Scream 2

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Scream 2
ΣκηνοθεσίαΓουές Κρέιβεν
ΠαραγωγήΓουές Κρέιβεν
Κάθι Κόνραντ
Μαριάν Μανταλένα
ΣενάριοΚέβιν Γουίλιαμσον
ΠρωταγωνιστέςΝιβ Κάμπελ
Κόρτνεϊ Κοξ
Ντέιβιντ Αρκέτ
Σάρα Μισέλ Γκέλαρ
Τζέιμι Κένεντι
Τζέρι Ο' Κόνελ
Τζέιντα Πίνκετ
Λιβ Σράιμπερ
ΜουσικήΜάρκο Μπελτράμι
ΦωτογραφίαΠίτερ Ντέμινγκ
ΜοντάζΠάτρικ Λούσιερ
Εταιρεία παραγωγήςKonrad Pictures
Craven-Maddalena Films
ΔιανομήDimension Films
ΚυκλοφορίαCountry flag 12 Δεκεμβρίου 1997
Country flag 26 Ιουνίου 1998
Διάρκεια120 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός24 εκατομμύρια δολάρια
Ακαθάριστα έσοδα172,4 εκατομμύρια δολάρια
ΠροηγείταιScream
ΈπεταιScream 3
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Scream 2 είναι αμερικανική ταινία τρόμου παραγωγής 1997 σε σκηνοθεσία Γουές Κρέιβεν και σε σενάριο του Κέβιν Γουίλιαμσον. Αποτελεί συνέχεια του Scream (1996) και είναι η δεύτερη προσθήκη της σειράς ταινιών. Πρωταγωνιστούν οι Νιβ Κάμπελ, Κόρτνεϊ Κοξ, Ντέιβιντ Αρκέτ, Τζέιμι Κένεντι και Λιβ Σράιμπερ επαναλαμβάνοντας τους ρόλους τους από τις προηγούμενες ταινίες ενώ στο καστ προστίθενται οι Σάρα Μισέλ Γκέλαρ, Τίμοθι Όλιφαντ, Λόρι Μέτκαλφ, Τζέρι Ο' Κόνελ, Ελίζ Νιλ και Τζέιντα Πίνκετ. Η ταινία διαδραματίζεται δύο χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας και ακολουθεί το χαρακτήρα της Σίντνεϊ Πρέσκοτ, τώρα φοιτήτρια στο κολέγιο Γουίντσορ, όπου θα βρεθεί πάλι αντιμέτωπη με έναν νέο δολοφόνο, ο οποίος μιμείται τους φόνους της πρώτης ταινίας. Γρήγορα θα βρεθούν στο πλάι της για βοήθεια η Γκέιλ Γουέδερς και ο Ντιούι Ράιλι. Το Scream 2, όπως ο προκάτοχός του, συνδυάζει με έξυπνο τρόπο τη βία και τον τρόμο των σλάσερ ταινιών με στοιχεία κωμωδίας, σάτιρας και μυστηρίου σατιρίζοντας ταυτόχρονα τα κλισέ του τρόμου και ειδικά σε αυτήν την περίπτωση τις συνέχειες ταινιών τρόμου.

Όταν το σενάριο του Scream βγήκε στην αγορά, ο Γουίλιαμσον είχε ήδη γράψει δύο προσχέδια πέντε σελίδων για πιθανές συνέχειες, ελπίζοντας να δελεάσει τους αγοραστές του σεναρίου για μία πιθανή σειρά ταινιών.[1] Μετά τις επιτυχημένες δοκιμαστικές προβολές και την εισπρακτική επιτυχία του Scream, η Dimension Films προχώρησε γρήγορα στην παραγωγή του Scream 2 ενώ το Scream παιζόταν ακόμα στους κινηματογράφους, με το αρχικό καστ να επαναλαμβάνει τους ρόλους τους, τον Κρέιβεν στη σκηνοθεσία, τον Γουίλιαμσον στο σενάριο και τον Μάρκο Μπελτράμι στη μουσική.[1] Τα γυρίσματα ξεκίνησαν μόλις έξι μήνες μετά την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας και διήρκεσαν εννέα εβδομάδες, από τις 6 Ιουνίου ως τις 28 Αυγούστου 1997.[2] Η ταινία αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων με πληροφορίες της πλοκής και της ταυτότητας των δολοφόνων να διαρρέουν στο διαδίκτυο.[3] Σε συνδυασμό με το γρήγορο χρονοδιάγραμμα της παραγωγής, το σενάριο υπέστη αρκετές αλλαγές, συχνά με σελίδες να ολοκληρώνονται την ημέρα των γυρισμάτων.[3]

Το Scream 2 κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 12 Δεκεμβρίου 1997, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας. Απέσπασε εξαιρετικές κριτικές[4] ενώ κινήθηκε εξίσου εντυπωσιακά στο box office με 172,3 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[5] Έλαβε πολλά βραβεία και υποψηφιότητες ενώ αρκετή μερίδα των κριτικών θεωρούν το Scream 2 καλύτερο από το πρωτότυπο.[4]

Την ταινία ακολούθησαν τέσσερις συνέχειες, το Scream 3 το 2000, Scream 4 το 2011, Scream το 2022 και Scream VI το 2023.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχουν περάσει δύο χρόνια από τη σφαγή στο Γούντσμπορο. Στον κινηματογράφο γίνεται η πρεμιέρα της ταινίας Stab, η οποία είναι βασισμένη σε αυτά τα γεγονότα. Ένα νεαρό ζευγάρι, η Μορίν Έβανς και ο Φιλ Στίβενς, πηγαίνουν να δουν την ταινία. Ο Φιλ πηγαίνει στην τουαλέτα και δέχεται επίθεση από τον Ghostface και πεθαίνει. Ο δολοφόνος φοράει το σακάκι του Φιλ και επιστρέφει στο σινεμά. Κάθεται δίπλα στη Μορίν και τη μαχαιρώνει στο στομάχι. Η Μορίν προσπαθεί να δραπετεύσει φοβισμένη, αλλά ο δολοφόνος την προλαβαίνει και τη μαχαιρώνει κι άλλες φορές μέσα στην κατάμεστη αίθουσα. Το κοινό το αντιλαμβάνεται ως φάρσα, αλλά το κορίτσι, αιμόφυρτο, σηκώνεται μπροστά στην οθόνη, ουρλιάζει με όλη της τη δύναμη και πεθαίνει.

Η Σίντνεϊ Πρέσκοτ είναι πλέον φοιτήτρια στο κολέγιο Γουίντσορ και προσπαθεί να ξεχάσει τη φρίκη που της συνέβη όσο ζούσε στο Γούντσμπορο. Το πρωί μετά την πρεμιέρα του Stab, μαθαίνει από τις ειδήσεις για τα όσα συνέβησαν στον κινηματογράφο, καθώς και για το γεγονός ότι ο Κότον Γουίρι, ο άνθρωπος που άδικα είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία της μητέρας της, αποφυλακίστηκε. Ο Ντιούι Ράιλι φτάνει στην πανεπιστημιούπολη για να προστατεύσει τη Σίντνεϊ, με αποτέλεσμα όλοι μαζί να έχουν μια ανεπιθύμητη επανένωση με την Γκέιλ Γουέδερς.

