NGC 3175

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 10h 14m 42.111s, -28° 52′ 19.42″

NGC 3175
Φωτογραφία του NGC 3175 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.[1]
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000[2])
ΑστερισμόςΑντλία
Ορθή Αναφορά10h 14m 42.111s[3]
Απόκλιση-28° 52′ 19.42″[3]
Μετατόπιση στο ερυθρό0.003613[2]
Απόσταση53,9 Mly (16,52 Mpc)[4]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνΟμάδα γαλαξιών NGC 3175[5]
Τύπος ΓαλαξίαSAB(s)b[6]
Φαινόμενη διάμετρος (V)5′.0 × 1′.3[7]
Άλλες ονομασίες
NGC 3175, IRAS 1012-286P13, LEDA 29892, 2MASX J10144211-2852194, MCG -05-24-028[2] PGC 29892[8]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 3175 είναι σπειροειδής γαλαξίας που βρίσκεται στον αστερισμό Αντλία[7] και απέχει περίπου 54 εκατομμύρια έτη φωτός.[4] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Τζων Χέρσελ (John Herschel) στις 30 Μαρτίου 1835[9] ο οποίος στις σημειώσεις του τον περιέγραψε ως «αρκετά φωτεινό, μεγάλο, πολύ εκτεταμένο ΒΑ-ΝΔ, πολύ σταδιακά λιγότερο φωτεινό στο κέντρο».[10] Ανήκει στην ομώνυμη ομάδα γαλαξιών, στην οποία περιλαμβάνεται επίσης και ο σπειροειδής NGC 3137.[11]

Μελέτη από το ραδιοτηλεσκόπιο «Australia Telescope Compact Array» εντόπισε πως στον εξωτερικό δίσκο του NGC 3175, σε ακτίνα μεγαλύτερη των 3,5 kpc από τον πυρήνα του, δεν παρατηρούνται εκπομπές ουδέτερου υδρογόνου. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως σημαίνει ότι δεν σχηματίζονται νέοι αστέρες, πράγμα ασυνήθιστο για τους σπειροειδείς γαλαξίες. Σε αντίθεση με τις εξωτερικές του περιοχές, στο κέντρο υπάρχουν ποσότητες ουδέτερου υδρογόνου και γεννώνται νέοι αστέρες. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι δεν έχουν εντοπισθεί άλλοι γαλαξίες κοντά στον NGC 3175, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει την απουσία αερίων υδρογόνου στις εξωτερικές περιοχές του.[5]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Galactic Diversity». www.spacetelescope.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2019. 
  2. 2,0 2,1 2,2 «NGC 3175». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. 
  3. 3,0 3,1 Skrutskie, Michael F. και άλλοι. (February 1, 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131 (2): 1163–1183. doi:10.1086/498708. ISSN 0004-6256. Bibcode2006AJ....131.1163S. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-02_131_2/page/1163. 
  4. 4,0 4,1 Tully, R. Brent και άλλοι. (August 2016). «Cosmicflows-3». The Astronomical Journal 152 (2): 21. doi:10.3847/0004-6256/152/2/50. 50. Bibcode2016AJ....152...50T. 
  5. 5,0 5,1 Dahlem, M. και άλλοι. (May 2001). «The mysterious H I deficiency of NGC 3175». Astronomy and Astrophysics 371: 45–51. doi:10.1051/0004-6361:20010313. Bibcode2001A&A...371...45D. 
  6. Dahlem, M. και άλλοι. (October 2006). «Dependence of radio halo properties on star formation activity and galaxy mass». Astronomy and Astrophysics 457 (1): 121–131. doi:10.1051/0004-6361:20054787. Bibcode2006A&A...457..121D. 
  7. 7,0 7,1 Streicher, Magda (June 2010). «Antlia, the Machine Pneumatique». Monthly Notes of the Astronomical Society of South Africa 69 (5 and 6): 107–112. Bibcode2010MNSSA..69..107S. 
  8. «Revised NGC and IC Catalog by Wolfgang Steinicke», NGC 3100 - 3199». astrovalleyfield.ca. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. 
  9. Seligman, C. «NGC 3175 (= PGC 29892 = PGC 736480)». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. Aranda, Ted (25 Νοεμβρίου 2011). 3,000 Deep-Sky Objects, An Annotated Catalogue. Springer New York. σελ. 221. ISBN 9781441994196. 
  11. Kondapally, Rohit; Russell, George A.; Conselice, Christopher J.; Penny, Samantha J. (December 2018). «Faint satellite population of the NGC-3175 Group - a Local Group analogue». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 481 (2): 1759–1773. doi:10.1093/mnras/sty2333. Bibcode2018MNRAS.481.1759K. 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 3175 στο Wikimedia Commons