Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρλος Σαντάνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρλος Σαντάνα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Carlos Humberto Santana Barragán (Ισπανικά)
Προφορά
Γέννηση20  Ιουλίου 1947[1][2]
Autlán de Navarro
Χώρα πολιτογράφησηςΜεξικό
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[3]
Ισπανικά[3]
ΣπουδέςHempstead High School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατραγουδιστής-τραγουδοποιός
τραγουδιστής
συνθέτης
κιθαρίστας τζαζ
κιθαρίστας
Περίοδος ακμής1965
Οικογένεια
ΣύζυγοςDeborah Santana (1973–2007)
Cindy Blackman (από 2010)
ΤέκναSalvador Santana
ΑδέλφιαJorge Santana
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςCalifornia Hall of Fame (2011)
Βραβείο Κένεντι
Αυστριακά Μουσικά Βραβεία Αμαντέους
American Book Awards (2015)
Βραβείο Προσώπου της χρονιάς της Ακαδημίας Λάτιν Μουσικής (2004)
Billboard Latin Music Lifetime Achievement Award (2009)
Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[4]
Billboard Spirit of Hope Award (2015)
βραβείο Μεγάλων Μεταναστών (2007)[5]
Ιστότοπος
www.santana.com
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρλος Σαντάνα (αγγλικά:Carlos Santana, 20 Ιουλίου 1947) είναι Μεξικανός-Αμερικανός μουσικός ο οποίος έγινε διάσημος στα τέλη της δεκαετίας του 1960 με το συγκρότημα του,τους Santana το οποίο πρωτοτύπησε με μια μείξη ροκ και λατινοαμερικάνικης μουσικής. Ο ήχος του συγκροτήματος περιλάμβανε τους μελωδικούς,με βάση το μπλουζ ήχους της κιθάρας του μαζί με λατινοαμερικάνικους και αφρικανικούς ρυθμούς που περιείχαν κρουστά όργανα όπως timbales και congas τα οποία δεν ακούγονταν ως τότε στη ροκ μουσική. Ο Σαντάνα συνέχισε να χρησιμοποιεί αυτούς τους ήχους και τις επόμενες δεκαετίες. Υπήρξε μια αναζωπύρωση της διασημότητας του στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το 2003,το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε τον Κάρλος Σαντάνα στο #20 της λίστας με τους 100 μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Έχει κερδίσει 10 βραβεία Grammy και 3 βραβεία Latin Grammy.

Ο Σαντάνα στη Βαρκελώνη το 1984.

Ο Κάρλος Σαντάνα γεννήθηκε στο Autlán de Navarro του Μεξικού. Έμαθε να παίζει βιολί στην ηλικία των 5 ετών και κιθάρα στα 8. Ο μικρότερος αδερφός του, ο Jorge Santana έγινε επίσης επαγγελματίας κιθαρίστας. Σε μικρή ηλικία,ο Κάρλος επηρεάστηκε από τον Ρίτσι Βάλενς σε μια εποχή που υπήρχαν ελάχιστοι Λατινοαμερικάνοι στην ροκ και ποπ μουσική. Η οικογένεια μετακόμισε από το Autlan στην Τιχουάνα,την πόλη του Μεξικού που συνορεύει με την Καλιφόρνια και με το Σαν Φρανσίσκο. Ο Κάρλος έμεινε στην Τιχουάνα αλλά αργότερα πήγε στην οικογένεια του στο Σαν Φρανσίσκο, αποφοίτησε από το σχολείο James Lick και το 1965 από το Γυμνάσιο Mission. Έγινε δεκτός στο πανεπιστήμιο του Northridge της Καλιφόρνια και στο πανεπιστήμιο του Humboldt, αλλά απέρριψε και τις 2 προτάσεις.

Πρώτα μουσικά βήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε την ευκαιρία να δει τα είδωλα του (κυρίως τον B. B. King) να παίζουν ζωντανά στο Σαν Φρανσίσκο. Γνώρισε επίσης και άλλα μουσικά είδη όπως η Τζαζ και η Φολκ και έζησε τη γέννηση του κινήματος των Χίπις το οποίο ξεκίνησε από το Σαν Φρανσίσκο τη δεκαετία του 1960. Αφού πέρασε μερικά χρόνια δουλεύοντας στην κουζίνα ενός εστιατορίου και παίζοντας μουσική στο δρόμο, ο Σαντάνα αποφάσισε να ακολουθήσει την καριέρα του μουσικού. Το 1966 απέκτησε φήμη εξαιτίας μιας σειράς τυχαίων γεγονότων τα οποία συνέβησαν όλα την ίδια μέρα. Ο Σαντάνα ήταν συχνός επισκέπτης του Fillmore West. Κατά τη διάρκεια μιας κυριακάτικης παράστασης,θα έπαιζε εκεί ο Paul Butterfield αλλά δε μπόρεσε επειδή ήταν μεθυσμένος. Ο Bill Graham συνέταξε επιτόπου μια μπάντα με άτομα που ήξερε κυρίως μέσω των διασυνδέσεων του με τους Grateful Dead, το συγκρότημα του Butterfield και τους Jefferson Airplane αλλά δεν είχε επιλέξει ακόμα όλους τους κιθαρίστες. Ο ατζέντης του Σαντάνα,ο Stan Marcum, πρότεινε αμέσως τον Σαντάνα στον Graham, και εκείνος συμφώνησε. Κατά τη διάρκεια της πρόβας, οι ικανότητες του Σαντάνα στην κιθάρα τράβηξαν την προσοχή τόσο του κοινού όσο και του Graham. Το ίδιο έτος, ο Σαντάνα δημιούργησε το συγκρότημα Santana Blues Band με τους David Brown (μπάσο), Marcus Malone (κρουστά) και Gregg Rolie (Φωνητικά).