Η φίλη και συγκάτοικος της Σίντνεϊ, η Χέιλι, την πείθει να πάνε σε ένα πάρτι του Πανεπιστημίου. Εκεί ο δολοφόνος θα επιτεθεί σε μια φοιτήτρια, τη Σίσι Κούπερ. Όλοι τρέχουν στον τόπο του εγκλήματος και η Σίντνεϊ μένει μόνη. Ο Ghostface θα της τηλεφωνήσει και στη συνέχεια θα της επιτεθεί. Στην προσπάθειά της να ξεφύγει πέφτει πάνω στο αγόρι της, τον Ντέρεκ. Αυτός ορμάει να βρει το δολοφόνο, ο Ghostface τον μαχαιρώνει στο χέρι και εξαφανίζεται. Την επόμενη μέρα, ο Ντιούι, η Γκέιλ και ο Ράντι συζητούν τους φόνους καθώς προσπαθούν να καταλάβουν ποιος κρύβεται πίσω από τη μάσκα. Ξαφνικά, ο Ghostface τους τηλεφωνεί και αποδεικνύεται ότι τους παρακολουθεί. Η Γκέιλ και ο Ντιούι αρχίζουν να τον αναζητούν, ενώ ο Ράντι συνομιλεί μαζί του στο τηλέφωνο. Πλησιάζει το βαν της Γκέιλ και κατά τη διάρκεια της συζήτησης αρχίζει να προσβάλλει τον Μπίλι Λούμις. Η πόρτα του βαν ανοίγει ξαφνικά και ο Ράντι σύρεται απότομα μέσα από τον δολοφόνο. Αφού τον έχει μαχαιρώσει πολλαπλές φορές, αφήνει το κοστούμι και τη μάσκα στο φορτηγάκι και φεύγει. Ο Ντιούι και η Γκέιλ φτάνουν και βρίσκουν το ματωμένο πτώμα του Ράντι.

Την ίδια στιγμή η Σίντνεϊ βρίσκεται στη βιβλιοθήκη του κολεγίου. Λαμβάνει ένα απειλητικό email από τον δολοφόνο. Τρέχει στο χολ και πέφτει πάνω στον Κότον. Ζητά από τη Σίντνεϊ να δώσουν μια κοινή συνέντευξη σε ένα τηλεοπτικό κανάλι, αλλά αυτή αρνείται και αυτός αρχίζει να της μιλάει απότομα. Η αστυνομία που φρουρεί τη Σίντνεϊ τον συλλαμβάνει, αλλά μετά από ανάκριση στο αστυνομικό τμήμα, αφήνεται ελεύθερος. Ο Σερίφης αποφασίζει να μεταφέρει τη Σίντνεϊ και τη Χέιλι σε ασφαλές μέρος. Το βράδυ τα δύο κορίτσια, υπό τη συνοδεία δύο ντετέκτιβ, φεύγουν από τη φοιτητική εστία. Όταν το αυτοκίνητο σταματά σε ένα φανάρι, εμφανίζεται ο δολοφόνος. Σπάει ακαριαία το τζάμι, κόβει το λαιμό ενός από τους αστυνομικούς, σκαρφαλώνει στο αυτοκίνητο και χτυπάει τον δεύτερο. Αφού σκοτώνει και τους δύο κλέβει το αστυνομικό αυτοκίνητο, αλλά τρακάρει και ο δολοφόνος χάνει τις αισθήσεις του ενώ η Σίντνεϊ και η Χέιλι, παγιδεύονται στο πίσω κάθισμα. Τα κορίτσια προσπαθούν να βγουν από το αυτοκίνητο από ένα σπασμένο παράθυρο. Την ώρα που είναι έτοιμα να τρέξουν και να ζητήσουν βοήθεια, η Σίντνεϊ λέει στη Χέιλι ότι πρέπει να μάθει ποιος κρύβεται κάτω από τη μάσκα. Η Σίντνεϊ πλησιάζει το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος δεν είναι πια εκεί. Εμφανίζεται πίσω από τη Χέιλι και τη σκοτώνει και η Σίντνεϊ τρέχει να σωθεί.

Μέλη της φοιτητικής αδελφότητας, στην οποία ανήκει ο Ντέρεκ, αποφασίζουν να τον τιμωρήσουν επειδή έδωσε στη Σίντνεϊ ένα μενταγιόν με τα γράμματα της αδελφότητας μπροστά σε όλους. Πιάνουν τον Ντέρεκ και τον δένουν στη θεατρική αίθουσα. Εν τω μεταξύ, ο Ντιούι και η Γκέιλ αποφασίζουν να ψάξουν τις κασέτες του οπερατέρ της με την ελπίδα να βρουν τον δολοφόνο στο κάδρο. Η Γκέιλ παρατηρεί ότι το υλικό δεν είναι από τις κασέτες της. Τότε ακριβώς εμφανίζεται ο δολοφόνος και ο Ντιούι με τη Γκέιλ χωρίζονται. Η Γκέιλ μπαίνει σε ένα δωμάτιο με πολύ χοντρό γυαλί, σύντομα ο Ντιούι εμφανίζεται από την άλλη πλευρά. Τότε πετάγεται από πίσω του ο δολοφόνος και τον μαχαιρώνει πολλές φορές. Ο Ghostface τότε προσπαθεί να πιάσει τη Γκέιλ, αλλά αυτή καταφέρνει να του ξεφύγει. Στο δρόμο συναντά τη δημοσιογράφο Ντέμπι Σολτ, η οποία την ταλαιπωρούσε όλο αυτό το διάστημα.

Η Σίντνεϊ τρέχει στο φοιτητικό θέατρο. Εκεί βλέπει τον Ντέρεκ δεμένο στη σκηνή. Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται ο δολοφόνος και τελικά βγάζει τη μάσκα του, δείχνοντας το πρόσωπό του. Αποδεικνύεται ότι είναι ο Μίκι, ο συμφοιτητής της Σίντνεϊ. Της λέει ότι ο Ντέρεκ είναι συνεργός του. Δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί και ο Ντέρεκ της ζητά να τον λύσει. Ξαφνικά, ο Μίκι τον πυροβολεί. Τότε μπαίνει στη σκηνή η Γκέιλ, υπό την απειλή του όπλου. Πίσω της ακολουθεί η Ντέμπι. Αποδεικνύεται ότι είναι η μητέρα του Μπίλι Λούμις και σκοπεύει να εκδικηθεί τη Σίντνεϊ επειδή σκότωσε τον γιο της. Αυτή και ο Μίκι γνωρίστηκαν σε ένα φόρουμ για δολοφόνους. Η Ντέμπι σκοτώνει τον Μίκι, θέλοντας να τον κατηγορήσει για όλους τους φόνους στο κολέγιο, και εκείνος καταφέρνει να πυροβολήσει τη Γκέιλ την τελευταία στιγμή. Η Σίντνεϊ και η κυρία Λούμις μένουν μόνες και αρχίζουν να παλεύουν. Στη μέση της πάλης τους, εμφανίζεται ο Κότον. Η Σίντνεϊ του υπόσχεται να του δώσει τη μεγάλη τηλεοπτική συνέντευξη που ζήτησε και τότε αυτός σκοτώνει την κυρία Λούμις. Τότε η Γκέιλ συνέρχεται και η Σίντνεϊ με τον Κότον τη βοηθούν να σηκωθεί. Ξαφνικά, πετάγεται ο Μίκι, τον οποίο όλοι νόμιζαν για νεκρό. Προσπαθεί να τους επιτεθεί, αλλά η Σίντνεϊ και η Γκέιλ τον πυροβολούν. Η Σίντνεϊ πλησιάζει τότε την κυρία Λούμις και την πυροβολεί στο κεφάλι.

Στο τέλος, καταφτάνει η ομάδα διάσωσης και αποδεικνύεται ότι ο Ντιούι είναι ζωντανός. Μαζί με τη Γκέιλ μεταφέρονται στο νοσοκομείο. Η Σίντνεϊ δίνει στον Κότον τη δόξα που τόσο ήθελε, αποκαλώντας τον ήρωα, όταν ένα πλήθος ενθουσιασμένων δημοσιογράφων τρέχει προς το μέρος της.

