Άδρηστος του Μίδα

Άδρηστος του Μίδα
Γενικές πληροφορίες
Συνθήκες θανάτου	αυτοκτονία
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Γόρδιος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Αδρηστος ή Άδραστος αυτός ήταν εγγονός του βασιλιά Μίδα της Φρυγίας. Η ιστορία του, την οποία αναφέρει ο Ηρόδοτος, είναι τραγική, καθώς φαίνεται σαν κάποια ανελέητη μοίρα να βάραινε πάνω του αναίτια.

Πριν ακόμα ενηλικιωθεί, παίζοντας σκότωσε κατά λάθος τον αδελφό του^[1] . Σύμφωνα με τους τότε νόμους έπρεπε να εξορισθεί, επειδή θεωρούσαν και τον ακούσιο φονέα «εναγή» και έπρεπε να βρεθεί κάποιος να τον «καθαρίσει» από το άγος. Απαρηγόρητος για τη διπλή συμφορά του (την απώλεια του αδελφού του και την εξορία του), ο Άδρηστος βρήκε τελικώς άσυλο κοντά στον Κροίσο, τον θρυλικό για τα πλούτη του βασιλιά της Λυδίας. Εκείνος τον δέχθηκε με πολλή καλοσύνη στο ανάκτορό του στις Σάρδεις, τον καθάρισε από το άγος, και με κάθε τρόπο του έδειχνε την εμπιστοσύνη και την αγάπη του.

Κάποτε οι κάτοικοι μιας επαρχίας ήλθαν να ζητήσουν από τον Κροίσο να τους απαλλάξει από ένα κακό: ένας τεράστιος κάπρος είχε κατεβεί από το βουνό Όλυμπος της Μυσίας (το σημερινό βουνό Ουλού Νταγ στη βορειοδυτική Τουρκία) και ερήμωνε την περιοχή τους. Κι όσες φορές είχαν βγει να τον κυνηγήσουν, δεν μπορούσαν να το βλάψουν, ενώ υπέφεραν πολύ. Ο καλός βασιλιάς υποσχέθηκε να τους στείλει τον ίδιο τον γιο του, τον Άτυ, μαζί με μερικά άλλα παλικάρια και κυνηγετικά σκυλιά για να εξοντώσουν το αγρίμι. Επειδή όμως είχε δει κάποιο κακό όνειρο (ότι ο Άτυς θα σκοτωνόταν από σιδερένια αιχμή δόρατος), ο Κροίσος κάλεσε τον Άδρηστο και του ανέθεσε να προφυλάσσει τον Άτυ, καθιστώντας τον υπεύθυνο για τη ζωή του. Εκεί όμως που κυνηγούσαν και είχαν περικυκλώσει τον κάπρο, καθώς του έρριχναν τα δόρατά τους, ο Άδραστος αστόχησε και το δόρυ του χτύπησε και τραυμάτισε θανάσιμα τον Άτυ.

Με την άφιξη του αποσπάσματος με το σώμα του νεκρού Άτυος, ο Άδραστος ήταν απαρηγόρητος γιατί είχε σκοτώσει τον μοναχογιο τού μοναδικού ευεργέτη της ζωής του. Απλώνοντας τα χέρια του σε ικεσία προς τον Κροίσο, ζήτησε να σφαγεί τελετουργικά πάνω στο σώμα του νεκρού πρίγκιπα, λέγοντας ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει να ζει άλλο με το κρίμα ακόμα ενός φόνου. Ο Κροίσος όμως, όταν είδε την ειλικρινή συντριβή του, τον λυπήθηκε και τον συγχώρησε, λέγοντας ότι επρόκειτο για εκδίκηση από τους θεούς, και όχι προσωπικό φταίξιμο του Αδρήστου. Παρά το γεγονός αυτό, ο ίδιος ο Άδρηστος δεν συγχώρεσε τον εαυτό του για το ανεπανόρθωτο κακό που είχε επιφέρει στον ευεργέτη του και αυτοκτόνησε πάνω στον τάφο του Άτυος.

Παραπομπές

↑ Ο Μέγας Φώτιος στις σημειώσεις του σε ένα χαμένο έργο του Πτολεμαίου Χέννου καταγράφει μία παράδοση που δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το κακό: «Λέγει ότι το πρόσωπο στο πρώτο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου που φονεύθηκε από τον Άδραστο, γιο του Γορδίου, ονομαζόταν Αγάθων, και ότι σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης για ένα ορτύκι.» (Φωτίου Μυριόβιβλος. 190. on-line text).

Πηγές

Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 2 (1968), σελ. 127

[1] Ο Μέγας Φώτιος στις σημειώσεις του σε ένα χαμένο έργο του Πτολεμαίου Χέννου καταγράφει μία παράδοση που δίνει περισσότερες λεπτομέρειες για το κακό: «Λέγει ότι το πρόσωπο στο πρώτο βιβλίο των Ιστοριών του Ηροδότου που φονεύθηκε από τον Άδραστο, γιο του Γορδίου, ονομαζόταν Αγάθων, και ότι σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης για ένα ορτύκι.» (Φωτίου Μυριόβιβλος. 190. on-line text).

[1]