Με το πρωτότυπο μείγμα λάτιν, ροκ, τζαζ, μπλουζ, σάλσα και αφρικανικών ρυθμών, το συγκρότημα (το οποίο σύντομα πήρε το όνομα Santana) απέκτησε γρήγορα μεγάλη φήμη στη μουσική σκηνή του Σαν Φρανσίσκο. Η επιτυχία του συγκροτήματος,με αποκορύφωμα την παρουσία στο Woodstock το 1969,τους οδήγησε στην υπογραφή συμβολαίου με την Columbia Records,στην οποία έγινε διευθυντής ο Clive Davis.

Δισκογραφική συμφωνία, Woodstock και επιτυχία: 1969-72

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συγκρότημα Santana υπέγραψε συμβόλαιο με την CBS Records και ξεκίνησαν να ηχογραφούν το πρώτο τους άλμπουμ. Δεν έμειναν ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα και αποφάσισαν ότι πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές. Αυτό οδήγησε στην αντικατάσταση του ντράμερ Bob Livingston με τον Mike Shrieve, ο οποίος είχε μεγάλο ιστορικό τόσο στη τζαζ όσο και στη ροκ. Ο ντράμερ Marcus Malone αναγκάστηκε να παραιτηθεί λόγω κατηγοριών για δολοφονία εξ αμελείας,και το συγκρότημα επανέφερε τον Michael Carabello. Ο Carabello έφερε μαζί του τον ντράμερ Jose Chepito Areas,ο οποίος ήταν ήδη γνωστός στην πατρίδα του,τη Νικαράγουα και με τις ικανότητες του και την επαγγελματική του εμπειρία προσέφερε πολλά στο συγκρότημα.

Ο Bill Graham, λάτρης της λάτιν μουσικής ήταν οπαδός του συγκροτήματος από τη δημιουργία του,και κανόνισε να εμφανιστεί το συγκρότημα στο φεστιβάλ του Woodstock πριν να κυκλοφορήσει καν το πρώτο τους άλμπουμ. Ήταν μια από τις εκπλήξεις του φεστιβάλ, η εμφάνιση τους έμεινε στην ιστορία και αργότερα η συμμετοχή του εντεκάλεπτου κομματιού τους "Soul Sacrifice" στην ταινία για το Woodstock και το soundtrack εκτόξευσε τη φήμη τους. Ο Graham έδωσε επίσης στο συγκρότημα μερικές συμβουλές ώστε να ηχογραφήσει το τραγούδι του Willie Bobo " Evil Ways " καθώς πίστευε ότι θα τους προσφέρει πολύ χρόνο στο ραδιόφωνο. Το πρώτο τους άλμπουμ "Σαντάνα" κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1969 και έγινε τεράστια επιτυχία, φτάνοντας το #4 στα αμερικανικά charts με το single "Evil Ways" να φτάνει στο #9 στο Billboard Hot 100.

Το 1969 η επίδοση του συγκροτήματος στο φεστιβάλ του Woodstock τους προσέφερε ένα διεθνές κοινό όμως η ξαφνική επιτυχία του συγκροτήματος έφερε πίεση στα μέλη του τονίζοντας τις διαφορές στις μουσικές κατευθύνσεις στις οποίες όδευαν ο Rolie και ο Santana. Ο Rolie μαζί με κάποια άλλα μέλη του συγκροτήματος ήθελε να δώσει έμφαση στον ήχο του Hard Rock ο οποίος ήταν το βασικότερο συστατικό του συγκροτήματος από την αρχή. Ο Σαντάνα,όμως,έδειχνε να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο να κινηθεί πέρα από την αγάπη του για τα blues και το rock και να προσθέσει περισσότερα jazz στοιχεία στη μουσική του η οποία επηρεάστηκε από το θαυμασμό του για τους Μάιλς Ντέιβις,Τζον Κολτρέιν,Gabor Szabo και Pharoah Sanders όπως και από το αυξανόμενο ενδιαφέρον του για τον πνευματισμό. Εκείνη την περίοδο,ο Chepito Areas υπέστη ένα παρολίγον θανατηφόρο εγκεφαλικό και ο Σαντάνα ήλπιζε να συνεχίσουν βρίσκοντας κάποιον προσωρινό αντικαταστάτη (αρχικά τον Willie Bobo,και μετά τον Coke Escovedo),ενώ τα άλλα μέλη του συγκροτήματος,ειδικά ο Michael Carabello,πίστευαν πως είναι λάθος να παίξουν χωρίς τον Areas. Σχηματίστηκαν κλίκες και το συγκρότημα άρχισε να αποσυντίθεται.