Ηθοποιοί και Χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Χαρακτήρες των ταινιών Scream

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Πάντα γίνονταν συζητήσεις για μια πιθανή συνέχεια κατά τη διάρκεια γυρισμάτων της πρώτης ταινίας. Μάλιστα κάνανε λόγο για συμφωνία τριών ταινιών. Και τότε μπήκαν στην μέση οι ατζέντηδες: "Όχι, μη γράψεις τίποτα, ας περιμένουμε να δούμε τι επιτυχία θα έχει το Scream". Και κυκλοφόρησε η ταινία, με πολύ χαμηλούς αριθμούς. Αλλά πήραμε κάποιες πολύ καλές κριτικές, μετά όλο και περισσότερες και τη δεύτερη, την τρίτη εβδομάδα οι εισπράξεις άρχισαν να αυξάνονται. Πότε ήταν η τελευταία φορά που συνέβη αυτό; Η ταινία άρχισε να διαδίδεται από στόμα σε στόμα τόσο γρήγορα που αμέσως μου είπαν: "Εντάξει, ξεκίνα να γράφεις τη συνέχεια".
— Ο Κέβιν Γουίλιαμσον για την επιτυχία του Scream[6]

Ο Κέβιν Γουίλιαμσον αφού πούλησε το σενάριο της πρώτης ταινίας, υπέγραψε συμβόλαιο για δύο συνέχειες, παρέχοντας δύο προσχέδια πέντε σελίδων για πιθανές συνέχειες με την ελπίδα να δελεάσει τους αγοραστές του σεναρίου για μία πιθανή σειρά ταινιών.[1] Μετά την επιτυχημένη δοκιμαστική προβολή της ταινίας η Miramax Films προσέφερε συμβόλαιο για δύο ταινίες και στον Γουές Κρέιβεν.[1] Συζητήσεις για μια πιθανή συνέχεια είχαν ήδη ξεκινήσει να γίνονται κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του πρώτου Scream (1996). Η Dimension Films ξεκίνησε την ανάπτυξη του πρότζεκτ τον Ιανουάριο του 1997 όταν το Scream έφτασε τα 50 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office τον πρώτο μήνα κυκλοφορίας του[7] και το Μάρτιο του 1997 ξεκίνησε επίσημα η παραγωγή του Scream 2 με προϋπολογισμό 24 εκατομμύρια δολάρια[8], σχεδόν διπλάσιο από αυτόν της πρώτης ταινίας με 15 εκατομμύρια δολάρια.[6] Ο Γουίλιαμσον είχε από την αρχή στο μυαλό του ως βασικό στόρι τη Σίντνεϊ να πηγαίνει στο κολέγιο και ένας νέος Ghostface να αρχίζει να μιμείται τους φόνους της πρώτης ταινίας.[6] Σύμφωνα με τον ίδιο πολλά άλλαξαν στην πορεία αλλά αυτό το στόρι παρέμεινε άθικτο.[6]

Όταν ξεκίνησε η παραγωγή του Scream 2, ο Γουίλιαμσον είχε μόλις ολοκληρώσει τα γυρίσματα της ταινίας Ξέρω τι Κάνατε Πέρυσι το Καλοκαίρι (I Know What You Did Last Summer, 1997), είχε αναλάβει να διορθώσει το σενάριο της ταινίας Η Εισβολή (The Faculty, 1998) και ετοιμαζόταν να κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με την ταινία Πως Να Σκοτώσετε Τον Καθηγητή Σας (Teaching Mrs. Tingle, 1999).[6] Επίσης είχε να ασχοληθεί με τις υποχρεώσεις του στην τηλεοπτική σειρά Νεανικές Ανησυχίες (Dawson's Creek, 1998-2003).[9] Άρχισε να γράφει το σενάριο του Scream 2 ενώ ήταν ακόμα στη Βόρεια Καρολίνα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Scream.[6] Μέχρι το Μάρτιο του 1997 και ενώ η παραγωγή ήταν πολύ κοντά στην έναρξη των γυρισμάτων, ο Γουίλιαμσον είχε ήδη γράψει σαράντα δύο σελίδες του σεναρίου[7] που αφορούσε τέσσερις διαφορετικούς δολοφόνους, τον Ντέρεκ, τη Χέιλι, την κυρία Λούμις και τον Κότον Γουίρι.[10]

Η ιδέα για μια ταινία μέσα σε ταινία -το Stab μέσα στο Scream 2- ήταν ιδέα του Γουίλιαμσον, ο Κρέιβεν όμως είχε ήδη γράψει και σκηνοθετήσει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν με την ταινία Ο Νέος Εφιάλτης (Wes Craven's New Nightmare, 1994), οπότε ήταν σίγουρος ότι ο Κρέιβεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την ιδέα του.[6] Ο Γουίλιαμσον είχε ως όραμα μια κινηματογραφική εκδοχή της εναρκτήριας σκηνής του πρώτου Scream να προβάλλεται επί της οθόνης ενώ το κοινό ταυτόχρονα παρακολουθεί κάποιον άλλο να δολοφονείται. Ο τρόπος προσέγγισης του Κρέιβεν στην ιδέα του, εκτιμήθηκε από τον Γουίλιαμσον καθώς βρήκε ότι λειτούργησε τόσο αποτελεσματικά που έγινε το κλειδί για όλη την ταινία.[6] Δηλαδή η κυκλοφορία της ταινίας Stab δημιούργησε έναν νέο δολοφόνο που μιμείται τους φόνους του Γούντσμπορο και φέρνει τη Σίντνεϊ ξανά στο προσκήνιο, ενώ το μόνο που αυτή επιθυμεί είναι να εξαφανιστεί.[6] Ο Γουίλιαμσον θεώρησε ότι αυτό θα αποτελούσε μια σημαντική εσωτερική σύγκρουση για αυτόν τον χαρακτήρα.[6] Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων η Νιβ Κάμπελ και ο Τζέιμι Κένεντι έκαναν μια ερώτηση στον Κρέιβεν σχετικά με τον αν οι χαρακτήρες τους, Σίντνεϊ και Ράντι, θα είχαν ποτέ σχέση. Ο Κρέιβεν στράφηκε στον Γουίλιαμσον ο οποίος απάντησε "Όχι. Ο Ράντι θα το ήθελε πολύ και γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να συμβεί. Και η Σίντνεϊ γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να συμβεί. Αλλά υπάρχει κάτι ανάμεσά τους, αυτός τη φλερτάρει και εκείνη το ανέχεται. Δέθηκαν πολύ μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας. Νομίζω ότι είναι σαν οικογένεια πλέον."[6]

Διαρροή σεναρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 1997, λίγο καιρό πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η παραγωγή υπέστη μια σημαντική δυσκολία με τη διαρροή του σεναρίου στο διαδίκτυο. Η διαρροή αποκάλυπτε σημαντικό μέρος της πλοκής, βασικές ανατροπές καθώς και την ταυτότητα των δολοφόνων.[3] Αποτελεί την πρώτη γνωστή περίπτωση διαρροής σεναρίου ταινίας στο διαδίκτυο. Ο Κρέιβεν μίλησε λεπτομερώς για το γεγονός αυτό σε συνέντευξή του. Συγκεκριμένα είπε ότι ο Γουίλιαμσον έστειλε σε αυτόν και στην παραγωγή e-mail με 40 σελίδες του σεναρίου. Ο Κρέιβεν βρήκε το σενάριο ευφυέστατο. Το βράδυ όμως της ίδιας μέρας το σενάριο είχε διαρρεύσει στο ίντερνετ.[11] "Ανοίγουμε την ιστοσελίδα και εδώ είναι... αυτές οι ίδιες 40 σελίδες μας κοιτάζουν. Αυτή η διαρροή μας κόστισε μια υπέροχη εναρκτήρια σκηνή και μας ανάγκασε να το πάρουμε από την αρχή", δήλωσε ο Κρέιβεν.[12]

