1194 Αλέττα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1194 Αλέττα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Σύριλ Τζάκσον
Ημερομηνία ανακάλυψης: 13 Μαΐου 1931
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1931 JG, 1946 KC, 1962 SB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 27 Αυγούστου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455800,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,094
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,912 AU (435,6 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,638 AU (394,7 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,185 AU (476,5 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1814,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 10,874 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

291,35 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 244,35 °
Μέση ανωμαλία (M): 101,014 °


Η Αλέττα (Aletta) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,20. Ανακαλύφθηκε το 1931 από τον Νοτιοαφρικανό αγγλικής καταγωγής αστρονόμο Σύριλ Τζάκσον, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ και της έδωσε το όνομα της συζύγου του.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Αλέττας εκτιμάται σε 55,38 ± 1,4 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,048 ± 0,003.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]