2063 Βάκχος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2063 Βάκχος
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Τσαρλς Κόουαλ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Απριλίου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1977 HB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,350
Μεγάλος ημιάξονας (a): 1,078 AU (161,3 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 0,701 AU (104,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 1,455 AU (217,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 408,89 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,434 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

33,13 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 55,27 °
Μέση ανωμαλία (M): 327,98 °


Ο Βάκχος (Bacchus) είναι ένας Απολλώνειος αστεροειδής, που περνά από τις τροχιές της Γης και της Αφροδίτης και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό σύστημα) 17,1. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τον Αμερικανό αστρονόμο Τσαρλς Κόουαλ, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, και πήρε το όνομά του από τον Βάκχο.

Τον Μάρτιο 1996 παρατηρήσεις ραντάρ από το ραδιοτηλεσκόπιο του Γκόλντστοουν επέτρεψαν τη διαμόρφωση ενός μοντέλου του σώματος, ενώ οπτικές παρατηρήσεις διεξάχθηκαν από τους Τσέχους αστρονόμους Πετρ Πράβετς, Μάρεκ Βολφ και Λ. Σαρούνοβα τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1996. Από όλες αυτές φαίνεται ότι ο Βάκχος έχει δίλοβο σχήμα.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι διαστάσεις του Βάκχου εκτιμώνται σε 2,6 Χ 1,1 Χ 1,1 χιλιόμετρα περίπου. Ο φασματικός τύπος του είναι Q ή Sq (κατά SMASSII). Ο Βάκχος περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 14 ώρες και 54 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά του υπολογίζεται σε 50 περίπου βαθμούς C υπό το μηδέν.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]