Μετάβαση στο περιεχόμενο

Kawanishi E11K

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Kawanishi E11K
Η αεράκατος E11K.
Τύποςαεράκατος νυκτερινής αναγνώρισης
ΚατασκευαστήςKawanishi
Χώρα προέλευσηςΙαπωνία
Παρθενική πτήση11 Ιουνίου 1937
Κύριος χειριστήςΑεροπορική Υπηρεσία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού
Μονάδες που παρήχθησανδύο πρωτότυπα

Η αεράκατος νυκτερινής αναγνώρισης Kawanishi E11K αναπτύχθηκε για το Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό την δεκαετία του 1930 αλλά παρέμεινε στο στάδιο του πρωτοτύπου. Τα δύο υποδείγματα που κατασκευάστηκαν είχαν παρόλα αυτά επιχειρησιακή δράση στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως μεταγωγικά.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1936 το Αυτοκρατορικό Ναυτικό εξέφρασε την ανάγκη αντικατάστασης των αερακάτων Aichi E10A που δρούσαν ως εξειδικευμένα αναγνωριστικά που επιτηρούσαν τον εχθρικό στόλο κατά τη διάρκεια της νύχτας και μπορούσαν να κατευθύνουν τα ιαπωνικά υποβρύχια προς αυτόν για να του επιτεθούν.[1] Ζητήθηκε από τις εταιρείες Aichi και Kawanishi να υποβάλουν προτάσεις, όπως και έπραξαν. Η σχεδίαση της Aichi ήταν ένα διπλάνο παρόμοιας διάταξης με το E10A που θα αντικαθιστούσε, ενώ η Kawanishi ανέπτυξε ένα υψηλοπτέρυγο μονοπλάνο με πτέρυγες «σχήματος γλάρου». Το αεροσκάφος της Kawanishi προωθούνταν από ένα κινητήρα Hiro Τύπου 91 σε ωστική διάταξη. Ο κινητήρας αυτός ήταν τοποθετημένος ψηλά, πάνω από την πτέρυγα και έστρεφε τετράφυλλη έλικα. Στις άκρες των πτερύγων υπήρχαν ανασυρόμενοι πλωτήρες και οι πτέρυγες της αερακάτου ήταν αναδιπλούμενες ώστε να εξοικονομείται χώρος κατά την μεταφορά τους από τα καταδρομικά του Αυτοκρατορικού Ναυτικού.[2][3]

Η πρώτη από τις δύο E11K που κατασκευάστηκαν εν τέλει πραγματοποίησε την παρθενική της πτήση στις 11 Ιουλίου 1937. Υπήρξαν προβλήματα ευστάθειας, χειρισμού στο νερό ενώ επιπλέον υπερθερμαίνονταν και ο κινητήρας. Κρίθηκε πως η αεράκατος ήταν ακατάλληλη για τον ρόλο που καλούνταν να καλύψει, εν αντιθέσει με την πρόταση της Aichi (Aichi E11A) που αποδείχθηκε εν γένει ανώτερη και εντάχθηκε σε παραγωγή.[1]

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα δύο E11K απέκτησαν ανασυρόμενους τροχούς ώστε να μπορούν να ρυμουλκηθούν σε ακτή και χρησιμοποιήθηκαν ως μεταγωγικά/γενικής χρήσης. Έδρασαν ως αεροσκάφη συνδέσμου για τους σχηματισμούς υδροπλάνων και αερακάτων αναγνώρισης του Ναυτικού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[1][4]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συγκρίσιμα αεροσκάφη

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Mikesh & Abe 1990, σελ. 139.
  2. ↑ Mikesh & Abe 1990, σελίδες 139–140.
  3. ↑ Green 1968, σελ. 129.
  4. ↑ Green 1968, σελ. 130.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Green, William (1968). War Planes of the Second World War: Volume Five, Flying Boats. London: Macdonald. ISBN 0-356-01449-5. 
  • Mikesh, Robert· Abe, Shorzoe (1990). Japanese Aircraft 1910–1941. London: Putnam. ISBN 0-85177-840-2. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kawanishi E11K στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Kawanishi_E11K&oldid=10710605"