Σε μια συνέντευξή του, ο Γουίλιαμσον μίλησε σχετικά με αυτή τη διαρροή και ξεκαθάρισε ότι το σενάριο που διέρρευσε ήταν ψεύτικο, με τρία διαφορετικά φινάλε. Το ψεύτικο αυτό σενάριο γράφτηκε σε περίπτωση κλοπής.[11] Συγκεκριμένα ο σεναριογράφος είπε "Το στούντιο ήταν αποφασισμένο να κρατήσει την πλοκή μυστική. Ανησυχούσε ότι θα διέρρεε η ταυτότητα του δολοφόνου και για αυτό το λόγο γράψαμε αρκετά φινάλε. Τρία συνολικά, αν δε με απατά η μνήμη μου και όταν οι ηθοποιοί ή τα μέλη του συνεργείου ζητούσαν να διαβάσουν το σενάριο, τους στέλναμε αυτό το ψεύτικο. Υπήρχε ένα ψεύτικο φινάλε όπου ο δολοφόνος ήταν ο Ντιούι. Τα σενάρια αυτά υπήρχαν μόνο για να λειτουργούν ως δόλωμα και τίποτα παραπάνω. Χρειαζόμασταν έκτακτα μέτρα αλλά θέλαμε πραγματικά να κρατήσουμε μυστική την ταυτότητα του δολοφόνου."[11] Χρόνια αργότερα, το 2022, με αφορμή την 25η επέτειο του Scream 2 o Γουίλιαμσον σε μια συνέντευξη όταν ρωτήθηκε για το γεγονός αυτό είπε ότι υπάρχουν διάφορες εκδοχές για το τι συνέβη και συγκεκριμένα έδωσε την εξής απάντηση: "Έτσι το θυμάμαι. Ήξερα ότι αργά ή γρήγορα το σενάριο θα διέρρεε, καθώς όλοι μιλάγανε γι' αυτό. Ο τύπος ρωτούσε τι πρόκειται να συμβεί στο 'Scream 2'; Ευτυχώς πιάσαμε το zeitgeist και όλοι ήθελαν να μάθουν για το 'Scream 2'. Γι' αυτό ήμουν σίγουρος ότι στο τέλος θα διέρρεε - δεν υπήρχε περίπτωση να κρατήσουμε την πλοκή μυστική. Στέλναμε το σενάριο στους ηθοποιούς χωρίς τις τελευταίες 75 σελίδες, βάλαμε τα δυνατά μας, αλλά ξέραμε ότι θα δημοσιοποιηθεί. Έτσι η ομάδα μου έγραψε ένα ψεύτικο σενάριο, η βοηθός μου το έγραψε και το αφήσαμε επίτηδες να διαρρεύσει. Και μετά είχαμε κι άλλο ένα εικονικό σενάριο με τον Ντιούι στο ρόλο το δολοφόνου και το αφήσαμε κι αυτό να διαρρεύσει. Όταν ήρθε η στιγμή που διέρρευσε το γνήσιο σενάριο, κανείς δεν νοιαζόταν."[6][13]

Λίγο καιρό μετά το γύρισμα της εναρκτήριας σκηνής στον κινηματογράφο, κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο βίντεο με αυτή τη σκηνή. Όπως αποδείχθηκε ένας από τους κομπάρσους της ταινίας, κατάφερε να περάσει κρυφά μια κάμερα στο γύρισμα.[9] Για να αποφευχθούν τέτοιου είδους περιστατικά και για να αποτρέψουν την αποκάλυψη λεπτομερειών της πλοκής η ασφάλεια γύρω από την παραγωγή αυξήθηκε σημαντικά. Δόθηκε έμφαση σε κλειστά κινηματογραφικά σκηνικά και σε αυστηρούς περιορισμούς στο ποιος θα μπορούσε να είναι παρών κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και να έχει πρόσβαση στο σενάριο.[7] Μετά τη διαρροή του σεναρίου όλοι οι ηθοποιοί και το συνεργείο δεν έπαιρναν τις τελευταίες σελίδες του σεναρίου παρά τις τελευταίες εβδομάδες των γυρισμάτων και οι σελίδες που αποκάλυπταν τους δολοφόνους δόθηκαν την ημέρα που γυρίστηκε η συγκεκριμένη σκηνή.[7] Επίσης υποχρεώθηκαν να υπογράψουν συμφωνητικά μη αποκάλυψης τίποτα σχετικού με το σενάριο ενώ το ίδιο το σενάριο ανατυπώθηκε σε ειδικό χαρτί για να αποτραπεί η δημιουργία αντιγράφων και συχνά καταστρεφόταν μετά τη χρήση.[14][7]

Αλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"Ήξερα ότι η δεύτερη ταινία θα είχε να κάνει με τις συνέχειες. Είχα ήδη μάθει την τέχνη και τη δομή των ταινιών τρόμου στο πρώτο μέρος. Ήθελα να βεβαιωθώ ότι έχουμε κάτι καινούριο να πούμε και το θέμα της «συνέχειας» ήταν τέλειο για αυτό. Η ιδέα άρεσε πολύ σε όλους. Τα καλά νέα ήταν ότι είχαν λίγο χρόνο για να διαφωνήσουν, γιατί όλα έτρεχαν τόσο γρήγορα. Οπότε δεν μου έδωσαν πολλές σημειώσεις. Ως επί το πλείστον, δουλεύαμε μόνο εγώ και ο Γουές."
— Ο Κέβιν Γουίλιαμσον σχετικά με το σενάριο του Scream 2[6]

Tο έξι μηνών χρονοδιάγραμμα της παραγωγής με την ταινία να αναμένεται να είναι ολοκληρωμένη μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου 1997, ένα χρόνο λιγότερο από την κυκλοφορία του Scream σήμαινε γοργούς ρυθμούς. Εξαιτίας των διάφορων διαρροών που υπέστη η παραγωγή το σενάριο χρειάστηκε να γραφτεί ξανά και ξανά αρκετές φορές.[3] Ο Γουίλιαμσον αναγκάστηκε να κάνει αρκετές αλλαγές στο σενάριο, με αρκετές σελίδες να είναι έτοιμες την ημέρα του γυρίσματος και άλλες να έχουν σημαντικές ελλείψεις που οδήγησαν στον Κρέιβεν να τις αναπτύξει.[15] Ο Κρέιβεν μάλιστα αναγκάστηκε να γράψει και να αναπτύξει αρκετές σκηνές την ώρα που γυρίζονταν.[15] Πολλές βασικές σκηνές γράφτηκαν επανειλημμένα στο σετ και ο Γουίλιαμσον χαρακτήρισε την όλη διαδικασία εφιάλτη και ότι εκείνη η χρονιά του έχει μείνει ως μια θολή ανάμνηση.[16] Συγκεκριμένα ο Γουίλιαμσον δήλωσε ότι το φινάλε άλλαξε πολλές φορές "Αλλάξαμε το διάλογο, τα κίνητρα, όλες αυτές τις ομιλίες. Θυμάμαι καθόμουν στο θέατρο με τη Λόρι Μέτκαλφ και συζητούσαμε πως έπρεπε να πει τα λόγια της. Και θυμάμαι τον Λιβ Σράιμπερ - αχ, η σκηνή στη βιβλιοθήκη! Όπου μίλαγε για πολύ ώρα και τράβηξε τη Σίντνεϊ στη σκάλα, αυτή η σκηνή άλλαξε πολλές φορές. Πρέπει να έγραψα αυτή τη σκηνή πάνω από 20 φορές."[16] Όλες αυτές οι αλλαγές οδήγησαν την παραγωγή να συνεχίζει τα γυρίσματα χωρίς ολοκληρωμένο σενάριο με τον Γουίλιαμσον να συνεχίζει να διεξάγει εκτεταμένες αλλαγές καθ' όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, αλλάζοντας το φινάλε, τις ταυτότητες των δολοφόνων και τους ρόλους άλλων χαρακτήρων όπως του Ράντι και του Τζόελ.[3] Επίσης διάφοροι τίτλοι χρησιμοποιήθηκαν στα πρώτα στάδια της παραγωγής όπως Scream Again, Scream Louder και Scream: The Sequel πριν το στούντιο τελικά καταλήξει στο απλό Scream 2.[17]

