939 Ιζβέργη

939 Ιζβέργη

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Καρλ Ράινμουτ
Ημ/νία ανακάλυψης	4 Οκτωβρίου 1920
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1920 HR, 1930 QP, 1957 QE, 1957 UU
Κατηγορία	Οικογένεια της Χλωρίδος
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 18 Αυγούστου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453600,5)
Αφήλιο	2,645 AU (395,7 εκατομ. km)
Περιήλιο	1,848 AU (276,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,247 AU (336,15 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,177
Περίοδος περιφοράς	1230
Μέση ανωμαλία	98,43°
Κλίση	2,588°
Ω	327,29°
Όρισμα περιηλίου	= 6,00°
Γνωστοί δορυφόροι	S/2007 (939) 1
Απόλυτο μέγεθος (H)	12,08

Η Ιζβέργη (Isberga) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,783. Ανακαλύφθηκε το 1920 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη. Η Ιζβέργη ανήκει στην Οικογένεια αστεροειδών της Χλωρίδος.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ιζβέργης εκτιμάται σε 17 χιλιόμετρα περίπου, αλλά έχει υποστηριχθεί ότι είναι διπλός αστεροειδής εξαιτίας της παρουσίας μιας δευτερεύουσας περιοδικότητας στην καμπύλη φωτός της (26,8 ώρες) που ανακαλύφθηκε από παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 24 Φεβρουαρίου και 4 Μαρτίου 2006. Ο φασματικός τύπος της είναι S (λιθώδης). Η Ιζβέργη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 2 ώρες 55 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα, δηλαδή αρκετά γρήγορα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα