2188 Ορλενόκ
Εμφάνιση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | Λιουντμίλα Ζουράβλεβα |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 28 Οκτωβρίου 1976 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1976 UL4 , 1950 ND, 1963 DE, 1969 HB, 1979 HU |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,0905 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,900 AU (433,8 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,637 AU (394,6 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,162 AU (473,1 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1803,7 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 2,660 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
140,415 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 195,425 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 167,04 ° |
Ο Ορλενόκ (Orlenok) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,9. Ανακαλύφθηκε το 1976 από τη Σοβιετική (Ουκρανή) αστρονόμο Λιουντμίλα Βασίλιεβνα Ζουράβλεβα, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας και πήρε το όνομά του από τη ρωσική λέξη Орлёнок (προφ. «ορλιονόκ») για τον αετιδέα (αετόπουλο), σύμβολο των νεαρών επαναστατών (με την ευκαιρία της 20ής επετείου από την ίδρυση της ομώνυμης κατασκηνώσεως πιονιέρων της ΕΣΣΔ).
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Ορλενόκ είναι άγνωστα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2187 Λα Σίγια | 2188 Ορλενόκ | 2189 Θαραγόθα |
---|