούλιο για να διεκδικήσει τη βαρονία του πατέρα του και πήρε τον τίτλο του "Λόρδου Πέρσι", τον Νοέμβριο του 1626 διορίστηκε Υπολοχαγός του Κάμπερλαντ, Γουέστμορλαντ και Νορθάμπερλαντ.[11] Έγινε αρχηγός της Βουλής των Λόρδων και συγκρούστηκε με τον ευνοούμενο του Καρόλου Α΄ Τζώρτζ Βίλλιερς, 1ο δούκα του Μπάκινγκχαμ.[11]
Πρώτος γάμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Άλγκερνον παντρεύτηκε (1629) τη Λαίδη Άννα Σέσιλ, κόρη του Γουίλιαμ Σέσιλ, 2ου κόμη του Σόλσμπερι. Ο γάμος προκάλεσε την οργή του πατέρα του, σύμφωνα με την Ιστορία της Οικογένειας Πέρσι "σε πείσμα της αποδοκιμασίας του πατέρα του που έλεγε ότι το αίμα ενός Πέρσι δεν μπορεί να αναμειχθεί με το αίμα ενός Σέσιλ στον ίδιο δίσκο".[11] Ο 9ος κόμης κατηγόρησε τον 1ο κόμη του Σόλσμπερι σαν υπεύθυνο για την αιχμαλωσία του στον Πύργο. Με τον γάμο γεννήθηκαν 5 κόρες ανάμεσα στις οποίες βρισκόταν η Λαίδη Άννα Πέρσι (πέθανε το 1654) που παντρεύτηκε τον Φιλίπ Στάνχοουπ, 2ο κόμη του Τσέστερφιλντ χωρίς να αποκτήσουν παιδιά και τη Λαίδη Ελισάβετ Πέρσι (1636 - 1718) που παντρεύτηκε τον Αρθούρο Κάπελλ, 1ο κόμη του Έσσεξ. Με τον θάνατο του πατέρα του (1632) ο Άλγκερνον Πέρσι τον διαδέχτηκε ως 10ος κόμης του Νορθάμπερλαντ.
Ναυτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές της δεκαετίας του 1630 ο 10ος κόμης προσπάθησε να ενισχύσει τη θέση του στην αυλή του Καρόλου Α΄ στην αρχή ανεπιτυχώς, μέσω των οικογενειακών του δεσμών με την αυλή έγινε μέλος του Τάγματος της Περικνημίδας (1635).[11] Την διετία 1636 - 1637 ενισχύθηκε η θέση του στην αυλή τόσο που διορίστηκε ναύαρχος του οικονομικού στόλου.[11] Ο Νορθάμπερλαντ προχώρησε σε νέες ναυτικές μεταρρυθμίσεις, αγνόησε τους λόρδους και έδινε αναφορά απ'ευθείας στον βασιλιά και το βασιλικό συμβούλιο.[11] Άν και πολλοί ιστορικοί καταγράφουν τον Νορθάμπερλαντ σαν Πουριτανό επέβαλε τον Όρκο της Υπεροχής στον στόλο του και έδιωξε τρεις Καθολικούς υπαλλήλους που αρνήθηκαν να τον δώσουν.[11] Η πρώτη του αποστολή σαν ναύαρχος (1636) ήταν να πείσει τα Ολλανδικά πλοία ότι μπορούσαν να αλιεύσουν στα νερά που διεκδικούσαν οι Άγγλοι και σε αντάλλαγμα τα Αγγλικά πλοία θα μπορούσαν να τους προστατέψουν από τους Δουνκέρνιους.[11] Η δεύτερη αποστολή του να μεταφέρει Ισπανικά χρήματα στην Ολλανδία (1637) τον δυσαρέστησε έντονα, σαν οπαδός των Γάλλων και εχθρός των Ισπανών δεν επιθυμούσε να βοηθήσει τους Ισπανούς.[11]
Το 1638 δυο από τους οπαδούς του Άλγκερνον στην αυλή ο Τόμας Γουέντγουορθ και ο Γουίλιαμ Λάουντ, αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι χάρη στην επίδραση που είχαν στην αυλή πέτυχαν τον διορισμό του στη θέση του Υψηλού Ναυάρχου της Αγγλίας που είχε μείνει κενή μετά τη δολοφονία του δούκα του Μπάκινγκχαμ (1628).[11] Ο Κάρολος Α΄ της Αγγλίας που ήθελε να διορίσει στη θέση του Υψηλού Ναυάρχου τον γιο του Ιάκωβο τον καθαίρεσε (1642).[11]
Γεγονότα που οδήγησαν στον εμφύλιο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η άνοδος της Σκωτσέζικης Αδελφότητας που εμπόδισε την εισαγωγή του Βιβλίου της Κοινής Προσευχής στη Σκωτία (1637) οδήγησε τον Κάρολο Α΄ στη δημιουργία οκταμελούς συμβουλίου για να συζητήσει το θέμα.[11] Ο προστάτης του Νορθάμπερλαντ Τόμας Γουέντγουορθ ήθελε πόλεμο με τη Σκωτία αλλά δεν τον ήθελε ο ίδιος επειδή φοβήθηκε ότι θα χάσει τα κτήματα του με τις εχθροπραξίες.[11] Ο Γουέντγουορθ διόρισε αρχιστράτηγο στον Β΄ Επισκοπικό Πόλεμο τον Ιανουάριο του 1640 τον Νορθάμπερλαντ αλλά εκείνος δεν θεραπευόταν από την ασθένεια του σκόπιμα για να μην βρεθεί στη μάχη.[11] Ο Νορθάμπερλαντ ήταν τον Μάιο του 1640 ένα από τα μέλη του βασιλικού υποβασιλείου που αντιτάχθηκαν στη διάλυση του Κοντού Κοινοβουλίου κάτι που έφερε τη διάλυση των σχέσεων του με τον Γουέντγουορθ που είχε γίνει πρόσφατα κόμης του Στάφορντ και αποδοκιμάστηκε από τον βασιλιά.[11] Με τη σύσταση του Μεγάλου Κοινοβουλίου έγινε ένας από τους μεγαλύτερους επικριτές της βασιλικής πολιτικής. Όταν ο Στάφορντ κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία ο Άλγκερνον βρέθηκε στη δίκη του, αν και ήταν θετικός στο κρίσιμο σημείο για τη μεταφορά του Ιρλανδικού στρατού στην Αγγλία η όλη παρουσία του ήταν αρνητική.[11] Ο αδελφός του Νορθάμπερλαντ Χένρι ενεπλάκη στην Α΄ Ένοπλη εξέγερση (1641) μια προσπάθεια να απελευθερώσει τον Στάφορντ από τον Πύργο και να διαλύσει το Μεγάλο Κοινοβούλιο. Ο Νορθάμπερλαντ πρότεινε στον αδελφό του να γράψει ένα γράμμα για να αποκαλύψει τη βασιλική συνωμοσία στην απελευθέρωση του Στάμφορντ, με την προτροπή του Τζον Πιιμ (1584 - 1643) ο Ντενζίλ Χόλλις και ο Τζον Χάμπντεν (1595 - 1643) δημοσιοποίησαν το γράμμα.[11]
Αγγλικός εμφύλιος Πόλεμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ρήξη με τον βασιλιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την έκρηξη του Αγγλικού Εμφυλίου ο Άλγκερνον έγινε το ψηλότερο μέλος στην τάξη του Κοινοβουλίου που υποστήριξε τους Κοινοβουλευτικούς.[11] Η πρώτη πράξη του τον Νοέμβριο του 1641 ήταν να τηρήσει την απόφαση του Κοινοβουλίου να εξοπλίσει τέσσερα πλοία με άντρες και όπλα για να υποτάξει την εξέγερση στην Ιρλανδία αλλά δεν υποστήριξε τη Μεγάλη Αποκατάσταση.[11] Όταν ο Ιάκωβος Στιούαρτ, 1ος δούκας του Ρίτσμοντ αποφάσισε τον Ιανουάριο του 1642 την αναβολή του Κοινοβουλίου για έξι μήνες ο Νορθάμπερλαντ τον κατηγόρησε για παραβίαση των κανόνων.