1259 Ογκυάλλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1259 Ογκυάλλα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Καρλ Ράινμουτ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 29 Ιανουαρίου 1933
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1933 BT, 1929 MA, 1949 YN,
1956 JF
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,133
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,0984 AU (463,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,6874 AU (402,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,5094 AU (525,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1992,1 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 2,386 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

75,11 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 150,19 °
Μέση ανωμαλία (M): 57,22 °


Η Ογκυάλλα (Ógyalla) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,513. Ανακαλύφθηκε το 1933 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά της από την τοποθεσία όπου βρίσκεται το Αστεροσκοπείο Κονκόλυ της Ουγγαρίας, στη Βουδαπέστη.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Ογκυάλλα εκτιμάται σε 33,13 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0641. Η Ογκυάλλα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της πιθανώς μία φορά κάθε 12 ώρες (Lagerkvist 1978) .

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]