2635 Χάγκινς
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | E. Bowell |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 21 Φεβρουαρίου 1982 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1982 DS, 1935 CB, 1942 FM, 1952 FZ, 1952 HP, 1953 PW, 1953 RS, 1957 WS, 1970 RQ |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,079 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,232 AU (333,85 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,056 AU (307,55 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,407 AU (360,15 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1217,7 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 4,169 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
276,98 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 271,41 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 106,455 ° |
Ο Χάγκινς (Huggins) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον `Ηλιο) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,9. Ανακαλύφθηκε το 1982 από τον Αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Μπόουελ, που παρατηρούσε από την `Αντερσον Μέσα (σταθμός του Αστεροσκοπείου Λόουελ), και πήρε το όνομά του προς τιμή του Βρετανού πρωτοπόρου της Αστροφυσικής Ουίλιαμ Χάγκινς, όπως και οι κρατήρες Χάγκινς στη Σελήνη και στον `Αρη.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
O φασματικός τύπος του Χάγκινς είναι S (λιθώδης). Ο Χάγκινς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 9 ώρες και 24 λεπτά (Mazzone 2012).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Αστεροειδείς | ||
|---|---|---|
| 2634 Τζέιμς Μπράντλεϋ | 2635 Χάγκινς | 2636 Λάσελ |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα (2635) Huggins της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
