137 Μελίβοια

137 Μελίβοια

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Γιόχαν Παλίζα
Ημ/νία ανακάλυψης	21 Απριλίου 1874
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1958 UE, 1962 GB
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 23 Μαρτίου 2018 (Ι.Η. (JD) 2458200,5)
Αφήλιο	3,786 AU (566,4 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,462 AU (368,3 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,124 AU (467,3 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,212
Περίοδος περιφοράς	2.016,7
Μέση ανωμαλία	327,88°
Κλίση	13,432°
Ω	202,22°
Όρισμα περιηλίου	= 107,17°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,37

Η Μελίβοια (Meliboea) είναι ένας μεγάλος αλλά σκουρόχρωμος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,05. Ανακαλύφθηκε το 1874 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από το Πόλα της Γιουγκοσλαβίας, και έλαβε το όνομα των ομώνυμων προσώπων της ελληνικής μυθολογίας. Η Μελίβοια έδωσε το όνομά της, ως το μεγαλύτερο σώμα της, στην «Οικογένεια αστεροειδών της Μελίβοιας».

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Μελίβοιας είναι 128,7 χλμ. Η μάζα της εκτιμάται σε 3,2 τετράκις εκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Μελίβοιας εκτιμάται σε 4,06 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 241 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 76,9 m/sec (277 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Μελίβοιας είναι C (ανθρακούχος). Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 115 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Η Μελίβοια περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 25 ώρες και 41 λεπτά, μία αρκετά αργή περιστροφή για αστεροειδή, ακόμα και μεγάλο.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα