Μετάβαση στο περιεχόμενο

La donna è mobile

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
O Τζουζέπε Βέρντι

La donna é mobile (= η γυναίκα είναι άστατη, ελληνική προφορά: Λα Ντόνα ε μόμπιλε ) είναι άρια από την όπερα Ριγκολέττο(1851) του Ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι. Την τραγουδά ο Δούκας της Μάντοβα (Τενόρος), ένας από τους χαρακτήρες του έργου. Η άρια τραγουδιέται στην αρχή της τρίτης πράξης. Ήταν ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια όπερας εκείνη την εποχή. Τελικά η άρια αποδείχθηκε απίστευτα ρυθμική και λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της όπερας, την τραγουδούσαν οι Βενετοί γονδολιέρηδες.

Το λιμπρέτο της όπερας, γράφτηκε από τον Φραντσέσκο Μαρία Πιάβε, και εμφανίζονται παρακάτω τα πρωτότυπα λόγια της άριας:

Στίχοι με ελληνική μετάφραση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Λιμπρέτο Ελληνική μετάφραση
La donna è mobile

Qual piuma al vento,

muta d'accento

e di pensiero.

Sempre un amabile,

leggiadro viso,

in pianto o in riso,

è menzognero.

Refrain

La donna è mobil'.

Qual piuma al vento,

muta d'accento

e di pensier'!

È sempre misero

chi a lei s'affida,

chi le confida

mal cauto il cuore!

Pur mai non sentesi

felice appieno

chi su quel seno

non liba amore!

Refrain

La donna è mobil'

Qual piuma al vento,

muta d'accento

e di pensier'!

Η γυναίκα είναι άστατη

Σα φτερό στον άνεμο

Αλλάζει στην φωνή


και στη σκέψη


Πάντα ελκυστική,

Χαριτωμένο πρόσωπο,

Στο κλάμα ή στο γέλιο

είναι απατηλή


Η γυναίκα είναι άστατη

Σα φτερό στον άνεμο

Αλλάζει στην φωνή

και στη σκέψη

και στη σκέψη


και στη σκέψη


Είναι πάντα δυστυχής

Όποιος την εμπιστευτεί,

Όποιος της ανοιχτεί

απρόσεκτη η καρδιά του!


Όμως κανείς δεν αισθάνεται

Πλήρως ευτυχισμένος

Όποιος σ’ αυτό το μπούστο

Δεν έχει γευτεί έρωτα


Η γυναίκα είναι άστατη

Σα φτερό στον άνεμο

Αλλάζει στην φωνή

και στη σκέψη

και στη σκέψη

και στη σκέψη