Grave encounters

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Grave encounters
ΣκηνοθεσίαColin Minihan και Stuart Ortiz
ΣενάριοColin Minihan και Stuart Ortiz
ΠρωταγωνιστέςSean Rogerson[1][2][3], Juan Riedinger[2][3], Mackenzie Gray[1][2][3] και Merwin Mondesir[1][2][3]
ΔιανομήEagle Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή2011
Διάρκεια95 λεπτά
ΠροέλευσηΚαναδάς και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά

Grave Encounters είναι μια Καναδική ταινία υπερφυσικού τρόμου που γυρίστηκε σε στυλ βίντεο. Η ταινία έχει να κάνει με το πλήρωμα ενός μεταφυσικού πρόγραμμα ριάλιτι, που κλειδώνεται σε ένα στοιχειωμένο ψυχιατρικό νοσοκομείο προς αναζήτηση αποδεικτικών στοιχείων παραφυσικής δραστηριότητας, καθώς βιντεοσκοπούν αυτό που καταλήγει να γίνει το τελευταίο τους επεισόδιο.

Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Collin Minihan και Stuart Ortiz, η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 22 Απριλίου, 2011 στο Tribeca Film Festival και έλαβε ως επί το πλείστον μικτές κριτικές. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 25 Αυγούστου, 2011 σε επιλεγμένα θέατρα, χρησιμοποιώντας την Πολυτάραχη Ζήτηση και Video on Demand μέσω της Comcast. Η ταινία έκανε πρεμιέρα διεθνώς στην Ιταλία μέσω της Eagle Pictures υπό τον τίτλο ESP Fenomeni Paranormali την 1 Ιουνίου, 2011.

Παρά το γεγονός πως έλαβε μικτά σχόλια από τους κριτικούς, η ταινία απέκτησε θαυμαστές και δημιουργήθηκε ένα sequel το 2012.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζέρι Χάρτφιλντ, ο παραγωγός του "Grave Encounters", μιας διάσημης τηλεοπτικής σειράς έρευνας φαντασμάτων, εξηγεί ότι το " Grave Encounters ακυρώθηκε το 2003, μετά το πέμπτο επεισόδιο, όταν το καστ και το συνεργείο, μαζί με το βίντεο για το επεισόδιο έξι, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς. Το βίντεο ανασύρθηκε το 2010 και μεταφέρθηκε στον Hartfield. Σε αυτό, ο οικοδεσπότης του σόου, Lance Preston, μαζί με την ειδικό στο υπερφυσικό Σάσα Πάρκερ, τον χειριστή παρακολούθησης Ματ Γουάιτ, τον κάμεραμαν T. C. Gibson, και το ψεύτικο μέντιουμ Χιούστον Γκρέυ, διερευνούν το εγκαταλελειμμένο ψυχιατρικό άσυλο Collingwood, όπου πολλές περιπτώσεις παραφυσικής δραστηριότητας έχουν καταγραφεί από το κλείσιμο του.

 Αφού κάνουν μια περιήγηση στο νοσοκομείο, το πλήρωμα ξεκινάει μια ολονύκτια παρακολούθηση, ενώ  κλείδωνουν τον εαυτό τους μέσα. Στην αρχή, τα πάντα είναι ήσυχα, αλλά σύντομα, περίεργα φαινόμενα αρχίζουν να συμβαίνουν, όπως θόρυβοι, οι πόρτες να κλείνουν από μόνες τους, και (μόνο εμφανές στο κοινό) μια αναπηρική καρέκλα να κινείται από μόνη της. Μετά την καταγραφή μια αόρατης οντότητας η οποία αγγίζει τα μαλλιά της Σάσα, η ομάδα αποφασίζει να τελειώσει το γύρισμα και να περιμένουν ως τις 6 το πρωί, όταν ο επιστάτης θα τους βγάλει έξω.

