Pesniary
| Pesniary (Песняры) | |
|---|---|
 | |
Πληροφορίες | |
| Eίδος | ροκ, φολκ |
| Παρουσία | 1969–2003 |
| Ιστότοπος | |
| http://pesnyary.by | |
| wikidata (π) | |
Οι Pesniary (επίσης γνωστοί και ως Pesnyary, λευκορωσικά: Песняры, [pʲesʲnʲaˈrɨ]) ήταν ένα δημοφιλές λευκορωσικό συγκρότημα ροκ μουσικής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 1969 από τον κιθαρίστα Vladimir Mulyavin.[1] Πριν από το 1970, οι Pesniary ήταν γνωστοί με το όνομα Liavony (λευκορωσικά: Лявоны).[2]
Στιλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Pesniary συνδυάζουν διάφορα είδη μουσικής, αλλά κυρίως λευκορωσική λαογραφία αν και στον ήχο τους υπερτερούν τα ροκ στοιχεία. Αρκετά από τα τραγούδια των Pesniary συντέθηκαν από την Αλεξάντρα Παχμούτοβα. Η εκπληκτική επιρροή της πρώτης περιόδου του Φρανκ Ζάπα στο συγκρότημα είναι επίσης αξιοσημείωτη. Το συγκρότημα χρησιμοποιούσε συχνά στίχους από διάσημους Ρώσους και Λευκορώσους ποιητές παλιότερων εποχών. Ο αγαπημένος ποιητής των Pesniary ήταν ο Γιάνκα Κουπάλα. Το συγκρότημα προσάρμοσε τα ποιήματά του Κουπάλα σε σκηνικά μιούζικαλ δύο φορές: Pesnia o Dole (Τραγούδι της Μοίρας, 1976) και Γκουσλάρ (1980), το οποίο κυκλοφόρησε επίσης και ως κόνσεπτ άλμπουμ.
Μεταξύ των πιο γνωστών τραγουδιών των Pesniary είναι τα Kasiu Jas Kaniushynu, Belovezhskaya Pushcha, Belorussiya και Alesia.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Pesniary ήταν το πιο γνωστό σοβιετικό συγκρότημα από τη σοβιετική δημοκρατία της Λευκορωσίας. Ήταν επίσης ένα από τα λίγα σοβιετικά συγκροτήματα (και πιθανώς το πρώτο) που έκανε περιοδεία στις ΗΠΑ. Αυτή η περιοδεία έλαβε χώρα το 1976. Οι Pesniary γύρισαν τον αμερικανικό νότο με το φολκ συγκρότημα The New Christy Minstrels. Η περίοδος μεταξύ 1974-1980 θεωρείται η χρυσή εποχή του συγκροτήματος, κατά την οποία απέκτησε την κορυφαία δημοτικότητα στην ΕΣΣΔ, στην Ανατολική Ευρώπη και σε άλλες χώρες.
Το 1979, μετά την επιτυχία της ροκ όπερας Γκουσλάρ, απονεμήθηκε σε όλα τα μέλη των Pesniary ο τιμητικός τίτλος του άξιου καλλιτέχνη της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ στον Mulyavin προσωπικά προσωπικά απονεμήθηκε ο υψηλότερος τίτλος του καλλιτέχνη του Λαού.
Μετά τον θάνατο του Mulyavin σε τροχαίο ατύχημα στις 26 Ιανουαρίου του 2003, το αρχικό συγκρότημα χώρισε. Περίπου πέντε διαφορετικά σχήματα ισχυρίζονται ότι είναι οι επίσημοι απόγονοι των αρχικών Pesniary, περιοδεύουν και ερμηνεύουν τα αυθεντικά τραγούδια των Pesniary.[3] Αυτά τα σχήματε είναι τα εξής:
- Οι Belarusian State Ensemble Pesniary - μια κρατική μπάντα υπό το Υπουργείο Πολιτισμού της Λευκορωσίας, η οποία αποτελείται κυρίως από νέους μουσικούς.
- Οι Belorusskie Pesniari - με επικεφαλής τον πρώην σαξοφωνίστα των Pesniary, Uladzislau Misevich.
- Οι Pesniari - με επικεφαλής τον πρώην τραγουδιστή των Pesniary, Leanid Bartkevich.
- Οι Liavony - το συγκρότημα, το οποίο χωρίστηκε από τους Pesniari του Bartkevich το 2008, αποτελούνταν από νέους μουσικούς, κανένας από τους οποίους δεν είχε συμμετάσχει στους Pesniary μέχρι το 1998.
- Μέχρι το 2006, το σύνολο Liavony-Pesniary ήταν υπό τη διεύθυνση του κλασικού ντράμερ Alexander Demeshko. Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2006, αμέσως μετά τον θάνατό του. Ο κιμπορντίστας της παλιάς ομάδας Vladimir Nikolajev συμμετείχε επίσης στο συγκρότημα.
Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1971 | Ты мне вясною прыснiлася | Ty mnie viasnoju prysnilasia | Σε ονειρεύτηκα την άνοιξη |
| 1974 | Алеся | Aliesia | Αλιέσια |
| 1977 | Перапёлачка | Pierapiolachka | Το ορτύκι |
| 1979 | Волoгда | Vologda | Βολογκντά |
| 1980 | Гусляр | Husliar | Γκουσλάρ |
| 1982 | Зачарованная моя | Zacharovannaya maya | Η μαγεμένη μου (ζωντανό άλμπουμ) |
| 1984 | Через всю войну | Cherez vsyu voynu | Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου |
Το συγκρότημα κυκλοφόρησε επίσης δεκάδες σινγκλ.
Σύνθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η σύνθεση του συγκροτήματος άλλαζε συχνά. Μεταξύ των πιο αξιοσημείωτων και σταθερών μελών των Pesniary ήταν οι εξής:
- Vladimir Muliavin (κιθάρα, φωνητικά, 1968–2003) [4]
- Valery Muliavin (κιθάρα, τρομπέτα, 1968–1973)
- Leonid Bartkevich (φωνητικά, 1969-1980)
- Anatoly Kasheparov (φωνητικά, 1970-1990)
- Valery Dayneka (φωνητικά, άλτο, 1976-1992)
- Igor Penya (φωνητικά, 1980-1998)
- Leanid Tyshko (μπάσο, 1968–1981)
- Vladislav Misevich (σαξόφωνο, φλάουτο, 1968-1992)
- Alexander Demeshko (ντραμς, 1968–1988)
- Valery Yashkin (πλήκτρα, hurdy-gurdy, 1968-1977)
- Vladimir Nikolajev (πλήκτρα, τρομπόνι, 1971-1980)
- Cheslav Poplavsky (βιολί, κιθάρα, 1972-1979)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Песняры» в квадрате
- ↑ Программа «Во весь голос» — виртуальный музей ансамбля Песняры
- ↑ Жданович, Анна (17 Μαρτίου 2014). «Опыт и молодость "Песняров"» (στα Ρωσικά). Belorusy i rynok. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020.
- ↑ Звание заслуженного артиста БССР Владимир Мулявин получил в Чувашии