Εδραιώνοντας τη φήμη που απέκτησε από το πρώτο του άλμπουμ και την θρυλική εμφάνιση του στο φεστιβάλ του Woodstock τον Αύγουστο το 1969,το συγκρότημα κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του,Abraxas,το Σεπτέμβριο του 1970. Το μουσικό μείγμα των blues,rock,jazz,salsa και άλλων επιρροών άρεσε στο κοινό και έδειξε μια μουσική ωρίμανση σε σχέση με το πρώτο τους άλμπουμ και εναν εξευγενισμό του αρχικού τους ήχου. Το Abraxas περιείχε δύο από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Santana,το "Oye Como Va" και το "Black Magic Woman/Gypsy Queen". Το Abraxas έμεινε για 6 εβδομάδες στο νούμερο 1 του Billboard στα τέλη του 1970. Το άλμπουμ παρέμεινε στα charts για 88 εβδομάδες και έγινε 4 φορές πλατινένιο μέχρι το 1986. Το 2003 το άλμπουμ βρέθηκε στο νούμερο 205 της λίστας με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών του περιοδικού Rolling Stone.

Ζητήθηκε από το νεαρό κιθαρίστα - φαινόμενο από την περιοχή του Σαν Φρανσίσκο,Neal Schon,να προσχωρήσει στο συγκρότημα το 1971,πάνω στην ώρα ώστε να ολοκληρωθεί το τρίτο τους άλμπουμ,Santana III. Το συγκρότημα τώρα είχε ένα πολύ δυνατό δίδυμο στις κιθάρες κάτι το οποίο έδωσε στο άλμπουμ ένα σκληρότερο ήχο. Ο ήχος του συγκροτήματος βοηθήθηκε επίσης από την επιστροφή του Chepito Areas και τη βοήθεια του Coke Escovedo στα κρουστά. Η συμμετοχή του Luis Gasca από το συγκρότημα Tower of Power και άλλων μουσικών που προσέφεραν τόσο στα κρουστά όσο και στα φωνητικά έδωσε ακόμα περισσότερη ενέργεια στο σχήμα. Το Santana III ήταν άλλη μια επιτυχία η οποία έφτασε το νούμερο 1 στα charts πουλώντας 1 εκατομμύριο δίσκους και καθιέρωσε τις επιτυχίες "Everybody's Everything" και "No One to depend on".

Η ένταση μεταξύ των μελών συνεχίστηκε. Εκτός από τις μουσικές διαφορές, παρουσιάστηκε και το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών και ο Σαντάνα ανησύχησε ότι επηρεαζόταν η απόδοση του συγκροτήματος. Ο Coke Escovedo πρότεινε στον Σαντάνα να πάρει περισσότερο τον έλεγχο της μουσικής κατεύθυνσης του συγκροτήματος προκαλώντας τη δυσαρέσκεια των υπολοίπων οι οποίοι πίστευαν ότι το συγκρότημα και ο ήχος του ήταν αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας. Επίσης,αποκαλύφθηκαν οικονομικές παρασπονδίες την περίοδο που ήταν διαχειριστής ο Stan Marcum, τον οποίο ο Bill Graham αποκάλεσε ανίκανο. Αυξανόμενες διαφωνίες μεταξύ του Σαντάνα και του Michael Carabello σχετικά με τον τρόπο ζωής προκάλεσαν την αποχώρηση του τελευταίου από το συγκρότημα υπό άσχημες συνθήκες. Το συγκρότημα προσέλαβε την τελευταία στιγμή τον James Mingo Lewis ως αντικαταστάτη για τη συναυλία της Νέας Υόρκης. Ο David Brown έφυγε αργότερα λόγω προβλημάτων εξάρτησης ουσιών. Η περιοδεία στο Περού σταμάτησε στη Λίμα λόγω φοιτητικών διαδηλώσεων ενάντια στις πολιτικές των Η.Π.Α. Η όλη κατάσταση έπεισε τον Σαντάνα ότι πρέπει να γίνουν αλλαγές τόσο στο συγκρότημα όσο και στη ζωή του.

