2930 Ευριπίδης

**2930 Ευριπίδης**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	C.J. van Houten,; I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels
Ημερομηνία ανακάλυψης:	24 Σεπτεμβρίου 1960
Εναλλακτικές ονομασίες B:	6554 P-L, 1979 UX, 1983 PO
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,023
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,780 AU (415,9 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,715 AU (406,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,845 AU (425,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1693,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	4,061 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 359,38 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	95,05 °
Μέση ανωμαλία (M):	29,00 °

Ο Ευριπίδης (Euripides) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην κεντρική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,8. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομά του προς τιμή του αρχαίου `Ελληνα τραγικού ποιητή Ευριπίδη.

Αξιοσημείωτη είναι η πολύ μικρή εκκεντρότητα της τροχιάς του Ευριπίδη, δηλαδή η τροχιά του είναι σχεδόν κυκλική.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Ευριπίδη είναι C (ανθρακούχος). Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.