Pegasus 2

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Pegasus 2
ΟργανισμόςNASA
Χαρακτηριστικά αποστολής
Τύπος αποστολήςμελέτη της πρόσκρουσης των μικρομετεωριτών σε χαμηλή περιγήνινη τροχιά
Πύραυλος φορέαςSaturn I
Ημερομηνία εκτόξευσης25 Μαΐου 1965, 07:35:01 UTC
Τόπος εκτόξευσηςΣυγκρότημα εκτοξεύσεων 37
Τέλος αποστολήςΣταμάτησε να λειτουργεί στις 29 Αυγούστου 1968. Καταστράφηκε στην ατμόσφαιρα στις 3 Νοεμβρίου 1979
Χαρακτηριστικά διαστημόπλοιου
Κώδικας NSSDC1965-039A
COSPAR ID1965-039A
Μάζα9058 kg (κατά την εκτόξευση)

Ο Pegasus 2 ή Pegasus II ή Pegasus B ήταν αμερικανικός δορυφόρος που εκτοξεύτηκε το 1965 σε χαμηλή περιγήινη τροχιά για να μελετηθούν οι προσκρούσεις μικρομετεωριτών στα διαστημόπλοια. Ήταν ο δεύτερος από τους τρεις συνολικά δορυφόρους Pegasus, κατασκευής Fairchild Hiller. Η εκτόξευση και η λειτουργία του έγινε από την NASA.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Pegasus 2 μετέφερε 1450 kg οργάνων και εκτοξεύτηκε στο ανώτερο στάδιο πυραύλου S-IV.[1] Η ολική μάζα του ήταν 9058 kg[2] και διέθετε δύο πάνελ ανίχνευσης των μικρομετεωριτών καθώς και κεραία για την μετάδοση των δεδομένων.[1] Τα πάνελ είχαν μήκος 29 m και ήταν εξοπλισμένα με 116 ανιχνευτές.[3]

Αποστολή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτόξευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκτόξευση του Pegasus 2

Ο δορυφόρος εκτοξεύτηκε με πύραυλο Saturn I[4] από το ακρωτήριο Κανάβεραλ στις 25 Μαΐου 1965 (07:35:01 UTC).[5] Αφού τέθηκε επιτυχώς σε τροχιά, του δόθηκε η διεθνής ονομασία 1965-039A καθώς και ο αριθμός 01381 στον Κατάλογο Δορυφόρων.[6] Ο Pegasus 2 ήταν το δευτερεύον φορτίο του πυραύλου, που εκτόξευσε επίσης το μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Απόλλων Α-104.[5]

Λειτουργία σε περιγήινη τροχιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Pegasus 2 τέθηκε σε χαμηλή περιγήινη τροχιά. Στις 3 Ιουλίου 1965 είχε περιαψίδα 508 χλμ., αποαψίδα 737 χλμ. και κλίση 31,7 μοιρών ενώ η τροχιακή του περίοδος ήταν 97,15 λεπτά.[7] Παρέμεινε λειτουργικός μέχρι τις 29 Αυγούστου 1968[7] και αναμετάδωσε επιτυχώς τα δεδομένα πίσω στην Γη.[1] Παρέμεινε σε τροχιά μέχρι και τις 3 Νοεμβρίου 1979, οπότε και καταστράφηκε στην γήινη ατμόσφαιρα.[7]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Krebs, Gunter. «Pegasus 1, 2, 3». Gunter's Space Page. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  2. «World Civil Satellites 1957-2006». Space Security Index. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  3. Wade, Mark. «Pegasus». Encyclopedia Astronautica. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  4. McDowell, Jonathan. «Launch List». Launch Vehicle Database. Jonathan's Space Page. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  5. 5,0 5,1 McDowell, Jonathan. «Launch Log». Jonathan's Space Page. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  6. «Pegasus 2». NSSDC Master Catalog. US National Space Science Data Center. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010. 
  7. 7,0 7,1 7,2 McDowell, Jonathan. «Satellite Catalog». Jonathan's Space Page. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.