Ωστόσο,ο Ματ εξαφανίζεται κατά την ανάκτηση των καμερών από τα δωμάτια , και το πλήρωμα δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσει μαζί του μέσω ασυρμάτου. Τώρα νίωθουν επισφαλείς και με τον επιστάτη να έχει εξαφανιστεί, το πλήρωμα τελικά προσπαθεί να σπάσει τις πόρτες της εξόδου, μόνο για να ανακαλύψει ότι η έξοδος μυστηριωδώς κρύβει πίσω της ένα άλλο διάδρομο, και δεν έχουν κανένα τρόπο να φύγουν από το κτίριο.Ο Λάνς σύντομα συνειδητοποιεί ότι ο ήλιος δεν έχει ανατήλλει, και είναι ακόμα νύχτα έξω, παρά του ότι η ώρα στα ρολόγια τούς δείχνει ότι είναι ξημερώματα.

Η ομάδα προσπαθεί να βρει μια εναλλακτική έξοδο, συμπεριλαμβανομενης μιας εξόδου κινδύνου από την ίδια στέγη την οποία ο T. C είχε δει, ενώ έκανε γυρίσματα στο εξωτερικό του κτήριου, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, καθώς το κτίριο φαινομενικά αλλάζει γύρω τους, δημιουργώντας αδιέξοδα και ψευδείς εξόδους. Ενώ η ομάδα κοιμάται πάλι, κάποιος γρατσουνάει  τη λέξη "ΓΕΙΑ" στη Σάσα. Μετά η ομάδα συναντά μια νεαρή γυναίκα στο νοσοκομείο της οποίας το πρόσωπο διαστρεβλώνεται δαιμονικά,ο Χιούστον διαχωρίζετα από την ομάδα και σκοτώνεται από μια αόρατη δύναμη, ενώ είχε σκοντάψει στο σκοτάδι. Ο θάνατός του καταγράφηκε από τις κάμερες. Το υπόλοιπο πλήρωμα ξυπνά, μόνο για να ανακαλύψει ότι έχουν με κάποιο τρόπο τους είχαν τοποθετηθεί  βραχιόλια νοσοκομείου την ώρα που κοιμόνταν.

Ο Λανς, η Sasha, και ο T. C. βρίσκουν τελικά τον Ματ σε ένα δωμάτιο, ο οποίος φοράει μια ρόμπα νοσοκομείου και είναι διανοητικά ασταθής. Η ομάδα φεύγει από το δωμάτιο, ο T. C. προσπαθεί να φέρει τον Ματ μαζί τους, αλλά δέχεται επίθεση από ένα δαιμονικό ον που τον σέρνει σε μια μπανιέρα γεμάτη με αίμα στην οποία και οι δύο εξαφανίζονται. Με τον Ματ να τα έχει χαμένα, ο Λανς και η Σάσα βρίσκουν ένα ασανσέρ, και ο Λανς πηγαίνει μόνος του για να βρει κάτι για να καταφέρει να ανοίξει την πόρτα του ασανσέρ. Αφού ο Λανς παίρνει έναν σωλήνα από ένα παλιό φορείο του νοσοκομείου, συναντά ένα δαιμονικό ασθενή. Ο Λανς πανικοβάλλεται, φεύγει προς το ασανσέρ, και ανοίγει την πόρτα του ασανσέρ. Στη συνέχεια του επιτέθεται ο ασθενής, αλλά η Σάσα τον σώζει.

Εν τω μεταξύ, ο Ματ αυτοκτονεί πηδώντας κάτω από το ασανσέρ. Αφού κατέβηκαν την σκάλα του φρεατίου του ασανσέρ προς τα υπόγεια τούνελ από το νοσοκομείο, η Σάσα αρρωσταίνει βαριά και ξεκινά να βήχει αίμα. Οι δύο σταματάνε για να ξεκουραστούν, και ενώ κοιμούνται, η Σάσα καλύπτεται από μια παράξενη ομίχλη και εξαφανίζεται. Ο Λανς μόνος περιπλανιέται κάτω από τους φαινομενικά ατελείωτους διαδρόμους, καθώς η ψυχική του υγεία όλο και χειροτερεύει, και τρέφεται με ποντίκια για να επιβιώσει.

