2395 Άχο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2395 Άχο
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Προσωπικό του Αστεροσκοπείου του Χάρβαρντ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 17 Μαρτίου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1977 FA, 1967 JB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,047
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,080 AU (460,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,934 AU (438,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,225 AU (482,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1974,0 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 0,301 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

100,04 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 156,73 °
Μέση ανωμαλία (M): 110,62 °

Ο Άχο (Aho) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική (δηλαδή την προς τον Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,6. Ανακαλύφθηκε το 1977 από το προσωπικό του Αστεροσκοπείου του Χάρβαρντ στο Όουκ Ριτζ και πήρε το όνομά του προς τιμή του Άρνε Άχο (Arne J. Aho), μέλους της ομάδας του αστεροσκοπείου.

Αξιοσημείωτη είναι η μικρή κλίση της τροχιάς του Άχο ως προς την εκλειπτική, μόλις 18΄05΄΄.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Άχο είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]