La campanella
Έχετε προβλήματα με αυτό το αρχείο; Δείτε βοήθεια πολυμέσων.
To "La campanella" (στα ιταλικά "το καμπανάκι") είναι τίτλος που δόθηκε στο έκτο κομμάτι (σπουδή) του Φραντς Λιστ, που συμπεριλαμβάνεται στο Grandes études de Paganini, S. 141, το οποίο γράφτηκε το 1851. Είναι γραμμένο σε Σολ δίεση ελάσσονα με ρυθμό 6/8. Το κομμάτι πρόκειται για μία αναθεώρηση ενός κομματιού του Λιστ του 1838. Η μελωδία του κομματιού βασίζεται στο έργο του Νικολό Παγκανίνι, Κονσέρτο για βιολί Νο. 2. σε Σι ελάσσονα. Το κομμάτι είναι αρκετά γρήγορο ενώ σχεδόν σε όλο το κομμάτι περισσότερο ταχύτητα χρειάζεται στο δεξί χέρι το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις πηδά έως και 2 οκτάβες σε δέκατα έκτα.[1][2][3] Σε γενικές γραμμές η σπουδή αυτή προϋποθέτει υψηλή τεχνική για να παιχτεί.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ben Arnold, The Liszt Companion, 2002, p. 101: " By far, the most performed of these studies is the revised version of La campanella with its engaging wide leaps, ..."
- ↑ Alan Walker, Reflections on Liszt, 2005, p. 30: "The five Paganini caprices, plus a free arrangement of "La campanella" which also appeared in 1838, later formed the six Études d'exécution transcendente d'après Paganini. "
- ↑ editor Richard Taruskin, Oxford History of Western Music, 5-Book set, 2009: "Besides a streamlined version of La campanella, the set included five of Paganini's Caprices freely transcribed, including two of these given above in Ex. 5–1a. Liszt's versions are shown in Ex. 5–5."
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Grandes études de Paganini, S.141 στο IMSLP.org