21 Λουτησία
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
 | |
| Ανακάλυψη | |
|---|---|
| Ανακαλύφθηκε από | Χέρμαν Γκόλντσμιντ |
| Ημ/νία ανακάλυψης | 15 Νοεμβρίου 1852 |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά | |
| Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5) | |
| Αφήλιο | 2,834 AU (424,0 εκατομ.km) |
| Περιήλιο | 2,036 AU (304,6 εκατομ.km) |
Ημιάξονας τροχιάς | 2,435 AU (364,28 εκατομ.km) |
| Εκκεντρότητα | 0,164 |
| 1387,90 | |
| 75,393° | |
| Κλίση | 3,064° |
| 80,917° | |
| = 250,227° | |
Απόλυτο μέγεθος (H) | 7,53[1] |
Η Λουτησία (Lutetia) είναι ένας μεγάλος και φωτεινός αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,29 και φωτεινότερο φαινόμενο μέγεθος από τη Γη ίσο με 9,24. Ανακαλύφθηκε το 1852 από τον γερμανικής καταγωγής αστρονόμο και ζωγράφο Χέρμαν Γκόλντσμιντ, που παρατηρούσε από το μπαλκόνι του διαμερίσματός του στο Παρίσι, και για τον λόγο αυτό έλαβε το όνομά του από τη λατινική ονομασία της πόλεως, όπως και το χημικό στοιχείο της ύλης λουτήτιο. Η ονομασία προτάθηκε από τον Γάλλο αστρονόμο Φρανσουά Αραγκό. Η Λουτησία υπήρξε ο πρώτος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε ποτέ από το Παρίσι (και γενικότερα από τη Γαλλία), αλλά και ο πρώτος χρονικά από τους 14 που ανεκάλυψε συνολικά ο Γκόλντσμιντ.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μέση διάμετρος της Λουτησίας ανέρχεται σε περίπου 100 χλμ. (115×96×80 ή 120×100×80), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 2,57 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Λουτησίας εκτιμάται σε 2,5 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 390 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 50 m/sec (180 χιλιόμετρα την ώρα).
Ο φασματικός τύπος της Λουτησίας είναι M (μεταλλικός, με κύρια μέταλλα τον σίδηρο και το νικέλιο). Το άλβεδό της είναι 0,208, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 101 βαθμούς C κάτω από το μηδέν και η μέγιστη σε -7 °C. Η Λουτησία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 8 ώρες και 10 λεπτά.
Η σύσταση της Λουτησίας είναι ακόμα άγνωστη, καθώς το επίπεδο φάσμα χαμηλών συχνοτήτων είναι παρόμοιο αστεροειδών με φασματικό τύπο C. Εμφανίζει ακόμα χαμηλή ανακλαστικότητα στα μικροκύματα του ραντάρ και φαίνεται ότι έχει ένυδρα υλικά στην επιφάνεια με αφθονία πυριτικών ορυκτών (ρεγόλιθος).
Η ανάλυση καμπυλών φωτός της Λουτησίας υποδεικνύει ότι ο άξονάς της σχηματίζει μικρή γωνία με το επίπεδο της τροχιάς της, όπως ο πλανήτης Ουρανός.
Εξερεύνηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 10 Ιουλίου 2010 η ευρωπαϊκή αποστολή «Ροζέττα» πέρασε σε απόσταση 3000 χιλιομέτρων από τη Λουτησία στο ταξίδι της προς τον κομήτη Τσουριούμοφ-Γερασιμένκο, κάτι που είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον των αστρονόμων στη Λουτησία. Η προσέγγιση αυτή υπήρξε σημαντική για την έρευνα των αστεροειδών, καθώς η Λουτησία ήταν ο πρώτος αστεροειδής φασματικού τύπου M που προσεγγιζόταν ποτέ από διαστημόπλοιο. Κατά τη διάρκεια της προσεγγίσεως τα όργανα του σκάφους έλαβαν αρκετές εικόνες και συνέλεξαν επιστημονικά δεδομένα. Κανένας τόσο μεγάλος αστεροειδής δεν είχε δεχθεί επίσκεψη διαστημοπλοίου μέχρι τότε.
- Δύο επιπροσθήσεις αστέρα από τη Λουτησία έχουν καταγραφεί στην Ιστορία, η μία από τη Μάλτα το 1997 και η άλλη από την Αυστραλία το 2003.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 JPL Small-Body Database. ssd
.jpl .nasa .gov /tools /sbdb _lookup .html # /?sstr=20000021. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μοντέλο του σχήματος της Λουτησίας από την καμπύλη φωτός (βλ. σελ. 358 Αρχειοθετήθηκε 2015-11-06 στο Wayback Machine.
- Προσομοίωση της τροχιάς από το JPL (Java) / Ephemeris
| 20 Μασσαλία | 21 Λουτησία | 22 Καλλιόπη |
|---|
| Αστεροειδείς και πλανήτες |
|
|---|---|
| Κομήτες |
|