Τον Ιανουάριο του 1972 οι Santana,Schon,Escovedo και Lewis συνεργάστηκαν με τον πρώην drummer των Band of Gypsys Biddy Miles για μια συναυλία στο Diamond Head Crater της Χαβάης η οποία ηχογραφήθηκε για το άλμπουμ Carlos Santana & Buddy Miles! Live!. Η επίδοση ήταν άρρυθμη και άνιση αλλά το άλμπουμ κατάφερε να γίνει χρυσό λόγω της δημοτικότητας του Σαντάνα.

Στις αρχές του 1972, ο Σαντάνα και τα υπολειπόμενα μέλη του συγκροτήματος άρχισαν να εργάζονται πάνω στο τέταρτο άλμπουμ τους, το Caravanserai. Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων στο στούντιο,ο Σαντάνα και ο Michael Shrieve έφεραν και άλλους μουσικούς : τον James Mingo Lewis στα κρουστά και το βετεράνο της Latin-Jazz Armando Peraza ο οποίος αντικατέστησε τον Michael Carabello, και τους μπασίστες Tom Rutley και Dough Rauch οι οποίοι αντικατέστησαν τον David Brown. Επίσης,στα πλήκτρα συμμετείχαν οι Wendy Haas και Tom Coster. Με την εισροή νέων μελών στο στούντιο, οι Gregg Rolie και Neal Schon αποφάσισαν ότι ήρθε ο καιρός να φύγουν μετά την ολοκλήρωση του άλμπουμ παρόλο που συνείσφεραν και οι δύο. Ο Rolie επέστρεψε στο Σιάτλ και αργότερα έγινε ιδρυτικό μέλος των Journey (όπου αργότερα μπήκε και ο Schon).

Όταν το Caravanserai εμφανίστηκε το 1972,σήμανε μια σημαντική αλλαγή στη μουσική κατεύθυνση προς τη jazz fusion. Το άλμπουμ έλαβε άριστες κριτικές αλλά ο διευθυντής του CBS Clive Davis προειδοποίησε το Σαντάνα και το συγκρότημα ότι το άλμπουμ θα σαμποτάριζε τη θέση τους στο " Top 40 ". Παρ'όλα αυτά το άλμπουμ έγινε πλατινένιο στα επόμενα χρόνια. Οι δυσκολίες που πέρασαν ο Σαντάνα και το συγκρότημα εκείνη την περίοδο καταγράφηκαν στο τεύχος του Rolling Stone του 1972 " Η ανάσταση του Κάρλος Σαντάνα ".

Ο Σαντάνα γνώρισε τη Deboarh King την οποία παντρεύτηκε αργότερα το 1973. Είναι η κόρη του τραγουδιστή και κιθαρίστα των blues Saunders King. Έχουν 3 παιδιά : τον Salvador,τη Stella και την Angelica. Μαζί με τη σύζυγο του ίδρυσαν μια φιλανθρωπική οργάνωση, τη Milagro ("Θαύμα") η οποία παρέχει οικονομική βοήθεια για εκπαιδευτικές,ιατρικές και άλλες ανάγκες.

Αλλαγή στυλ και πνευματισμός : 1972-79

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1972 ο Σαντάνα έγινε ενθερμος οπαδός του καινοτόμου fusion συγκροτήματος The Mahavishnu Orchestra και του κιθαρίστα του John McLaughlin. Γνωρίζοντας το ενδιαφέρον του Σαντάνα και της συζύγου του για το διαλογισμό,τους γνώρισε στο γκουρού του,τον Sri Chinmoy. Ο Chonmoy τους δέχτηκε ως μαθητευόμενους το 1973. Στον Σαντάνα δόθηκε το όνομα Devadip που σημαίνει " Το φως και το μάτι του Θεού ". Ο Σαντάνα με τον McLaughlin ηχογράφησαν μαζί ένα άλμπουμ,το Love,Devotion,Surrender με μέλη από το γκρουπ Santana και από το γκρουπ The Mahavishnu Orchestra μαζί με τον μουσικό κρουστών Don Alias και τον Larry Young οι οποίοι εμφανίστηκαν στο κλασσικό Blitches Brew του Μάιλς Ντέιβις το 1969.