[11] Το κοινοβούλιο διόρισε τον Άλγκερνον λόρδο υπολοχαγό του Σάσσεξ, του Πέμπροκσαϊρ και τουΆνγκλεσι.[11] Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν ανάμεσα στους βασιλικούς και τους Κοινοβουλευτικούς ο έλεγχος του ναυτικού από τους Κοινοβουλευτικούς είχε σημαντικό ρόλο στη νίκη τους.[11] Ο Κάρολος Α΄ αφαίρεσε από τον Νορθάμπερλαντ τη θέση του Υψηλού Ναυάρχου και ο ίδιος παραιτήθηκε τον Ιούνιο του 1642, τον Ιούλιο αποδέχτηκε μια Κοινοβουλευτική θέση για τη δημόσια ασφάλεια.[11]
Οπαδός της ειρήνης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νορθάμπερλαντ υποστήριξε ξανά τον πόλεμο ύστερα από πολλές οπισθοχωρήσεις των Κοινοβουλευτικών τη διετία του 1642 - 1643 και δυσαρεστήθηκε έντονα όταν το Κοινοβούλιο διόρισε στη θέση του Υψηλού Ναυάρχου τον Ρόμπερτ Ριτς, 2ο κόμη του Γουόρικ αντί για τον ίδιο.[11] Ο Νορθάμπερλαντ ενοχλήθηκε έντονα από τη βιαιότητα στη μάχη του Έντζεχιλ και τη μάχη του Τούρναμ Γκριν, στα μέσα του 1643 και έγινε οπαδός της ειρήνης.[11] Η πρώτη σύζυγος του Άλγκερνον Πέρσι πέθανε από ευλογιά (1637) και παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο με τη Λαίδη Ελισάβετ, κόρη του Θεόφιλου Χάουαρντ, 2ου κόμη του Σάφοκ και ξαδέλφη της πρώτης συζύγου του.[11] Τον Απρίλιο του 1643 ο Νορθάμπερλαντ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον Κάρολο Α΄ για ειρήνη αλλά βρήκε ελάχιστη ανταπόκριση.[11] Με την επιστροφή του στο Λονδίνο δέχτηκε επιθέσεις από οπαδούς του πολέμου όπως παράδειγμα κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε στη συνωμοσία του Ουάλερ κάτι που δεν αποδείχτηκε ποτέ.[11] Ο Ισάακ Πένινγκτον, λόρδος δήμαρχος του Λονδίνου προσπάθησε με κάποιο αριθμό λόρδων να προχωρήσει στη σύλληψη του.[11] Μετά την αποτυχία του να πείσει τον ξάδελφο του Ρόμπερτ Ντεβερέ, 3ο κόμη του Έσσεξ να συνεχίσει τις ειρηνικές διαπραγματεύσεις με τον βασιλιά ο Άλγκερνον Πέρσι αποσύρθηκε στα κτήματα του στο Πέτγουορθ.[11]
Οπαδός του πολέμου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νορθάμπερλαντ δεν έμεινε πολύ ακόμα στο Πέτγουορθ, αν και αντιτάχθηκε στην αρχή σε μια συμμαχία ανάμεσα στη Σκωτία και το Κοινοβούλιο εναντίον του βασιλιά τον Σεπτέμβριο του 1643 επέστρεψε στην πρωτεύουσα και συναντήθηκε με τη Σκωτσέζικη Αδελφότητα.[11] Διορίστηκε αρχηγός του συμβουλίου των δυο χωρών και έγινε οπαδός των Σκωτσέζων πιθανότατα επειδή εκείνοι κατείχαν τα κτήματα του στα βόρεια.[11] Μετά από διαπραγματεύσεις με τον Κάρολο Α΄ χωρίς αποτέλεσμα ο Νορθάμπερλαντ έγινε ξανά οπαδός του πολέμου.[11] Υιοθέτησε το Νέο Μοντέλο Στρατού και ο οπαδός του Ρομπέρ Σκάουεν (1602 - 1670) ήταν πρόεδρος στη στρατιωτική επιτροπή του Κοινοβουλίου.[11]
