Laura, les ombres de l'été
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Laura les ombres de l'été | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Ντέηβιντ Χάμιλτον |
| Παραγωγή | Αλέν Τερζιάν, Μάλκομ Τζ. Τόμπσον, Σερζ Λασκί |
| Σενάριο | Ντέηβιντ Χάμιλτον (ιστορία), Τζο Μόρχαϊμ Αντρέ Σοτς |
| Πρωταγωνιστές | Ντον Ντάνλαπ, Μωντ Άνταμς |
| Μουσική | Πατρίκ Ζουβέ |
| Φωτογραφία | Μπερνάρ Νταλενκουρ |
| Μοντάζ | Joële van Effenterre |
| Διανομή | 21st Century Film Corporation |
| Πρώτη προβολή |  28/11/1979 |
| Διάρκεια | 95 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία |
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| δεδομένα () | |
Laura, les ombres de l'été είναι ο τίτλος μιας ρομαντικής-δραματικής ταινίας, Γαλλικής παραγωγής, γυρισμένης το 1979 από τον Ντέηβιντ Χάμιλτον. Το σενάριο είναι βασισμένο σε μια ιδέα του ίδιου του σκηνοθέτη ενώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο ερμηνεύει η 14χρονη τότε Ντον Ντάνλαπ.
Περίληψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πολ Γουάιλερ είναι ένας επιτυχημένος γλύπτης γνωστός για τα γλυπτά του που αναπαριστούν γυμνά νεαρά κορίτσια. Όταν συναντάει την παλιά του ερωμένη Σάρα και την κόρη της Λάουρα σε ένα μάθημα μπαλέτου, γοητευμένος από την ομορφιά της Λάουρα, ζητάει από τη Σάρα να την αφήσει να ποζάρει γι' αυτόν. Η Σάρα αν και παντρεμένη πλέον αισθάνεται ζήλια που ο παλιός εραστής της προτιμάει την κόρη της από την ίδια και του λέει ότι η μικρή δεν ενδιαφέρεται ενώ στην πραγματικότητα η Λάουρα είχε ενθουσιαστεί με την ιδέα. Σαν εναλλακτική λύση η Σάρα φωτογραφίζει τη Λάουρα γυμνή και δίνει τις φωτογραφίες στο Πολ προκειμένου να φτιάξει το γλυπτό. Μια φωτιά σε μια έκθεση όμως θα στερήσει το φως από τον Πολ που δεν μπορεί πλέον να ολοκληρώσει το άγαλμα. Η Λάουρα επισκέπτεται τον Πολ και τον βοηθά να τελειώσει το γλυπτό αφήνοντας τον να ψηλαφίσει το γυμνό κορμί της. Θα ακολουθήσει η ερωτική τους συνεύρεση αλλά το επόμενο πρωινό θα εμφανιστεί η μητέρα της Λάουρα για να την πάρει για πάντα από εκεί...
Σχόλια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Λάουρα ακολούθησε μετά την τεράστια επιτυχία της πρώτης ταινίας του Χάμιλτον, Bilitis (1977). Όπως ακριβώς και στην πρώτη του ταινία ακολουθεί το ίδιο στυλ και ασχολείται με το ίδιο κατ' ουσίαν αντικείμενο. Η ταινία είναι μια ακόμα αφορμή για να κάνει αυτό που ξέρει τόσο καλά, να φωτογραφίζει αισθαντικά νεαρά κορίτσια σε τολμηρές πόζες και να δημιουργεί άριστες οπτικά συνθέσεις. Η ιστορία δεν καταφέρνει να δώσει ψυχή στο κατά τα άλλα άρτιο φιλμ, ενώ οι ερμηνείες βρίσκονται σε δεύτερο πλάνο.
Ο κεντρικός ήρωας της ταινίας, όπως και στο Bilitis είναι καλλιτέχνης και πολύ μεγαλύτερος σε ηλικία από το αντικείμενο του πόθου του. Είναι πολύ πιθανόν ο Χάμιλτον να έβλεπε κομμάτια του εαυτού του σε αυτούς τους ήρωες. Επιπλέον στην αρχή της ταινίας ο Χάμιλτον χρησιμοποιεί ένα από τα πιο αγαπημένα του μοτίβα, το μπαλέτο, που αποτελεί και το κεντρικό θέμα σε ένα από τα πρώτα φωτογραφικά του λευκώματα, το La Danse (1972).
Διανομή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μωντ Άνταμς : Σάρα
- Ντον Ντάνλαπ : Λάουρα
- Τζέιμς Μίτσελ : Πολ Τόμας Γουάιλερ
- Πιέρ Λοντίς : Ρίτσαρντ Μουρ
- Τιερί Ρεντλε : Κοστά
- Μωρίν Κέργουιν : Μαρλίν Ρουαγιέ
- Άνια Σουτ : Χορεύτρια
- Γκουνίλα Άστρομ : Νταϊάν
- Κάτια Κοφέ : Κλοντί
- Λουίζ Βενσάν : Κα Φλορί
- Μπιλ Μίλι : Χορογράφος
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
