Μετάβαση στο περιεχόμενο

1826 Μίλερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1826 Μίλερ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα
Ημερομηνία ανακάλυψης: 14 Σεπτεμβρίου 1955
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1955 RC1 , 1929 RV, 1940 WF,
1962 AA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,084
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,994 AU (447,95 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,744 AU (410,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,2445 AU (485,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1892,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,235 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

274,29 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 165,16 °
Μέση ανωμαλία (M): 250,18 °
Η τροχιά του αστεροειδούς 1826 Μίλερ

Ο Μίλερ (Miller) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,90. Ανακαλύφθηκε το 1955 από το προσωπικό του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα (Αστεροσκοπείο "Goethe Link" στο Μπρούκλυν της Ιντιάνα) και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου Τζων Μίλερ (John Anthony Miller).

Αναφέρεται μία επιπρόσθηση ενός αστέρα 10ου μεγέθους στον Καρκίνο από τον αστεροειδή Μίλερ, τον Απρίλιο του 2004.

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μίλερ εκτιμάται σε 24,41 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,1294 ± 0,022. Ο Μίλερ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 30 ± 9 ώρες, μια αργή περιστροφή για αστεροειδή.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]