Μετάβαση στο περιεχόμενο

588 Αχιλλεύς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
588 Αχιλλεύς
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΜαξ Βολφ
Ημ/νία ανακάλυψης22 Φεβρουαρίου 1906
Ονομασίες
1906 TG
ΚατηγορίαΤρωική Ομάδα
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 22 Οκτωβρίου 2004 (Ι.Η. (JD) 2453300,5)
Αφήλιο5,956 AU (890,9 εκατομ. km)
Περιήλιο4,428 AU (662,4 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς
5,192 AU (776,7 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα0,147
4320,8
157,78°
Κλίση10,324°
316,58°
= 132,77°
Απόλυτο μέγεθος (H)
8,28[1]


Ο Αχιλλεύς (Achilles) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,67. Ανακαλύφθηκε το 1906 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη. Ο Αχιλλεύς είναι ο πρώτος αστεροειδής της Τρωικής Ομάδας που ανακαλύφθηκε και πήρε το όνομά του από τον μυθικό ήρωα Αχιλλέα της Ιλιάδας. Περιφέρεται σε μία μέση θέση γύρω από το Λαγκρανζιανό σημείο L4 του συστήματος Ηλίου-Δία, είναι δηλαδή όπως λέμε ένα «ηγούμενο» μέλος της Τρωικής Ομάδας (ή μέλη του «Ελληνικού στρατοπέδου»). Μετά την ανακάλυψη μερικών ακόμα αστεροειδών της Τρωικής Ομάδας, επεκράτησε η συνήθεια μεταξύ των αστρονόμων να δίνονται ονόματα Ελλήνων ηρώων του Τρωικού Πολέμου στα ηγούμενα μέλη της Ομάδας και ονόματα Τρώων στα «επόμενα» μέλη (του Λαγκρανζιανού σημείου L5, γνωστά επίσης και ως μέλη του «Τρωϊκού στρατοπέδου»). Στο μεταξύ όμως είχαν ονομασθεί δύο εξαιρέσεις στον κανόνα αυτόν, οι οποίες και παραμένουν, αποκαλούμενες και «κατάσκοποι»: είναι ο 624 Έκτωρ στο ελληνικό «στρατόπεδο» και ο 617 Πάτροκλος στο τρωικό.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Αχιλλέως εκτιμάται σε 135,5 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα του έχει εκτιμηθεί σε 2,6 τετράκις εκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2,0 gr/cm³. Για την πυκνότητα αυτή, η επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό του εκτιμάται σε 3,79 cm/s², ενώ η ταχύτητα διαφυγής σε 71,6 m/sec (258 χιλιόμετρα την ώρα). Ο φασματικός τύπος του είναι D, ενώ το άλβεδό του είναι 0,0328. Ο Αχιλλεύς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του με περίοδο που δεν είναι γνωστή επακριβώς, αλλά πάντως μεγαλύτερη από 12 ώρες. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά του εκτιμάται σε 124 Κ (149 βαθμοί Κελσίου κάτω από το μηδέν).

  1. 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=20000588. Ανακτήθηκε στις 24  Ιανουαρίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]