1075 Ελίνα

1075 Ελίνα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν
Ημερομηνία ανακάλυψης:	29 Σεπτεμβρίου 1926
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1926 SC, 1930 KV, 1965 CB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 8 Φεβρουαρίου 2011 (Ι.Η. (JD) 2455600,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,115
Μεγάλος ημιάξονας (a):	3,0105 AU (450,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,664 AU (398,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	3,357 AU (502,2 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1908,0 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	11,523 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	100,84 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	251,10 °
Μέση ανωμαλία (M):	63,494 °

3D μοντέλο του αστεροειδούς 1075 Ελίνα

Η Ελίνα (Helina) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,332. Ανακαλύφθηκε το 1926 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ελίνας εκτιμάται σε 35,52 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι μάλλον SU, ενώ το άλβεδό της είναι 0,122. Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Ελίνα γύρω από τον εαυτό της.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα