2066 Παλάλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2066 Παλάλα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Σύριλ Τζάκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 4 Ιουνίου 1934
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1934 LB, 1931 TZ, 1934 LH,
1967 GC, 1974 CZ, 1975 NZ,
1975 QM
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,129
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,393 AU (358,0 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,084 AU (311,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,702 AU (404,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1352,3 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,753 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

117,23 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 109,53 °
Μέση ανωμαλία (M): 75,52 °


Ο Παλάλα (Palala) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,621. Ανακαλύφθηκε το 1934 από τον Νοτιοαφρικανό αγγλικής καταγωγής αστρονόμο Σύριλ Τζάκσον, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ, και πήρε το όνομά του από τον ποταμό Παλάλα της Νότιας Αφρικής, παραπόταμο του Λιμπόπο.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Παλάλα εκτιμάται σε 19 χιλιόμετρα περίπου. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,049 ± 0,011. Ο Παλάλα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 9 ώρες και 44 λεπτά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]