3267 Γκλο

**3267 Γκλο**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	E. Bowell
Ημερομηνία ανακάλυψης:	3 Ιανουαρίου 1981
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1981 AA
Κατηγορία:	Οικογένεια της Φώκαιας
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 31 Μαΐου 2020 (Ι.Η. (JD) 2459000,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,296
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,329 AU (348,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,6404 AU (245,40 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,018 AU (451,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1298,4 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	24,0345 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 110,45 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	307,81 °
Μέση ανωμαλία (M):	58,413 °

Ο Γκλο (Glo) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών, με απόλυτο μέγεθος, όπως αυτό ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα, 12,8. Ανακαλύφθηκε το 1981 από τον Αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Μπόουελ, που παρατηρούσε από την `Αντερσον Μέσα (σταθμός του Αστεροσκοπείου Λόουελ), και πήρε το όνομά του προς τιμή της Αμερικανίδας αστρονόμου Έλινορ Χέλιν, που ήταν γνωστή σε όλους τους συνεργάτες της με το παρατσούκλι «Γκλο» ("Glo").

Ο Γκλο ανήκει στην Οικογένεια αστεροειδών της Φώκαιας και εξαιτίας της μεγάλης εκκεντρότητας της τροχιάς του, κατά το περιήλιό του τέμνει την τροχιά του πλανήτη Άρη.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τις επισκοπήσεις των τεχνητών δορυφόρων IRAS και WISE (με τη συνακόλουθη αποστολή NEOWISE) η μέση διάμετρος του Γκλο εκτιμάται σε 6,45 ή 13,56 χιλιόμετρα, με γεωμετρικό άλβεδο 0,061 και 0,26 αντιστοίχως. Ο «Συνεργατικός σύνδεσμος καμπυλών φωτός αστεροειδών» συμφωνεί με τον IRAS και εξάγει άλβεδο 0,0725 και διάμετρο 13,59 χιλιόμετρα, με απόλυτο μέγεθος 12,8. Ο φασματικός τύπος του Γκλο είναι LS (κατά τη φωτομετρική επισκόπηση Pan-STARRS) ή S (λιθώδης). Αν αληθεύουν οι μεγαλύτερες διάμετροι, τότε ο Γκλο είναι ένας από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς που τέμνουν την τροχιά του Άρη.

Ο Γκλο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 6 ώρες 52 λεπτά και 41,5 δευτερόλεπτα, όπως προέκυψε από καμπύλη φωτός που αποκτήθηκε από παρατηρήσεις του Τσέχου αστρονόμου Πετρ Πράβετς στο Αστεροσκοπείο Όντρεγιοφ τον Ιανουάριο του 2006. Το πλάτος διακυμάνσεως της φωτεινότητας σε κάθε περιστροφή ήταν 0,33 του μεγέθους.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τροχιακά κ.ά. στοιχεία από το JPL