Δυτικό μέτωπο 1918

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Westfront 1918)
Westfront 1918
ΣκηνοθεσίαΓκέοργκ Βίλχελμ Παμπστ
ΠαραγωγήSeymour Nebenzal
ΣενάριοLadislaus Vajda
Πέτερ Μάρτιν Λάμπελ
ΠρωταγωνιστέςΦριτς Κάμπερς: ένας Βαυαρέζος
Γκούσταβ Ντίσλ: Καρλ
Χανς Γιοάχιμ Μέμπιους: ένας φοιτητής
Κλάους Κλάουζεν: ο Διοικητής
Γκούσταβ Πίτγερ: ένας από το Αμβούργο
Τζάκι Μονίερ: Υβέτ
Χάνα Χέσριχ: γυναίκα του Καρλ
Άιζε Χέλλερ: μητέρα του Καρλ
Καρλ Μπάλχαους: ένας χασάπης
ΜουσικήAlexander Laszlo
ΦωτογραφίαΦριτζ Άρνο Βάγκνερ
ΜοντάζJean Oser[1], Wolfgang Loe Bagier[1] και Mark Sorkin[1]
ΔιανομήNero-Film
Πρώτη προβολή1930
Διάρκεια97 λεπτά
ΠροέλευσηΔημοκρατία της Βαϊμάρης
ΓλώσσαΓερμανικά

Westfront 1918 (γερμ. Δυτικό μέτωπο 1918) είναι ένα γερμανικό αντιπολεμικό κινηματογραφικό έργο του σκηνοθέτη Γκέοργκ Βίλχελμ Παμπστ παραγωγής 1930.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βρισκόμαστε στη Γαλλία του 1918, στους τελευταίους μήνες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες του πεζικού (ένας από τη Βαυαρία, ένας νεαρός φοιτητής, ένας που τον λένε Καρλ και ο Διοικητής τους) βρίσκονται στα μετόπισθεν του δυτικού μετώπου με λιγοήμερη άδεια. Μαζί τους είναι και η Υβέτ, μια Γαλλίδα νεαρή κοπέλα. Όλοι της κάνουν κομπλιμέντα, αλλά αυτή αγαπάει τον νεαρό φοιτητή. Ξαφνικά αναχωρούν για το μέτωπο, όπου τους περιμένει η φρικτή κόλαση των χαρακωμάτων. Σε ένα βομβαρδισμό η υπόγεια στοά του χαρακώματος καταρρέει αργά. Ο Βαυαρέζος με τον Καρλ και τον διοικητή που είναι μέσα προσπαθούν να στυλώσουν τα στηρίγματα για να μην τους πλακώσουν τα χώματα, αλλά κοντεύουν να πάθουν ασφυξία από την έλλειψη οξυγόνου. Ο φοιτητής τους σώζει τη ζωή σκάβοντας στο χώμα, ανοίγοντας τρύπα και βοηθώντας τους να βγουν έξω. Μετά από αυτό όμως δέχονται τα κατά λάθος πυρά του ίδιου του πυροβολικού τους. Για να τους σώσει τη ζωή, ο φοιτητής δηλώνεται εθελοντής αγγελιοφόρος και με ρίσκο τη ζωή του φεύγει για να πάει στις θέσεις του πυροβολικού και να τους ειδοποιήσει να σταματήσουν.

Ο Καρλ παίρνει άδεια και φεύγει για το σπίτι του. Εκεί βρίσκει τη γυναίκα του να τον απατάει με έναν συχωριανό (τον χασάπη). Στον θυμό του απάνω πάει να τους σκοτώσει και τους δυο, αλλά συγκρατείται και αντί γι' αυτό αποφασίζει απεγνωσμένος να γυρίσει πίσω στο μέτωπο. Ο φοιτητής μέσα στη μάχη πέφτει στα χέρια του εχθρού και πεθαίνει από την ξιφολόγχη στον λασπερό κρατήρα μιας βόμβας. Ο Βαυαρέζος πληγώνεται βαριά κατά την άμυνα μιας επίθεσης των Γάλλων. Ο Διοικητής από κλονισμό νεύρων κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης των τανκς αρχίζει να φωνάζει ασταμάτητα "ζήτω" και να χαιρετάει τους πεσόντες μέχρι που τον βρίσκουν οι τραυματιοφορείς και τον μεταφέρουν στο υπαίθριο νοσοκομείο. Ο Καρλ πληγώνεται βαριά και όταν τον ψήνει πυρετός στο παραλήρημα βλέπει τη γυναίκα του. Ο Καρλ ξεψυχάει. Ένας Γάλλος τραυματίας του πιάνει το χέρι και το σφίγγει λέγοντάς του μονολεκτικά: «από εχθροί θα γίνουμε φίλοι».

Παρασκήνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο είναι μια εξαίρεση του γενικού πνεύματος της εποχής του. Συμπίπτει χρονικά και έλαβε την πρεμιέρα του επτά μήνες πριν της πρεμιέρας του παρόμοιου αλλά πολύ πιο γνωστού κινηματογραφικού έργου «Ουδέν νεότερον από το δυτικό μέτωπο». Βασίζεται δε στο μυθιστόρημα με τον τίτλο «Vier von der Infanterie» (γερμ. «οι τέσσερις του πεζικού») του Ερνστ Γιοχάνζεν.

Οι σκηνές του έργου είναι εξαιρετικά αληθινές, ιδίως αυτές των χαρακωμάτων και θεωρούνται ως βάση του κατοπινού κινηματογράφου, αφού τις μιμήθηκε ο Στάνλει Κιούμπρικ στο πρώτο του πολεμικό έργο Σταυροί στο Μέτωπο (Paths of Glory, 1957). Πέρα από τον Ρεαλισμό, το μήνυμα του έργου είναι αντιπολεμικό και θέτει στο κέντρο του την απάνθρωπη μοίρα των πρωταγωνιστών του, και τη δύναμη της διεθνής αλληλεγγύης.

Το 1933 το έργο αυτό απαγορεύτηκε από τη ναζιστική Γερμανία, λόγω «μονόπλευρης παρουσίασης του πολέμου».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • BANDMANN, Christa & HEMBUS, Joe: Westfront 1918. In: Dies.: Klassiker des deutschen Tonfilms. München: Goldmann 1980, S. 19 - 21 ISBN 3-442-10207-3
  • VANDEN BERGHE, Marc, La mémoire impossible. Westfront 1918 de G.W. Pabst. Grande Guerre, soldats, automates. Le film et sa problématique vus par la 'Petite Illustration' (1931), Brussel, 2001 - text online in www.art-chitecture.net/publications.php [1]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]