Dodge σειρά 50
| Dodge σειρά 50 | |
|---|---|
.jpg) | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Chrysler Ευρώπης Renault Trucks |
| Εναλλακτική ονομασία | Renault σειρά 50 |
| Παραγωγή | 1979 — 1993 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεγάλο βαν |
| Αμάξωμα | 2-πορτο βαν 2-πορτο φορτηγό |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση / τετρακίνηση |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Dodge Walk-Thru Dodge Spacevan |
| Επόμενο μοντέλο | Renault Master |
50series.png)
Η σειρά Dodge 50, αργότερα γνωστή ως Renault 50, ήταν ελαφρά επαγγελματικά οχήματα που κατασκευάστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο από την Chrysler Ευρώπης και αργότερα τη Renault Véhicules Industriels μεταξύ 1979 και 1993 ως ο διάδοχος του προηγούμενου Dodge Walk-Thru και του μικρότερου Dodge Spacevan. Η σειρά Dodge 50 χρησιμοποιούσε την ίδια καμπίνα με τα αμερικανικά βαν πλήρους μεγέθους Dodge Tradesman, ωστόσο σε τροποποιημένη κατάσταση που κάλυπτε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Το πλαίσιο ήταν βρετανικής σχεδίασης (μια εκσυγχρονισμένη έκδοση αυτού που χρησιμοποιήθηκε στα Commer/Dodge Walk-Thru και Commer BF) και δεν είχε κοινά μέρη με το αμερικανικό βαν.[1][2]
Η σειρά 50 περιελάμβανε μια ευρεία γκάμα διαμορφώσεων πλαισίου και αμαξώματος, συμπεριλαμβανομένων δύο σαφώς διαφορετικών σχεδίων καμπίνας, και κάλυπτε την κατηγορία συνολικού βάρους 3,5-7,5 τόνων. Προσφέρθηκαν διάφοροι κινητήρες, συμπεριλαμβανομένων των Perkins Phaser και 4.236.[3]
Το RB44, μια τετρακίνητη έκδοση βασισμένη σε μικρό βαθμό στο φορτηγό Dodge, κατασκευάστηκε από την εξωτερική εταιρία Reynolds Boughton (τώρα γνωστή ως Boughton Engineering) στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολλές εξωτερικές εταιρείες κατασκευής αμαξωμάτων μετέτρεψαν πολλά τέτοια φορτηγά σε διάφορες διαμορφώσεις, από φορτηγά ανατρεπόμενα σε λεωφορεία. Πολλά κατασκευάστηκαν ως "καμπίνες σασί" για να έχουν τοποθετηθεί τροποποιημένες καρότσες από πίσω. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν ευρέως από εταιρείες κοινής ωφελείας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Συχνά ήρθαν εξοπλισμένοι με συμπιεστές και γεννήτριες. Σταδιακά αυτό το είδος οχήματος έπεσε σε δυσμένεια, εν μέρει λόγω ζητημάτων αξιοπιστίας που σχετίζονταν με το συνδυασμό του εξοπλισμού της εγκατάστασης με το σύστημα μετάδοσης κίνησης του οχήματος. Το όχημα κατά τα άλλα ήταν σκληρής κατασκευής και αξιόπιστο. Οι εταιρείες κοινής ωφέλειας σήμερα προτιμούν μικρότερα φορτηγά με συρόμενες γεννήτριες. Η τετρακίνητη έκδοση είχε κάποια χρήση με τον βρετανικό στρατό, καθώς ήταν ένα από τα ελάχιστα βρετανικής κατασκευής φορτηγά της κατηγορίας και μπορούσε να μεταφέρει πολύ περισσότερο φορτίο και εξοπλισμό ακόμη και από τα μεγαλύτερα μοντέλα της Land Rover.