Τελικά, ο Λανς συναντά μια πόρτα που εμφανίζεται φαινομενικά από το πουθενά, που οδηγεί στο μυστικό δωμάτιο εγχειρήσεων του Άρθουρ Φρίντκιν, που πραγματοποιούσε ανήθικα πειράματα σε ασθενείς του Collingwood. Εκεί, βρίσκει αποδείξεις για σατανικές τελετές και μαύρη μαγεία που πραγματοποιείται στους ασθενείς. Ο Λανς στη συνέχεια ανακαλύπτει ένα μικρό θυσιαστήριο στο πάτωμα και μετά αδέχεται επίθεση από τον Φρίντκιν, που τον σέρνει μακριά όσο αυτός φωνάζει, πριν η κάμερα σταματήσει να γράφει. Η κάμερα ενεργοποιείται ξανά, δείχνοντας το Λανς ζωντανό, αν και το μάτι του αιμοραγεί από την λοβοτομή που έχει υποστεί από τον Φρίντκιν. Δηλώνει στην κάμερα "Είπε είμαι καλύτερα τώρα...Επιτέλους μπορώ να πάω σπίτι. Για το Grave Encounters...Λάνς Πρέστον." Στην οθόνη, στη συνέχεια πέφτει μαύρο.

Κάστ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Σον Ρότζερσον, ως Lance Preston
  • Η Άσλεϊ Γκρίζκο, ως Σάσα Πάρκερ
  • Ο Μέργουιν Μοντέσιρ, ως Τ.Σ. Γκίμπσον
  • Ο Μακένζι Γκρι, ως Χιούστον Γκρι
  • Ο Χουάν Ριντίγκερ, ως Ματ Γουάιτ
  • Ο Άρθουρ Κόρμπερ, ώς  Δρ Άρθουρ Φρίντκιν
  • Ο Μπομπ Ράθι, ως Κένι Σαντάβολ (Φροντιστής)
  • Ο Μάθιου Κ. ΜακΜπράιντ, ως Πνευματική Δύναμη
  • Ο Μπέν Γουίλκισον, ως Τζέρι Χάρτφιλντ
  • Ο Άλεξ Τίμμερ, ως ο Δαίμονας χωρίς Μιλιά
  • Η Έυα Γκίφορντ, ως Γυναίκα Δαίμονας
  • Η Μισέλ Κάμμινς, ως ο Δαίμονας της Μπανιέρας
  • Ο Σον ΜακΝτόναλντ, ως Μόργκαν Τέρνερ
  • Ο Φρέντ Κίτινγκ, ως Γκάρι Κρόφορντ
  • Ο Μάξ Τρέιν, ως Πάνκ Τύπος
  • Η Μαρίτα Ίσον, ως Πάνκ Κορίτσι
  • Ο Λούις Τζάμερ, ως Χαβιέρ Ορτέγκα

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Grave Encounters γυρίστηκε στο Νοσοκομείο του Ρίβερβιου, ένα ψυχιατρικό ίδρυμα στο Κοσκίτλαμ, της Βρετανικής Κολούμπια. Έχει υπάρξει η τοποθεσία για μια σειρά άλλων τηλεοπτικών και κινηματογραφικών ταινιών παραγωγών. Η ταινία κυκλοφόρησε στις 18 Οκτωβρίου, 2011, σε DVD. Βγήκε σε πλήρη ψηφιακή λήψη στο iTunes στις 19 Δεκεμβρίου του 2011.

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Grave Encounters έχει λάβει ως επί το πλείστον μικτά σχόλια από τους κριτικούς.Η New York Times του έδωσε το "πιο Τρομακτική Ταινία Από Το Δαχτυλίδι",[4] άλλες κριτικές δεν ήταν και τόσο καλές. Η ιστοσελίδα βαθμολογιών Rotten Tomatoes έδωσε στην ταινία ένα σκορ 58%.[5]

Συνέχεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Grave Encounters 2 κυκλοφόρησε στις 2 Οκτωβρίου, 2012. Σκηνοθετήθηκε από τον John Poliquin, και γράφτηκε από τους Vicious Brothers.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=188562.html. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 www.filmaffinity.com/es/film165289.html. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 www.imdb.com/title/tt1703199/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 12  Ιουλίου 2016.
  4. «Catching Up With The Vicious Brothers». New York Press. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2011. 
  5. «Grave Encounters (film)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2015.