3392 Σετούτσι

**3392 Σετούτσι**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	H. Kosai και; G. Sasaki
Ημερομηνία ανακάλυψης:	17 Δεκεμβρίου 1979
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1979 YB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 21 Ιανουαρίου 2022 (Ι.Η. (JD) 2459600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,281
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,140 AU (320,1 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,539 AU (230,3 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,740 AU (409,9 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1143,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	26,326 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 266,775 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	239,91 °
Μέση ανωμαλία (M):	127,37 °

Ο Σετούτσι (Setouchi) είναι μικρός αστεροειδής, που περιφέρεται κυρίως στην εσωτερική περιοχή (την προς τον `Ηλιο) της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος, όπως αυτό ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα, 14,2. Ανακαλύφθηκε το 1979 από τους Ιάπωνες αστρονόμους Χιρόκι Κοσάι και Γκόρο Σασάκι, που παρατηρούσαν από τον Αστρονομικό Σταθμό Κίζο του Αστεροσκοπείου του Τόκιο, στο όρος Οντάκε του Νομού Ναγκάνο, και πήρε το όνομα του από την περιοχή γύρω από την Εσωτερική θάλασσα (Σέτο) της Ιαπωνίας.

Τροχιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξαιτίας της μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, ο Σετούτσι κοντά στο περιήλιο της τροχιάς του υπερβαίνει τα εσώτατα όρια (τα προς την πλευρά του Ήλιου) της Κύριας Ζώνης και φθάνει σε μικρότερη απόσταση από τον Ήλιο από όσο ο πλανήτης Άρης στο δικό του αφήλιο. Αν και χαρακτηρίζεται εξ αυτού ως «Mars-crosser», κάτι που εννοεί ότι τέμνει την τροχιά του Άρη, η επίσης πολύ μεγάλη κλίση της τροχιάς του Σετούτσι προς την εκλειπτική (26,3 μοίρες) εξασφαλίζει ότι σπανίως τα δύο σώματα (Άρης και Σετούτσι) πλησιάζουν σχετικώς κοντά το ένα στο άλλο.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Σετούτσι είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιακά κ.ά. στοιχεία από το JPL