Σύμφωνα με τον Γουίλιαμσον, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, το στούντιο ήθελε να κάνει τον χαρακτήρα του Κότον Γουίρι να φαίνεται πιο κακός, τόσο ο σεναριογράφος όσο και ο ηθοποιός Λιβ Σράιμπερ όμως είχαν διαφορετικά άποψη. Συγκεκριμένα ο Γουίλιαμσον δήλωσε "Ήθελα στο φινάλε η Σίντνεϊ να δίνει στον Κότον αυτό που ήθελε και να γίνει αυτός ο ήρωας. Ήταν πολύ ευγενικό εκ μέρους της Σίντνεϊ και ήταν μια πράξη που έκανε καλό και στην ίδια. Νομίζω ότι κάποια στιγμή έγιναν κάποιες συζητήσεις και το στούντιο ήθελε να κάνει τον Κότον πιο τρομακτικό, έτσι ώστε στο κοινό να φαινόταν ως ο δολοφόνος. Αλλά ήμουν ανένδοτος γιατί θα σου περάσει από το μυαλό έτσι κι αλλιώς. Και μόνο που στέκεται εκεί, θα νομίζεις ότι μπορεί να είναι αυτός ο δολοφόνος. Έτσι τα λόγια του Κότον άλλαξαν και μετά άλλαξαν ξανά και τελικά ο Λιβ πάτησε πόδι και είπε 'Αυτό πρέπει να πει ο χαρακτήρας' και είχε δίκιο και κέρδισε."[16]

Κάστινγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασικό καστ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Νιβ Κάμπελ και η Κόρτνεϊ Κοξ ως Σίντνεϊ Πρέσκοτ και Γκέιλ Γουέδερς αντίστοιχα σε μια σκηνή της ταινίας

Η Νιβ Κάμπελ είχε συμφωνήσει να επαναλάβει το ρόλο της ως Σίντνεϊ Πρέσκοτ σε μια ενδεχόμενη συνέχεια πριν ακόμα ξεκινήσουν τα γυρίσματα του Scream, καθώς ο χαρακτήρας ήταν ο μόνος που σίγουρα θα επιβίωνε και θα πρωταγωνιστούσε στη δεύτερη ταινία.[18] Όταν η παραγωγή μιας συνέχειας θεωρήθηκε αναπόφευκτη, μετά την επιτυχία του Scream, η Dimension Films προσέφερε επιπλέον επιλογές για πιθανές συνέχειες και στους άλλους χαρακτήρες που επιβίωσαν της πρώτης ταινίας, στην Κόρτνεϊ Κοξ ως η φιλόδοξη δημοσιογράφο Γκέιλ Γουέδερς, Ντέιβιντ Αρκέτ ως σερίφης Ντιούι Ράιλι και Τζέιμι Κένεντι ως γνώστης των ταινιών τρόμου Ράντι Μικς. Αφού η παραγωγή διάβασε το σενάριο, ρώτησε τον Γουίλιαμσον αν ο Κότον Γουίρι, ο άνθρωπος που κατηγορήθηκε και απαλλάχθηκε για τη δολοφονία της μητέρας της Σίντνεϊ, θα εμφανιζόταν στη συνέχεια. Αφού ο Γουίλιαμσον απάντησε καταφατικά, η παραγωγή προσέφερε στον Λιβ Σράιμπερ συμβόλαιο για δύο ταινίες, αν και στην πρώτη ταινία ο χαρακτήρας του εμφανίστηκε σε μια πολύ μικρή σκηνή.[18][16] Ο Ρότζερ Λ. Τζάκσον, επέστρεψε επίσης, δανείζοντας τη φωνή του στον Ghostface.

Νέοι χαρακτήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχοντας τελειώσει με το αρχικό καστ του Scream, η παραγωγή ξεκίνησε να ψάχνει ηθοποιούς για τους νέους ρόλους κινούμενη στα ίδια πλαίσια με την πρώτη ταινία, ψάχνοντας δηλαδή εδραιωμένους και δημοφιλείς ηθοποιούς, κυρίως τηλεοπτικά πρόσωπα. Η παραγωγή προσέγγισε και διασφάλισε τη συμμετοχή ταλέντων που επιθυμούσαν και βρήκε τη διαδικασία πολύ ευκολότερη σε σχέση με την πρώτη ταινία, λαμβάνοντας υπόψη την καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία του Scream αλλά και το γεγονός ότι η συμμετοχή της Ντρου Μπάριμορ έδωσε στο είδος ταινιών τρόμου μια αξιοπιστία και οδήγησε αρκετούς ηθοποιούς στο να είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν.[7]

Το νέο καστ ηθοποιών συμπεριλάμβανε τη Σάρα Μισέλ Γκέλαρ στο ρόλο της Σίσι Κούπερ, την Ελίζ Νιλ στο ρόλο της Χέιλι, φίλη και συγκάτοικος της Σίντνεϊ, τον Τζέρι Ο' Κόνελ στο ρόλο του Ντέρεκ, αγόρι της Σίντνεϊ , τον Τίμοθι Όλιφαντ στο ρόλο του Μίκι και τη Λόρι Μέτκαλφ στο ρόλο της τοπικής δημοσιογράφου Ντέμπι Σολτ και αργότερα ως Κυρία Λούμις, μητέρα του Μπίλι Λούμις. Αρκετοί από τους ηθοποιούς, συμπεριλαμβανομένων των Κάμπελ, Κοξ, Γκέλαρ και Ο' Κόνελ, πρωταγωνιστούσαν ο καθένας στη δική του τηλεοπτική σειρά, δίνοντας στην παραγωγή περιορισμένη διαθεσιμότητα συμμετοχής τους. Η Γκέλαρ συγκεκριμένα γύριζε ταυτόχρονα με την ταινία τη σειρά Buffy the Vampire Slayer και μόλις είχε τελειώσει τα γυρίσματα της ταινίας Ξέρω τι Κάνατε Πέρυσι το Καλοκαίρι (I Know What You Did Last Summer, 1997) σε σενάριο του Γουίλιαμσον. Παρά το φορτωμένο της πρόγραμμα, η Γκέλαρ παραδέχτηκε σε συνέντευξή της ότι συμφώνησε να συμμετάσχει στο Scream 2 χωρίς να διαβάσει το σενάριο εξαιτίας της επιτυχίας της πρώτης ταινίας.[19] Η Μέτκαλφ μόλις είχε ολοκληρώσει τη δημοφιλή κωμική σειρά Roseanne, η οποία προβαλλόταν για εννέα χρόνια όταν ξεκίνησε τα γυρίσματα του Scream 2 και ο Κρέιβεν επαινούσε την ικανότητά της να υποδύεται τη διαταραγμένη κυρία Λούμις.[20] Για το ρόλο του Ντέρεκ, ο Ο' Κόνελ όπως όλοι οι άλλοι υποψήφιοι έκαναν δοκιμαστικό παίζοντας τη σκηνή όπου ο χαρακτήρας τραγουδάει το "I Think I Love You".[20] Για τον Όλιφαντ, ο ρόλος του Μίκι ήταν ο πρώτος μεγάλος ρόλος σε ταινία. Παρά τις δυσκολίες προγραμματισμού των ηθοποιών, ο Κρέιβεν εξέλαβε την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στην ταινία παρά το φορτωμένο τους πρόγραμμα ως φιλοφρόνηση προς την ποιότητα της ταινίας.[7]

Το καστ ολοκληρώθηκε με τους Λιούις Αρκέτ, πατέρας του Ντέιβιντ Αρκέτ, στο ρόλο του τοπικού σερίφη που αναλαμβάνει τη διερεύνηση της νέας δολοφονίας, Ντουέιν Μάρτιν στο ρόλο του Τζόελ, τον εικονολήπτη της Γκέιλ, Πόρσια ντε Ρόσι ως μέλος της αδελφότητας, Ομάρ Επς και Τζέιντα Πίνκετ ως Φιλ Στίβενς και Μορίν Έβανς αντίστοιχα και Ρεμπέκα Γκέιχαρτ ως μέλος της αδελφότητας. Η Γκέιχαρτ είχε περάσει από δοκιμαστικό για το ρόλο της Τέιτουμ Ράιλι στο Scream και έκανε αρκετά δοκιμαστικά για τους ρόλους των Σίσι Κούπερ, Χέιλι και Μορίν Έβανς πριν καταλήξει στο ρόλο που τελικά της δόθηκε.[19] Τους δευτερεύοντες ρόλους των αξιωματικών Ρίτσαρντς και Άντριους που ανέλαβαν την προστασία της Σίντνεϊ, υποδύθηκαν οι Κρις Ντόιλ και Φίλιπ Πάβελ αντίστοιχα. Ο Ντέιβιντ Γουόρνερ υποδύθηκε τον καθηγητή και σκηνοθέτη της Σίντνεϊ, Γκας Γκολντ.