Το 1973,ο Σαντάνα έχοντας αποκτήσει νομικά δικαιώματα για το όνομα του συγκροτήματος Santana δημιούργησε μια νέα έκδοση του συγκροτήματος με τον Armando Peraza και τον Chepito Areas στα κρουστά,τον Dough Rauch στο μπάσο,τον Michael Shrieve στα ντραμς,και τους Tom Coster και Richard Kermode στα πλήκτρα. Ο Σαντάνα αργότερα στρατολόγησε τον τραγουδιστή της τζαζ Leon Thomas για μια περιοδεία στην Ιαπωνία η οποία ηχογραφήθηκε για το live άλμπουμ Lotus. Η CBS Records δεν επέτρεπε την κυκλοφορία του άλμπουμ αν δεν περικοπτόταν. Ο Σαντάνα δεν συμφώνησε με αυτό και το Lotus κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α. μόνο ως εισαγόμενο ακριβό σετ 3 CD. Το συγκρότημα αργότερα μπήκε στο στούντιο και ηχογράφησε το Welcome,το οποίο έδειξε ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον του στη τζαζ και την αυξανόμενη αφοσίωση του στον πνευματισμό του Sri Chinmoy.

Ακολούθησε μια συνεργασία με τη χήρα του John Coltrane,την Alice Coltrane,το Illuminations. Το άλμπουμ περιείχε ελεύθερη εσωτερική τζαζ με επιρροές μουσικής από τις ανατολικές Ινδίες και κλασσικής μουσικής και σε αυτό συμμετείχαν παλαιότεροι συνάδελφοι του Μάιλς Ντέιβις,ο Jack Dejohnette και ο Dave Holland. Σύντομα,ο Σαντάνα αντικατέστησε τα μέλη του συγκροτήματος ξανά. Αυτή τη φορά αποχώρησαν οι Kermode,Thomas και Rauch και αντικαταστάθηκαν από τον τραγουδιστή Leon Patillo (αργότερα ένας επιτυχημένος τραγουδιστής της μουσικής Contemporary Christian) και από τον μπασίστα David Brown ο οποίος επέστρεψε στο συγκρότημα. Έφερε επίσης στο συγκρότημα τον σαξοφωνίστα Jules Broussard. Το συγκρότημα ηχογράφησε ένα άλμπουμ,το Borboletta,το οποίο κυκλοφόρησε το 1974. Ο ντράμερ Leon "Ndugu" Chancler μπήκε αργότερα στο συγκρότημα για να αντικαταστήσει τον Michael Shrieve ο οποίος έφυγε για να ξεκινήσει σόλο καριέρα.

Εκείνη την περίοδο η εταιρεία του Bill Graham ανέλαβε τη διαχείριση των θεμάτων του συγκροτήματος. Ο Graham κατέκρινε τον Σαντάνα για τη στροφή του στη τζαζ και και πρότεινε ότι έπρεπε να επαναφέρει το συγκρότημα στον έντονο ethnic ήχο που τους έκανε διάσημους. Ο Σαντάνα επίσης παρατήρησε και ο ίδιος πως η μουσική κατεύθυνση που είχε πάρει το συγκρότημα είχε ξενίσει πολλούς οπαδούς. Παρόλο που τα άλμπουμ και οι εμφανίσεις έπαιρναν καλές κριτικές στους κύκλους της τζαζ και της fusion τζαζ,οι πωλήσεις είχαν πέσει.

Ο Σαντάνα,μαζί με τον Tom Coster,τον παραγωγό David Rubinson και τον Chancler,σχημάτισαν άλλη μια έκδοση των Santana προσθέτοντας τον τραγουδιστή Greg Walker. Το άλμπουμ Amigos του 1976 το οποίο περιείχε τα τραγούδια " Dance, Sister, Dance " και " Let it Shine " είχε έντονο funk και latin ήχο. Το άλμπουμ πήρε αρκετό χρόνο σε ραδιοφωνικούς σταθμούς που έπαιζαν ροκ με το ορχηστρικό " Europa (Earth's Cry Heaven's Smile) " και επανέφερε τους Santana στα charts. Το 1976 το περιοδικό Rolling Stone έκανε ένα δεύτερο εξώφυλλο για το συγκρότημα " Οι Santana επιστρέφουν ".

Τα άλμπουμ που δημιουργήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ακολούθησαν την ίδια φόρμουλα,παρόλο που έγιναν αρκετές αλλαγές στο σχήμα. Μεταξύ των νέων μελών ήταν ο Raul Rekow στα κρουστά,ο οποίος μπήκε στο συγκρότημα στις αρχές του 1977. Οι σημαντικότερες εμπορικές προσπάθειες του συγκροτήματος αυτής της περιόδου ήταν μια έκδοση της επιτυχίας από το άλμπουμ Zombies, " She's not there " στο διπλό άλμπουμ του 1977 Moonflower.

Η σχετική επιτυχία των άλμπουμ του συγκροτήματος αυτή την περίοδο επέτρεψαν στον Σαντάνα να κυνηγήσει μια σόλο καριέρα χρηματοδοτούμενη από το CBS. Αρχικά με το άλμπουμ Oneness: Silver Dreams - Golden Reality το 1979 και το The Swing of Delight το 1980 στα οποία συμμετείχαν μερικοί από τους μουσικούς του ήρωες : Ο Herbie Hancock,ο Wayne Shorter,ο Ron Carter και ο Tony Williams από τη θρυλική πεντάδα της δεκαετίας του 1960 του Μάιλς Ντέιβις.

