209 Διδώ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | C.H.F. Peters |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 22 Οκτωβρίου 1879 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
|
|
|
| Εκκεντρότητα (e): | 0,064 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,148 AU (470,9 εκατομ.km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,945 AU (440,6 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,350 AU (501,2 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2039,8 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 7,181 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
0,844 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 250,78 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 287,74 ° |
Η Διδώ (Dido) είναι ένας πολύ μεγάλος αλλά σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,24. Ανακαλύφθηκε το 1879 από τον Κρίστιαν Χ.Φ. Πέτερς, που παρατηρούσε από το Κλίντον της πολιτείας της Νέας Υόρκης, και έλαβε το όνομά της από τη μυθική ιδρύτρια και βασίλισσα της Καρχηδόνας.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος της Διδούς υπολογίσθηκε σε 160 km. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,035. Η Διδώ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ή 8 ώρες.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Αστεροειδείς | ||
|---|---|---|
| 208 Λακριμόζα | 209 Διδώ | 210 Ισαβέλλα |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα 209 Dido της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
