1190 Πελαγία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1190 Πελαγία
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν
Ημερομηνία ανακάλυψης: 20 Σεπτεμβρίου 1930
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1930 SL, 1928 DP, 1938 YA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαΐου 2008
Εκκεντρότητα (e): 0,133
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,430 AU (363,6 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,107 AU (315,2 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,754 AU (412,0 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1383,95 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 3,169 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

26,58 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 41,13 °
Μέση ανωμαλία (M): 121,16 °


Η Πελαγία (Pelagia) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,573. Ανακαλύφθηκε το 1930 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας, και πήρε το όνομά της προς τιμή της Ρωσίδας-Σοβιετικής αστρονόμου Πελαγίας Σαζν.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Πελαγίας εκτιμάται σε 17,46 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το άλβεδό της είναι 0,0636.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]