Η Chrysler έλαβε οικονομική βοήθεια από τη βρετανική κυβέρνηση που ήταν απελπισμένη να υποστηρίξει την διαλυόμενη βρετανική αυτοκινητοβιομηχανία. Ωστόσο, έχοντας κληρονομήσει διάφορες μάρκες αυτοκινήτων και εμπορικών οχημάτων (και εργοστάσια) από τον Όμιλο Rootes, ιδίως τις εμπορικές μάρκες Commer και Karrier, εκτός από διάφορες γαλλικές ανησυχίες, η Chrysler Ευρώπης αγωνίστηκε να αποδώσει κέρδος. Το 1978, η Chrysler αποσύρθηκε εντελώς από τις ευρωπαϊκές της δραστηριότητες, πουλώντας τα στην Peugeot. Τα αυτοκίνητα και τα μικρά φορτηγά πωλήθηκαν στη συνέχεια με τη μάρκα Talbot.
Εξαγορά Peugeot[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Peugeot είχε μικρό ενδιαφέρον για μεγαλύτερα επαγγελματικά οχήματα και το εργοστάσιο για τα βαρύτερα μοντέλα λειτουργούσε σε συνεργασία με τη Renault Véhicules Industriels, η οποία αναζήτησε μια τοποθεσία παραγωγής στο Ηνωμένο Βασίλειο για κινητήρες για τα υπάρχοντα μοντέλα της Renault. Συνέχισαν να κατασκευάζουν τη Σειρά 50, μαζί με το μικρό Dodge (πρώην Commer) Spacevan και το μεγάλο φορτηγό Dodge σειρά 100 / Commando 2 συνολικού βάρους 7,5-23 τόνων. Η μετάβαση στην επωνυμία της Renault ήταν σταδιακή, με ορισμένα οχήματα να φέρουν τόσο το όνομα Dodge όσο και ένα σήμα με διαμάντια Renault.
Renault 50[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι το 1987, η Σειρά 50 είχε ενημερωθεί και πήρε το σήμα της Σειρά 50 της Renault. Η ενσάρκωση της μάρκας Dodge στο Ηνωμένο Βασίλειο έπαψε να χρησιμοποιείται για νέα οχήματα. (Η Chrysler διατήρησε μια εντελώς ξεχωριστή μάρκα Dodge στις ΗΠΑ και το 2006 άρχισε να εισάγει εκ νέου μοντέλα αυτοκινήτων Dodge από τις ΗΠΑ στην αγορά του Ηνωμένου Βασιλείου.) Η Renault συνέχισε να κατασκευάζει τη Σειρά 50 μέχρι το 1993, αλλά ποτέ δεν είχε μεγάλη επιτυχία στις πωλήσεις, σε σημείο που η σειρά 50 να αναγκάζεται να ανταγωνιστεί άλλα προϊόντα της ίδιας της Renault, με τη μορφή του Master βαν, το οποίο η Renault ευνόησε στις εξαγωγικές της αγορές.
Το 1994, η Renault — που επιθυμούσε να εκκαθαρίσει το εργοστάσιο για παραγωγή κινητήρων μεγάλης κλίμακας — πούλησε τα εργαλεία παραγωγής σε έναν Κινέζο κατασκευαστή.[4]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Dodge 50 / Renault 50 trucks and vans of the UK». Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Unfair to Chrysler». Commercial Motors. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2023.
- ↑ «Index for 4.236 Perkins Engine Fuel system». Dodge50.co.uk.
- ↑ «Turnkey Transfer of Renault Dodge 50 Series Production Line». China Ventures Ltd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Dodge 50 series στο Wikimedia Commons- Ιστότοπος πόρων Rootes-Chrysler - σελίδα για το Spacevan και άλλα
- Εξειδικευμένος ιστότοπος Dodge 50 με εγχειρίδια, γκαλερί εικόνων, φόρουμ και πολλά άλλα.
- Λεπτομέρειες Reynolds Boughton RB44
- Επίσημος ιστότοπος της Boughton Engineering
- Ένα Dodge/Renault 50 που χρησιμοποιείται στη Μάλτα