Το Κοινοβούλιο διόρισε τον Μάρτιο του 1645 τον Νορθάμπερλαντ κηδεμόνα των δυο ανήλικων παιδιών του Καρόλου : της πριγκίπισσας Ελισάβετ, του δούκα του Γκλόστερ και από τον Ιούλιο του 1646 του δούκα της Υόρκης και συμφώνησαν να γίνει ο Νορθάμπερλαντ νέος βασιλιάς αν οι διαπραγματεύσεις κατέληγαν σε αποτυχία.[11] Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων στο Άξμπριτζ ο Νορθάμπερλαντ έγινε αρχηγός της ομάδας που έμεινε γνωστή ως "Ανεξαρτησία", παρά τη μεταστροφή του δεν ψήφισε εναντίον του παλιού του προστάτη αρχιεπισκόπου Λάουντ.[11]
Μεταξύ Α΄ και Β΄ εμφυλίου πολέμου
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις αρχές του 1647 ο Νορθάμπερλαντ συντάχτηκε με τον Εδουάρδο Μοντάγκου, 2ο κόμη του Μάντσεστερ και την ομάδα των "Πρεσβυτεριανών" εναντίον των "Ανεξάρτητων" που προσπαθούσαν να συντάξουν αποδεκτούς όρους από τον βασιλιά.[11] Στη διαφωνία ανάμεσα στο Κοινοβούλιο και τον στρατό ο Νορθάμπερλαντ πήρε το μέρος του στρατού και τον Ιούλιο του 1647 ήταν ένας από τους εννιά ευγενείς που άφησαν το Κοινοβούλιο και ακολούθησαν τον στρατό στις επιδρομές γύρω από το Ουεστμίνστερ, ακολούθησαν συναντήσεις του με τον στρατό στον Οίκο της Σιών.[11] Ο Άλγκερνον έκανε την τελευταία αποτυχημένη προσπάθεια να συνθηκολογήσει με τον Κάρολο Α΄ τον Δεκέμβριο του 1647.[11]
Β΄ εμφύλιος πόλεμος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στον Β΄ Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο όλο και περισσότεροι Κοινοβουλευτικοί εξοργίστηκαν με τον Κάρολο Α΄ και ζητούσαν την εκτέλεση του, ο Νορθάμπερλαντ αντιτάχτηκε στο κίνημα αυτό και προσπαθούσε να διαπραγματευτεί με τον βασιλιά μέχρι το τέλος του 1648.[11] Ο Νορθάμπερλαντ εξακολουθούσε να είναι οπαδός του βασιλιά στο Κοινοβούλιο του Ραμπ, όταν το Κοινοβούλιο κατηγόρησε τον Ιανουάριο του 1649 τον Κάρολο Α΄ για προδοσία έγινε αρχηγός των λόρδων που αντιτάχθηκαν στον βασιλιά.[11] Ο Νορθάμπερλαντ αποσύρθηκε από τη δημόσια ζωή μετά την εκτέλεση του Καρόλου Α΄, τον Μάιο του 1649 απαλλάχθηκε από την κηδεμονία των παιδιών του βασιλιά και παρέμεινε χωρίς καθήκοντα.[11] Ο Νορθάμπερλαντ έμεινε υπό περιορισμό στο σπίτι του (1655) όταν ο Τζον Θέρλοε (1616 - 1668) τον κατηγόρησε για τη συμμετοχή του στην επανάσταση του Πενρύντοκ, αρνήθηκε τα αιτήματα του Όλιβερ Κρόμγουελ και του Ρίτσαρντ Κρόμγουελ να καθίσει στα ανώτατα έδρανα του Κοινοβουλίου τους.[11]
