13 Ηγερία

13 Ηγερία

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις
Ημ/νία ανακάλυψης	2 Νοεμβρίου 1850
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 14 Ιουλίου 2004 (Ι.Η. (JD) 2453200,5)
Αφήλιο	2,794 AU (418,0 εκατομ.km)
Περιήλιο	2,358 AU (352,7 εκατομ.km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,576 AU (385,3 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,085
Περίοδος περιφοράς	1509,98 ημέρες (4,1 γήινα έτη)
Μέση ανωμαλία	339,787°
Κλίση	16,540 μοίρες°
Ω	43,305°
Όρισμα περιηλίου	= 81,401°
Απόλυτο μέγεθος (H)	6,91

Η Ηγερία (Egeria) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 6,74. Ανακαλύφθηκε το 1850 από τον Ανιμπάλε ντε Γκάσπαρις, που παρατηρούσε από τη Νάπολη, και έλαβε το όνομα της συζύγου του Νουμά Πομπιλίου, του δεύτερου βασιλιά της Ρώμης.

Η μέση διάμετρος της Ηγερίας υπολογίσθηκε, από την επιπρόσθηση ενός αστέρα στις 8 Ιανουαρίου 1992, σε 217 επί 196 χλμ. (μέση 207,6 χλμ.), δηλαδή ένα σχήμα αρκετά κοντά στο σφαιρικό για τις διαστάσεις της. Η μάζα της εκτιμάται σε 9,4 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Ηγερίας εκτιμάται σε 5,8 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 170 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 110 m/sec.

Ο φασματικός τύπος της Ηγερίας είναι G (ανθρακούχος με πυριτικά), όπως της Δήμητρας. Το άλβεδό της είναι συνακόλουθα χαμηλό (0,083) και η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 99 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Ηγερία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 7 ώρες και 3 λεπτά.