Κάμεο εμφανίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Τόρι Σπέλινγκ, η Χέδερ Γκράχαμ και ο Λουκ Γουίλσον υποδύθηκαν τους Σίντνεϊ, Κέισι Μπέκερ και Μπίλι Λούμις αντίστοιχα, στην ταινία μέσα στην ταινία με τίτλο Stab. Η Σπέλινγκ πήρε το ρόλο εξαιτίας ενός σαρκαστικού σχολίου της Κάμπελ στο Scream ότι με την τύχη που έχει θα την υποδυόταν η Σπέλινγκ σε μια ταινία βασισμένη στη ζωή της. Ο Κρέιβεν παρατήρησε, ότι η Σπέλινγκ δεν πειράχτηκε από το αστείο και ήταν πολύ χαρούμενη που συμμετείχε στην ταινία.[20] Η Νάνσι Ο' Ντελ υποδύθηκε μια δημοσιογράφο και μάλιστα επανέλαβε το ρόλο αυτό τόσο στο Scream 3 (2000) όσο και στο Scream 4 (2011). Ο σκηνοθέτης Άνταμ Σάνκμαν υποδύθηκε τον Ghostface στη σκηνή που διαδραματίζεται το θεατρικό Η Πτώση της Τροίας. Σύμφωνα με μια δική του ανάρτηση στο instagram, ο Γουές Κρέιβεν του ζήτησε να σκηνοθετήσει και να χορογραφήσει ένα μικρό θεατρικό έργο για να αναδείξει το χορευτικό υπόβαθρο και τις ικανότητες της Νιβ Κάμπελ. Μόλις ξεκίνησε το γύρισμα, ο ηθοποιός που υποδυόταν τον Ghostface άρχισε να χτυπά τους χορευτές και να πέφτει πάνω στο σκηνικό. Έτσι φόρεσε ο ίδιος τη στολή του δολοφόνου.[21] Μια μικρή εμφάνιση κάνει ο Κέβιν Γουίλιαμσον στο ρόλο ενός δημοσιογράφου που παίρνει συνέντευξη από τον Κότον Γουίρι[22], ενώ ο Τζόσουα Τζάκσον υποδύεται ένα σπουδαστή στη σκηνή που διαδραματίζεται σε μια τάξη με μάθημα κινηματογράφου.[22]

Γυρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα γυρίσματα του Scream 2 κράτησαν εννέα εβδομάδες, από τις 16 Ιουνίου 1997 μέχρι τις 28 Αυγούστου 1997 με προϋπολογισμό 24 εκατομμύρια δολάρια. Η Ατλάντα της Τζόρτζια και το Λος Άντζελες χρησιμοποιήθηκαν για να αντιπροσωπεύσουν το Οχάιο, όπου βρισκόταν το φανταστικό κολέγιο Γουίντσορ. Τα γυρίσματα στη Τζόρτζια κράτησαν τέσσερις εβδομάδες πριν ολοκληρωθούν στο Λος Άντζελες. Η εναρκτήρια σκηνή γυρίστηκε στο θέατρο Vista στη Νότια Πασαντίνα της Καλιφόρνια.[2] Τα σπίτια των αδελφοτήτων που χρησιμοποιήθηκαν, γυρίστηκαν επίσης στην Πασαντίνα, ανατολικά του Λος Άντζελες.[2] Η ταινία μέσα στην ταινία Stab γυρίστηκε στο Μαλιμπού. Το κολέγιο Agnes Scott λίγο έξω από την Ατλάντα[23] και το πανεπιστήμιο UCLA του Λος Άντζελες χρησιμοποιήθηκαν ως το πλασματικό κολέγιο Γουίντσορ.[20]

Εξαιτίας του μεγάλου αριθμού κομπάρσων που ήταν παρών στα γυρίσματα, λεπτομέρειες του τι συνέβαινε διέρρεαν στο διαδίκτυο λίγο μετά την ολοκλήρωση μιας σκηνής, κάτι το οποίο ο Κρέιβεν χαρακτήρισε ως την πρώτη μεγάλη διαρροή της πλοκής.[20]

Post production[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γουές Κρέιβεν αντιμετώπισε δυσκολίες με την Κινηματογραφική Ένωση Αμερικής (MPAA), ώστε το Scream να πάρει τον χαρακτηρισμό R (απαραίτητη η γονική συνοδεία για θεατές κάτω των 17).[24] και να αποφευχθεί ο χαρακτηρισμός NC-17 (ακατάλληλος για ανηλίκους) που θα σήμαινε την εισπρακτική αποτυχία της ταινίας. Ο Κρέιβεν αναγκάστηκε να στείλει οκτώ διαφορετικές εκδοχές και να επέμβει ο ιδρυτής της Dimension, Μπομπ Γουάνστιν, μέχρι να δοθεί στο Scream το επιθυμητό R.[25]

Θέλοντας να αποφύγει την ίδια εμπειρία με το Scream 2, ο Κρέιβεν επιχείρησε να χειραγωγήσει την Κινηματογραφική Ένωση Αμερικής στέλνοντας τους μια εκδοχή της ταινίας που είχε υποστεί επεξεργασία δίνοντας έμφαση στη βία και αυξάνοντας τις βίαιες σκηνές παρουσιάζοντας έτσι μια εκδοχή που υπερέβαινε αυτό που το στούντιο ήθελε πραγματικά. Συγκεκριμένα συμπεριέλαβαν την επαναχρησιμοποίηση της σκηνής του Ομάρ Επς να μαχαιρώνεται στο αυτί τρεις φορές, αντί για μία φορά όπως έγινε στην ταινία και μια εκτεταμένη σκηνή του Ράντι Μικς που έδειχνε το λαιμό του ακρωτηριασμένο. Ο Κρέιβεν πίστευε ότι τα μέρη της ταινίας που ήθελαν να κρατήσουν θα ήταν πιο αποδεχτά με την ενίσχυση της βίας και έτσι η Ένωση θα τους ανάγκαζε να αφαιρέσουν υλικό, το οποίο οι ίδιοι δεν ήθελαν να κρατήσουν έτσι κι αλλιώς, διατηρώντας το υλικό που επιθυμούσαν. Η Κινηματογραφική Ένωση Αμερικής έδωσε στο Scream 2 τον επιθυμητό χαρακτηρισμό R.[19]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το επίσημο logo του Scream 2