Αποκατάσταση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την Αποκατάσταση (1660) ο Άλγκερνον Πέρσι προσπάθησε να οργανώσει την ομάδα του Σάφοκ με τον Εδουάρδο Μόνταγκιου, 2ο κόμη του Μάντσεστερ, τον Ντενζίλ Χόλλις, τον Όλιβερ Σαιν Τζων και τον Ουίλιαμ Πίέρποντ (1607 - 1678). Ο Νορθάμπερλαντ είχε ελπίδες ότι ο Κάρολος Β΄ της Αγγλίας θα δεχόταν τα αιτήματα που δεν δέχτηκε ο πατέρας του στο Νιούπορτ αλλά η ομάδα κατέρρευσε τον Απρίλιο του 1660.[11] Με την επιστροφή του Καρόλου Β΄ στην Αγγλία προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια του βασιλιά αλλά αντιτάχθηκε στο αίτημα για εκτέλεση των υπευθύνων στην εκτέλεση του Καρόλου Α΄.[11] Ο Κάρολος Β΄ τον διόρισε στα τέλη Μαΐου του 1660 στο βασιλικό συμβούλιο, ο Νορθάμπερλαντ έγινε Υπολοχαγός του Σάσσεξ τον Αύγουστο και Υπολοχαγός του Νορθάμπερλαντ τον Σεπτέμβριο, με τη στέψη του Καρόλου Β΄ τον Απρίλιο του 1661 διορίστηκε Υψηλός Κοντόσταυλος της Αγγλίας.[11] Ο Νορθάμπερλαντ με την ενίσχυση του Κωδικού του Κλάρεντον έγινε ικανός οργανωτής των πολιτοφυλάκων.[11] Την περίοδο της Αποκατάστασης ο πιο στενός σύμμαχος του Νορθάμπερλαντ ήταν ο Εδουάρδος Μόνταγκιου, 2ος κόμης του Μάντσεστερ ενώ ο Έντουαρντ Χάιντ, 1ος κόμης του Κλάρεντον ήταν συνεχώς εχθρός του, η εχθρότητα κλιμακώθηκε όταν ψήφισε την αιχμαλωσία του.[11] Ο Άλγκερνον Πέρσι πέθανε στις 13 Οκτωβρίου 1668 στο Πέτγουορθ και τάφηκε στην ίδια πόλη τον Σεπτέμβριο, τον διαδέχτηκε ο γιος του Τζόσελυν Πέρσι, 11ος κόμης του Νορθάμπερλαντ.[11]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6dv2591. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00005458.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2014.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p1047.htm#i10464. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 «Kindred Britain»
- ↑ 6,0 6,1 p1047.htm#i10464. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ www
.sothebys .com /en /auctions /ecatalogue /2006 /important-british-pictures-l06120 /lot .109 .html. - ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 9,0 9,1 (Αγγλικά) The History of Parliament. 1604-1629/member/percy-algernon-1602-1668.
- ↑ A.Percy, National Portrait Gallery, accessed May 2009
- ↑ 11,00 11,01 11,02 11,03 11,04 11,05 11,06 11,07 11,08 11,09 11,10 11,11 11,12 11,13 11,14 11,15 11,16 11,17 11,18 11,19 11,20 11,21 11,22 11,23 11,24 11,25 11,26 11,27 11,28 11,29 11,30 11,31 11,32 11,33 11,34 11,35 11,36 11,37 11,38 11,39 11,40 11,41 11,42 11,43 11,44 11,45 11,46 11,47 11,48 11,49 11,50 11,51 11,52 11,53 11,54 11,55 11,56 Drake 2008
- ↑ "Percy, Algernon (PRCY615A)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Drake, George A (January 2008) [2004]. "Percy, Algernon, tenth earl of Northumberland (1602–1668)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press.
- "Percy, Algernon (1602-1668)". Dictionary of National Biography. London: Smith, Elder & Co. 1885–1900.