Οι πιέσεις και οι πειρασμοί της ζωής του διάσημου μουσικού της ροκ και οι απαιτήσεις του πνευματικού τρόπου ζωής που απαιτούσαν ο γκουρού Sri Chinmoy και οι οπαδοί του ήρθαν σε ρήξη κάτι το οποίο προκάλεσε σημαντικό στρες στην τρόπο ζωής του Σαντάνα και το γάμο του. Άρχιζε να συνειδητοποιεί όλο και περισσότερο τους παράλογους κανόνες που επέβαλε ο Chinmoy στη ζωή του και ειδικά την άρνηση του να επιτρέψει στο Σαντάνα και τη Ντέμπορα να ξεκινήσουν οικογένεια. Ένιωσε επίσης ότι η φήμη του χρησιμοποιείται από το γκουρού για να αυξήσει τη δημοτικότητα του. Ο Σαντάνα και η Ντέμπορα διέκοψαν τις σχέσεις τους με τον Chinmoy το 1982.

Ακολούθησαν πολλά δημοφιλή singles από τον Σαντάνα και το συγκρότημα του. Τα " Winning " του 1981 (από το Zebop) και " Hold On " (ένα remake του τραγουδιού του Καναδού καλλιτέχνη Ian Thomas) το 1982 έφτασαν και τα δύο στο τοπ 20. Μετά τη διακοπή των σχέσεων του με τον Chinmoy,ο Σαντάνα μπήκε στο στούντιο για να ηχογραφήσει άλλο ένα σόλο άλμπουμ με τον Keith Olson και τον θρυλικό παραγωγό της R&B Τζέρι Γουέξλερ. Το άλμπουμ του 1983 Havana Moon αναθεώρησε τις αρχικές μουσικές εμπειρίες του Σαντάνα στην Τιχουάνα με το "Who do you love" του Bo Diddley και το κομμάτι του τίτλου "Havana Moon" από τον Chuck Berry. Οι συμμετέχοντες στο άλμπουμ ήταν οι Booker T. Jones,οι The Fabulous Thunderbirds,ο Γουίλι Νέλσον,μέχρι και το γκρουπ των "μαριάτσι" του πατέρα του Σαντάνα. Ο Σαντάνα και πάλι τίμησε τις αρχικές του ροκ ρίζες ηχογραφόντας το τραγούδι της ταινίας La Bamba, η οποία βασίστηκε στην τραγικά μικρή ζωή του θρύλου της ροκ εν ρολ Ritchie Valens με πρωταγωνιστή τον Lou Diamond Phillips.

Παρόλο που το συγκρότημα είχε συγκεντρωθεί στην προσπάθεια να βγάλει εμπορικά άλμπουμ κατά τη δεκαετία του 1980,οι αλλαγές στα γούστα του κοινού άρχισαν να αντικατοπτρίζονται στις χαμηλότατες πωλήσεις του τελευταίου τους άλμπουμ "Beyond Appearances" του 1985. Το 1985 ο Bill Graham αναγκάστηκε και πάλι να χρησιμοποιήσει τις διασυνδέσεις του για να πείσει τον επικεφαλής της συναυλίας Live Aid,Bob Geldof,να επιτρέψει στο συγκρότημα να εμφανιστεί στο φεστιβάλ. Η γεμάτη ενέργεια απόδοση του γκρουπ απέδειξε ότι ήταν ακόμα μια κορυφαία επιλογή για συναυλίες παρόλο τις χαμηλές κατατάξεις τους στα charts. Ο Σαντάνα επανάκτησε το σεβασμό που κατείχε στους κύκλους της τζαζ και της ροκ. Ο Prince και ο Kirk Hammett των Metallica τον ανέφεραν ως επιρροή τους.

Το γκρουπ Santana επέστρεψε με το νέο άλμπουμ Freedom το 1987.

