2650 Έλινορ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2650 Έλινορ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Μαξ Βολφ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 14 Μαρτίου 1931
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1931 EG, 1931 DF, 1933 SX,
1937 PJ, 1950 RN, 1950 SO,
1954 NG
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,199
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,635 AU (394,2 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,111 AU (315,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,159 AU (472,6 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1562,3 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 13,951 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

332,52 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 22,91 °
Μέση ανωμαλία (M): 222,93 °


Η Έλινορ (Elinor) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,983. Ανακαλύφθηκε το 1931 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του προς τιμή της Έλινορ Γκέιτς (Elinor Gates), μιας βοηθού στο Κέντρο Μικρών Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ενώσεως.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά της Έλινορ είναι άγνωστα. Η Έλινορ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 2 ώρες και 46 λεπτά, μία πολύ γρήγορη περιστροφή, ακόμα και για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]