1691 Όορτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1691 Όορτ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Καρλ Ράινμουτ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 9 Σεπτεμβρίου 1956
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1956 RB, 1945 TD, 1947 DA,
1950 PZ, 1950 RU, 1951 XW,
1955 MW, 1956 SD, 1964 DA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,170
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,167 AU (473,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,627 AU (393,1 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,7065 AU (554,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2058,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 1,078 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

174,67 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 232,79 °
Μέση ανωμαλία (M): 250,24 °


Ο Όορτ (αγγλικά: Oort) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό σύστημα) 10,799. Ανακαλύφθηκε το 1956 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ και την Ολλανδή αστρονόμο Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, που παρατηρούσαν από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ολλανδού αστρονόμου Γιαν Όορτ.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Όορτ εκτιμάται σε 40 χιλιόμετρα περίπου. Ο φασματικός τύπος του είναι CU (κατά Tholen), ενώ το άλβεδό του δεν είναι γνωστό με κάποια ακρίβεια. Ο Όορτ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 10 ώρες 16 λεπτά και 14 δευτερόλεπτα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]