Έχοντας κουραστεί από την προσπάθεια να κατευνάσει τα στελέχη των δισκογραφικών γράφοντας επιτυχίες,ο Σαντάνα άρχισε να απολαμβάνει τις guest εμφανίσεις που έκανε με αξιοσημείωτους μουσικούς όπως το συγκρότημα jazz fusion Weather Report,με τον πιανίστα της τζαζ McCoy Tyner,με το θρύλο της μπλουζ John Lee Hooker,με τον Φρανκ Φρανκλιν,με τον κιθαρίστα των Living Colour Vernon Reid,και τον τραγουδιστή από τη Δυτική Αφρική Salif Keita. Αυτός και ο Mickey Hart από τους Grateful Dead αργότερα ηχογράφησαν και έπαιξαν μαζί με τον Νηγιριανό ντράμερ Babatunde Olatunji ο οποίος συνέθεσε ένα από τα διάσημα ντραμ σόλο του Σαντάνα το 1960,το Jingo. Το 1988 ο Σαντάνα κανόνισε μια επανένωση με τα παλαιά μέλη του συγκροτήματος Santana για μια σειρά συναυλιών. Η δισκογραφική CBS κυκλοφόρησε μια αναδρομή 20 ετών των επιτυχιών του συγκροτήματος με το διπλό άλμπουμ Viva Santana!. Τον ίδιο χρόνο ο Σαντάνα δημιούργησε ένα ορχηστρικό συγκρότημα τζαζ στο οποίο συμμετείχε ο θρύλος της τζαζ Wayne Shorter στο σαξόφωνο. Το συγκρότημα περιείχε επίσης τον Patrice Rushen στα πλήκτρα,τον Alphonso Johnson στο μπάσο,τον Armando Peraza και τον Chepito Areas στα κρουστά και τον Leon "Ndugu" Chancler στα ντραμς. Έκαναν μια μικρή περιοδεία και έλαβαν πολύ θετικές κριτικές από το μουσικό τύπο ο οποίος συνέκρινε την προσπάθεια τους με την εποχή του Caravanserai (1972). Ο Σαντάνα κυκλοφόρησε άλλο ένα σόλο άλμπουμ,το Blues for Salvador (1987) το οποίο κέρδισε βραβείο Grammy για την καλύτερη ροκ μουσική απόδοση.

Το 1990 ο Σαντάνα εγκατέλειψε την Columbia Records μετά απο 22 χρόνια και υπέγραψε με την Polygram. Την επόμενη χρονιά έκανε μια guest εμφάνιση στο άλμπουμ Solo Para Ti (1991) του Ottmar Liebert στα τραγούδια "Reaching out 2 U" και μια διασκευή δικού του τραγουδιού,του "Samba Pa Ti". To 1992 ο Σαντάνα προσέλαβε το συγκρότημα Phish για να ανοίγει τις συναυλίες του.

Επιστροφή στις εμπορικές επιτυχίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σαντάνα ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 με ένα νέο άλμπουμ,το Spirits Dancing in the Flesh το 1990. Ακολούθησε το Milagro το 1992,το live άλμπουμ Sacred Fire το 1993 και το Brothers (μια συνεργασία με τον αδερφό του Jorge και τον ανηψιό του Carlos Hernandez) το 1994. Αλλά οι πωλήσεις δεν ήταν καλές. Ο Σαντάνα έκανε μεγάλες περιοδείες τα επόμενα χρόνια αλλά δεν υπήρξαν άλλες κυκλοφορίες άλμπουμ και σε βάθος χρόνου δεν είχε καν δισκογραφικό συμβόλαιο. Όμως,ο Clive Davis της Arista Records ο οποίος είχε δουλέψει με τον Σαντάνα στην Columbia Records,του προσέφερε συμβόλαιο και τον ενθάρρυνε να ηχογραφήσει ένα άριστο άλμπουμ με κυρίως νέους καλλιτέχνες. Το αποτέλεσμα ήταν το Supernatural του 1999 το οποίο περιείχε συνεργασίες με τους Everlast, Rob Thomas των Matchbox Twenty, Eric Clapton, Lauryn Hill, Wyclef Jean, Cee Lo Green, Maná, Dave Matthews, K. C. Porter, J. B. Eckl, και άλλους.

Παρ' όλα αυτά,το single που κυκλοφόρησε ήταν αυτό που τράβηξε την προσοχή τόσο των θαυμαστών όσο και της μουσικής βιομηχανίας. Το Smooth,ένα δυναμικό κομμάτι το οποίο συνtέθηκε και εκτελέστηκε από τον Rob Thomas των Matchbox Twenty εμπλουτίστηκε με τις κιθαριστικές μελωδίες του Σαντάνα. Η ενέργεια του κομματιού έγινε αμέσως εμφανής στο ράδιο,και παιζόταν σε πάρα πολλούς σταθμούς. Το Smooth πέρασε 12 εβδομάδες στο #1 της λίστας Billboard Hot 100 και έγινε το τελευταίο #1 single της δεκαετίας του 1990. Το βίντεο κλιπ το οποίο γυρίστηκε σε μια λατινοαμερικάνικη γειτονιά,έγινε επίσης πολύ γνωστό. Το Supernatural έφτασε στο #1 στα charts των Η.Π.Α. και το single που ακολούθησε,το "Maria Maria",στο οποίο συμμετείχε το duo της R&B "The Product G&B",επίσης έφτασε στο #1 και παρέμεινε εκεί για 10 εβδομάδες την άνοιξη του 2000. Το Supernatural πούλησε πάνω από 15 εκατομμύρια δίσκους στις Η.Π.Α.,κάνοντας το τη μεγαλύτερη επιτυχία του Σαντάνα με διαφορά.

