2279 Μπάρτο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2279 Μπάρτο
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Λιουντμίλα Τσερνίχ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 25 Φεβρουαρίου 1968
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1968 DL, 1969 QS
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,158
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,458 AU (367,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,069 AU (309,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,8475 AU (426,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1407,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,9815 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

140,03 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 61,86 °
Μέση ανωμαλία (M): 179,95 °


Ο Μπάρτο (Barto) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,97. Ανακαλύφθηκε το 1968 από τη Σοβιετική αστρονόμο Λιουντμίλα Ιβάνοβνα Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή της Ρωσίδας λογοτέχνιδας Αγνής Λ. Μπάρτο (Агния Львовна Барто).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μπάρτο εκτιμάται σε 15,53 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι F, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0475.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]