Η πρεμιέρα του Scream 2 πραγματοποιήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1997 στο Κινέζικο Θέατρο Γκράουμαν στο Χόλιγουντ[26] ενώ κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 12 Δεκεμβρίου 1997, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του Scream. Μετά την απροσδόκητη επιτυχία του Scream, το Scream 2 θεωρήθηκε τεράστια πιθανή εισπρακτική επιτυχία και οδήγησε ταινίες όπως Το Αύριο Ποτέ δεν Πεθαίνει (Tomorrow Never Dies, 1997) και Τιτανικός (Titanic, 1997) να μετακινήσουν την ημερομηνία κυκλοφορίας τους από τις 12 Δεκεμβρίου στις 19 Δεκεμβρίου 1997 ώστε να αποφύγουν τον ανταγωνισμό με το Scream 2.[17]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τον σχετικά μικρό προϋπολογισμό των 24 εκατομμυρίων δολαρίων το Scream 2 άνοιξε σε 2.663 κινηματογραφικές αίθουσες στην 1η θέση κάνοντας εισπράξεις τριημέρου 33 εκατομμύρια δολάρια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες κατόρθωσε όπως και το πρώτο Scream[27] να σπάσει το φράγμα των 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Στον υπόλοιπο κόσμο συγκέντρωσε 71 εκατομμύρια δολάρια, με τις συνολικές εισπράξεις να αγγίζουν τα 172,3 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.[5]. Μέχρι το 2011, το Scream 2 είναι η 520η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία παγκοσμίως, πίσω από το Scream και μπροστά από το Scream 3 και η 2η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην κατηγορία ταινιών σλάσερ, και πάλι πίσω από το πρώτο Scream και μπροστά από το Scream 3.[28] To Scream 2 ήταν η 14η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία του 1997 στην Αμερική και η 21η παγκοσμίως παρά τον ανταγωνισμό μεγάλων μπλοκμπάστερ όπως Τιτανικός και Οι Άνδρες με τα Μαύρα (Men in Black, 1997).[5]

Με 33 εκατομμύρια δολάρια, το Scream 2 έσπασε το ρεκόρ ανοίγματος για το μήνα Δεκέμβριο και το κράτησε μέχρι το Δεκέμβριο του 2000 όπου η ταινία Αυτό Που Θέλουν Οι Γυναίκες (What Women Want) το ξεπέρασε.[15][29]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Scream 2 έλαβε θερμής υποδοχής από τους κριτικούς με αρκετούς να υποστηρίζουν ότι ξεπέρασε την πρωτότυπη ταινία τόσο στα τρομάγματα όσο και στο χιούμορ. Στο Rotten Tomatoes το 82% των κριτικών έδωσαν θετική κριτική.[4]

Ο Τζιν Σίσκελ και η Τζάνετ Μάσλιν της εφημερίδας The New York Times σχολίασαν θετικά την ταινία παρά την αρνητική τους αντίδραση για το πρώτο Scream, με τη Μάσλιν να σημειώνει ότι "το Scream 2 λειτουργεί σχεδόν ως σκέτη σάτιρα. Είναι τόσο κοφτερό που κανένας από το νεανικό καστ δεν έπρεπε οπωσδήποτε να πεθάνει".[30] Ο Ρότζερ Ίμπερτ δήλωσε ότι η ταινία ήταν "τόσο καλή όσο και η πρωτότυπη" και επαίνεσε τη σκηνοθεσία του Κρέιβεν και το σενάριο του Γουίλιαμσον αλλά σημείωσε ότι "το Scream 2 είναι πιο αιματηρό από το πρωτότυπο και αποσπά την προσοχή από το έξυπνο σενάριο."[31] Το Time Out London έδωσε μικτή κριτική αποκαλώντας την ταινία ανώτερη από κάθε άλλη ταινία τρόμου αλλά κατώτερη του Scream[32] ενώ το περιοδικό Variety έδωσε θετική κριτική λέγοντας "οι χαρακτήρες της ταινίας διαφωνούν αν μία συνέχεια ξεπέρασε ποτέ την πρωτότυπη ταινία και το 'Scream 2' είναι σίγουρα άξιο να αποτελεί μέρος αυτού του ντιμπέιτ".[33] Ο Κιμ Νιούμαν του περιοδικού Empire αντιθέτως έγραψε "Αρκετές υπέροχες κωμικές και τρομακτικές στιγμές, αλλά δεν είναι τόσο πρωτότυπο όσο το 'Scream'" σημειώνοντας ότι παρά το γεγονός ότι το Scream 2 είχε τα ίδια στοιχεία που έκαναν το Scream επιτυχία, δεν προκαλούσαν πλέον την ίδια έκπληξη.[34] Το περιοδικό Entertainment Weekly έγραψε "το 'Scream 2' είναι μια νοστιμιά, μια σπουδή στη μεταμοντέρνα διασκέδαση, τόσο εκλεπτυσμένο όσο και το πρωτότυπο."[35]

Υπήρχε ωστόσο αρνητική κριτική για το θάνατο του χαρακτήρα Ράντι Μικς. Ο Τζον Μούιρ, συγγραφέας του βιβλίου Wes Craven: The Art of Horror σχολίασε το θάνατο του Ράντι ως την "πιο συνταρακτική στιγμή του 'Scream 2'" και "μια κακή κίνηση" αλλά επαίνεσε την ανάπτυξη των υπόλοιπων επιζώντων χαρακτήρων από το Scream, αποκαλώντας τους χαρακτήρες των Κάμπελ, Κοξ και Αρκέτ ως "αγαπημένους".[17] Σε αντίθεση, ο Μούιρ σχολίασε αρνητικά τους νέους χαρακτήρες στο Scream 2, θεωρώντας ότι ποτέ δεν ανέπτυξαν το ίδιο βάθος με αυτούς του Scream επειδή το Scream 2 εστίαζε στον αυξανόμενο αριθμό θυμάτων και βίας, λέγοντας ότι ο δολοφόνος θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε καθώς δεν δίνονται ποτέ στο κοινό αρκετές πληροφορίες για τους νέους χαρακτήρες ώστε να σχηματίσει άποψη γι' αυτούς.[17] Ο Ίμπερτ σχολίασε επίσης για τους νέους χαρακτήρες λέγοντας "δεν μπορείς με τίποτα να μαντέψεις ποιος κάνει τους φόνους και όλοι όσοι φαίνονται ύποπτοι είναι σχεδόν σίγουρο ότι είναι αθώοι".[36]

Ο Μάικ Χολτζ της ιστοσελίδας Bloody Disgusting χαρακτήρισε την εναρκτήρια σκηνή του Scream 2 μία από τις πιο τρομακτικές σε ολόκληρη τη σειρά ταινιών σημειώνοντας τον απόκοσμο θάνατο του χαρακτήρα της Τζέιντα Πίνκετ: "Η ιδιοφυΐα και ο τρόμος αυτής της σκηνής είναι ότι ενώ ο Ghostface την κυνηγάει και τη μαχαιρώνει ακριβώς μέσα στην αίθουσα κινηματογράφου, το πλήθος του κόσμου όχι μόνο δεν τη βοηθά, αλλά ασυναίσθητα την κοροϊδεύει. Φανταστείτε ότι κάποιος σας μαχαίρωσε και μετά σηκώνετε το κεφάλι σας και βλέπετε πώς εκατοντάδες άνθρωποι με την ίδια μάσκα επαναλαμβάνουν αυτές τις κινήσεις. Γελούν, πηδάνε εδώ κι εκεί, σηκώνουν τα μαχαίρια τους και χειροκροτούν. Τελικά βγάζει μια κραυγή που σου παγώνει το αίμα και όλοι στην αίθουσα αναγκάζονται να συνειδητοποιήσουν ότι μόλις έγιναν μάρτυρες ενός φόνου."[37]

Βραβεία/Υποψηφιότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έτος Βραβείο Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα Παραπομπή
1998 Saturn Awards Καλύτερη Ταινία Τρόμου Υποψηφιότητα [38]
Α' Γυναικείου Ρόλου Νιβ Κάμπελ Υποψηφιότητα [38]
Β' Γυναικείου Ρόλου Κόρτνεϊ Κοξ Υποψηφιότητα [38]
MTV Movie Awards Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία Νιβ Κάμπελ Νίκη [39]

Soundtrack[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Scream 2: Music from the Dimension Motion Picture
Soundtrack από Διάφοροι
Κυκλοφόρησε18 Νοεμβρίου 1997
Μουσικό είδοςΠοπ, Ροκ, R&B
Διάρκεια1:02:09
ΔισκογραφικήCapitol

