Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|7|06|2023}}
Η Αχαΐα επιτυγχάνει την ανεξαρτησία της από την Αθήνα, ενώ η Εύβοια, κρίσιμη για τον αθηναϊκό έλεγχο της θάλασσας και των προμηθειών τροφίμων, επαναστατεί εναντίον της Αθήνας. Ο Περικλής διασχίζει την Εύβοια με τα στρατεύματά του.
Τα Μέγαρα συμμετέχουν στην εξέγερση εναντίον της Αθήνας. Η στρατηγική σημασία των Μεγάρων αποδεικνύεται αμέσως από την εμφάνιση, για πρώτη φορά σε 12 χρόνια, ενός σπαρτιατικού στρατού υπό τον βασιλιά Πλειστοάνακτα στην Αττική. Η απειλή από αυτόν οδηγεί τον Περικλή να κανονίσει, με δωροδοκία και με διαπραγματεύσεις, ότι η Αθήνα θα παραιτηθεί από την ηπειρωτική της περιουσία και θα περιοριστεί σε μια θαλάσσια αυτοκρατορία σε μεγάλο βαθμό.
Ο σπαρτιατικός στρατός αποσύρεται, οπότε ο Περικλής επιστρέφει στην Εύβοια με 50 πλοία και 5 χιλιάδες στρατιώτες, συντρίβοντας κάθε αντίσταση. Τιμωρεί τους γαιοκτήμονες της Χαλκίδας στερώντας τους τα κτήματά τους, ενώ οι κάτοικοι της Ιστιαίας (Ἑστίαιας) ξερριζώνονται και αντικαθίστανται από δύο χιλιάδες Αθηναίους εποίκους.
Μετά τη γνωστοποίηση του γεγονότος ότι ο βασιλιάς Πλειστοάναξ είχε αποδεχθεί δωροδοκία από τον Περικλή, ο Πλειστοάναξ δικάζεται από τους πολίτες της Σπάρτης, αλλά διαφεύγει στην Αρκαδία. Ο στρατιωτικός του σύμβουλος Κλεανδρίδας διαφεύγει επίσης και καταδικάζεται σε θάνατο ερήμην.
Στη Σικελία ο Δουκέτιος, εξελληνισμένος ηγέτης των Σικελών, επιστρέφει από εξορία στην Κόρινθο, σύμφωνα τον Διόδωρο Σικελιώτη.
Εξαιτίας της παραπάνω επιστροφής, ο Ακράγας κηρύσσει τον πόλεμο στις Συρακούσες, αλλά ηττάται από αυτές στη Μάχη του ποταμού Ιμέρα.
Στη Μάχη του Κόρμπιο ο Τίτος Κουίνκτιος Καπιτωλίνος Βαρβάτος οδηγεί τα ρωμαϊκά στρατεύματα σε νίκη κατά των Αικούων του βορειοανατολικού Λατίου και των Βολσκίων του νότιου Λατίου.