Το soundtrack της ταινίας Scream 2 κυκλοφόρησε στις 18 Νοεμβρίου 1997. Περιλαμβάνει 15 τραγούδια διάφορων καλλιτεχνών και κινείται κυρίως στο είδος του ποπ, ροκ και R&B. Όλα τα κομμάτια πλην δύο - "One More Chance" και "The Race" - ακούγονται στην ταινία. Το άλμπουμ πέρασε δέκα εβδομάδες στο Billboard 200, φτάνοντας μέχρι την 50ή θέση[40] και έγινε χρυσό στις 4 Φεβρουαρίου 1998, με τις πωλήσεις να ξεπερνούν τα 500.000 αντίτυπα.[41]

Track listing[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. "Scream" - Master P, Silkk The Shocker 3:30
  2. "Suburban Life" - Kottonmouth Kings 3:34
  3. "Rivers" - Sugar Ray 2:50
  4. "She's Always in My Hair" - D'Angelo 6:19
  5. "Help Myself" - Dave Matthews Band 4:31
  6. "She Said" - Collective Soul 4:51
  7. "Right Place, Wrong Time" - The Jon Spencer Blues Explosion 3:16
  8. "Dear Lover" - Foo Fighters 4:33
  9. "Eyes of Sand" - Tonic 4:16
  10. "The Swing" - Everclear 2:59
  11. "I Think I Love You" - Less Than Jake 2:03
  12. "Your Lucky Day in Hell" - Eels 4:26
  13. "Red Right Hand" - Nick Cave and the Bad Seeds, DJ Spooky 8:23
  14. "One More Chance" - Kelly 4:13
  15. "The Race" - Ear2000 2:19

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Garcia, Chris (Μάρτιος 1997). One Last Scream. Fangoria. Starlog Group Inc. σελ. 20-23. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Reeves, Tony. «Scream 2 film locations». Movie-Locations. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Scream 2 rewritten after script leak». 30 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Scream 2 (1997) στο Rotten Tomatoes». Rotten Tomatoes. Flixster. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «Scream 2 στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011. 
  6. ↑ 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 Collis, Clark (6 Φεβρουαρίου 2000). «Scream 2 at 25: Kevin Williamson remembers his second stab at screenwriting the iconic series». Entertainment Weekly. https://ew.com/movies/scream-2-kevin-williamson-neve-campbell-wes-craven/. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Shapiro, Mark (Ιανουάριος 1998). Super-Secret Scream 2. Fangoria. Starlog Group Inc. σελ. 20-25. 
  8. ↑ «Scream 2 στο The Numbers». The-Numbers. Nash Information Services, LLC. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Staff, Shelf (9 Νοεμβρίου 2011). «The Scream Chronicles: Part Two». thatshelf.com. https://thatshelf.com/the-scream-chronicles-part-two/. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  10. ↑ Kevin Williamson (1997). «Scream 2 screenplay by Kevin Williamson». Internet Movie Script Database. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Mullins, Travis (12 Δεκεμβρίου 2017). «Exclusive: Scream 2's Jerry O'Connell and Kevin Williamson Talk Leaked Scripts and Different Killers!». Dread Central. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  12. ↑ Tseng, Douglas (21 Ιανουαρίου 2022). «Throwback Interview: 8 DAYS Spoke To Wes Craven In 2011 About Scream 4 And His Love-Hate Relationship With The Internet». 8 Days. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2023. 
  13. ↑ Davids, Brian (12 Δεκεμβρίου 2022). «'Scream 2' at 25: Writer Kevin Williamson Talks Fake Endings and Jessica Simpson's Audition». The Hollywood Reporter. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ Diana Rico (31 Οκτωβρίου 2001). E! A True Hollywood Story: Scream (Television Production). United States: E! Entertainment Television. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Spelling, Ian (Απρίλιος 1998). Wes Craven Screams Again. Fangoria. Starlog Group Inc. σελ. 24-28. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 Jones, Tamera (23 Δεκεμβρίου 2022). «'Scream 2': Kevin Williamson Reveals How the Studio Tried to Change Cotton Weary's Role». Collider. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Muir, John Kenneth (24 Φεβρουαρίου 2004). Wes Craven: The Art of Horror. McFarland & Company. ISBN 0786419237. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Spelling, Ian (Μάιος 1997). Scream and Scream Again. Fangoria. Starlog Group Inc. σελ. 66-68. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 Wes Craven (26 Σεπτεμβρίου 2000). Behind the 'Scream' documentary from Ultimate Scream Collection (DVD). United States: Dimension Home Video. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 Wes Craven (Director) (12 Δεκεμβρίου 1997). «Scream 2- Commentary by Wes Craven, Patrick Lussier & Marianne Maddalena» (DVD) (στα Αγγλικά). United States: Dimension Films. 
  21. ↑ Shankman, Adam (18 Οκτωβρίου 2021). «adamshankman». Instagram. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  22. ↑ 22,0 22,1 Hedash, Kara (15 Ιανουαρίου 2022). «Scream 2022: Every Easter Egg & Horror Movie Reference Explained». Screen Rant. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  23. ↑ «Everyone loves a healthy debate». Atlanta: σελ. 56. Σεπτέμβιος 2007. 
  24. ↑ Friday, Rachel Scott (27 Οκτωβρίου 2010). «Is the NC-17 rating ruining the Oscars?». The Guardian. Guardian News and Media. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  25. ↑ Daniel Farrands (Director) Thommy Hutson (Writer) (6 Απριλίου 2011). Scream: The Inside Story (TV). United States: The Biography Channel Video. 
  26. ↑ Wayne, Gary (2011). «Locations of Hollywood Movie Premieres». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  27. ↑ «Scream στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. 
  28. ↑ «Horror - Slasher». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  29. ↑ «TOP OPENING WEEKENDS BY MONTH». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2011. 
  30. ↑ Maslin, Janet (12 Δεκεμβρίου 1997). «FILM REVIEW; Help! He's Back! Run! Shriek! Tempt Fate!». The New York Times. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012. 
  31. ↑ Ebert, Roger (12 Δεκεμβρίου 1997). «Scream 2». Rogerebert.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012. 
  32. ↑ Adams, Derek. «Scream 2 (1997)». Time Out Group Limited. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-18. https://web.archive.org/web/20121018134746/http://www.timeout.com/film/reviews/74158/scream_2.html. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2011. 
  33. ↑ Leonard, Klady (7 Δεκεμβρίου 1997). «Scream 2». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012. 
  34. ↑ Newman, Kim. «Scream 2 (1997)». Empire Magazine. http://www.empireonline.com/reviews/reviewcomplete.asp?FID=3708. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012. 
  35. ↑ Schwarzbaum, Lisa (12 Δεκεμβρίου 1997). «Scream 2». Entertainment Weekly. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  36. ↑ Ebert, Roger (12 Δεκεμβρίου 1997). «Scream 2». Chicago Sun Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2012. 
  37. ↑ Ebert, Roger (2 Ιανουαρίου 2023). «The Five Scariest Moments in the 'Scream' Franchise». Bloody Disgusting. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  38. ↑ 38,0 38,1 38,2 «Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films». Saturn Awards. imdb.com. 10 Ιουνίου 1998. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2011. 
  39. ↑ «1998 MTV Movie Awards». MTV Movie Awards. mtv.com. 30 Μαΐου 1998. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2011. 
  40. ↑ «Scream 2 - Original Soundtrack». Billboard. https://www.billboard.com/charts/billboard-200#/album/original-soundtrack/scream-2/273965. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2023. 
  41. ↑ «Scream 2: Music from the Dimension Motion Picture - Certifications». RIAA. riaa.com. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Σειρά ταινιών Scream
Ταινίες
Τηλεόραση
Soundtrack
Χαρακτήρες
Δημιουργοί
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Scream_2&oldid=10380920"