Ο Κάρλος Σαντάνα,μαζί με τα άτομα του συγκροτήματος Santana από τα 2 πρώτα άλμπουμ τους,εισήχθησαν στο Rock and Roll Hall of Fame το 1998. Έπαιξε το "Black Magic Woman" με τον συνθέτη του τραγουδιού,τον ιδρυτή των Fleetwood Mac,Peter Green. Ο Green εισήχθη στο Hall of Fame την ίδια βραδιά.

Το 2000 το Supernatural κέρδισε 9 βραβεία Grammy (8 για τον Σαντάνα προσωπικά),συμπεριλαμβανομένων των Άλμπουμ της χρονιάς,Δίσκος της χρονιάς για το Smooth,και Τραγούδι της χρονιάς για τους Thomas και Itaal Shur. Οι ομιλίες του Σαντάνα όταν έλαβε τα βραβεία περιέγραψαν τα συναισθήματα του για τη θέση της μουσικής στην πνευματική ύπαρξη του ατόμου. Αργότερα την ίδια χρονιά στα Latin Grammy Awards κέρδισε 3 βραβεία συμπεριλαμβανομένου του "Δίσκος της χρονιάς". Το 2001,οι κιθαριστικές ικανότητες του Σαντάνα προστέθηκαν στο τραγούδι "Whatever Happens" του Μάικλ Τζάκσον από το άλμπουμ Invincible.

Το 2002 ο Σαντάνα κυκλοφόρησε το Shaman,επαναφέροντας τη χρήση των guest καλλιτεχνών όπως έκανε στο Supernatural,με τους P.O.D. και Seal. Παρόλο που το άλμπουμ δεν ήταν η τεράστια επιτυχία που ήταν ο προκάτοχος του,έβγαλε 2 δημοφιλή κομμάτια. Το "The Game of Love" που συμμετείχε η Michelle Branch έφτασε στο #5 του Billboard Hot 100 και έμεινε πολλές εβδομάδες στην κορυφή του πίνακα Billboard Adult Contemporary, και το "Why don't You & I" το οποίο συντέθηκε και στο οποίο συμμετείχε ο Τσαντ Κρέγκερ από το γκρουπ Nickelback (το αρχικό και ένα remix με τον Alex Band από το γκρουπ The Calling συνδυάστηκαν στην κατάταξη στα charts) το οποίο έφτασε στο #8 του Billboard Hot 100. Το "The Game of Love" κέρδισε το βραβείο Grammy για την καλύτερη ποπ συνεργασία με φωνητικά.

Στις αρχές του Αυγούστου το 2003,ο Σαντάνα κατατάχθηκε 15ος στη λίστα του περιοδικού Rolling Stone με τους "100 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών".

Στις 21 Απριλίου του 2005 ο Σαντάνα τιμήθηκε ως Είδωλο της BMI στα 12α ετήσια βραβεία BMI Latin Awards. Ο Σαντάνα έγινε ο πρώτος στιχουργός που έγινε Είδωλο της BMI στα βραβεία Latin Awards της εταιρείας. Η διάκριση αυτή δόθηκε σε έναν δημιουργό που είναι "μοναδική και ανεξίτηλη επιρροή για γενιές καλλιτεχνών".

Το 2005 ο Herbie Hancock προσέγγισε το Σαντάνα ώστε να δημιουργηθεί πάλι ένα άλμπουμ με τη συνταγή επιτυχίας του Supernatural. Το άλμπουμ "Possibilities" κυκλοφόρησε στις 30 Αυγούστου του 2005,με τους Κάρλος Σαντάνα και Angelique Kidjo στο κομμάτι "Safiatou". Επίσης το 2005,η Shakira προσκάλεσε τον Σαντάνα να παίξει στην κιθάρα την μπαλάντα "Illegal" από το 2ο αγγλόφωνο άλμπουμ της "Oral Fixation Vol. 2".

Το άλμπουμ του Σαντάνα "All that I am" που κυκλοφόρησε το 2005 αποτελείται κυρίως από συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες. Στο πρώτο single,το "I'm feeling you" συμμετείχαν πάλι οι Michelle Branch και το συγκρότημα The Wreckers. Μερικοί από τους άλλους μουσικούς που συμμετείχαν αυτή τη φορά ήταν ο Steven Tyler των Aerosmith,ο Κερκ Χάμμετ των Μετάλικα,ο σταρ της hip hop/reggae Sean Paul και ο τραγουδιστής R&B Joss Stone. Τον Απρίλιο και το Μάιο του 2006,ο Σαντάνα έκανε τουρ στην Ευρώπη όπου προώθησε το συγκρότημα του γιου του,του Σαλβαντόρ Σαντάνα έχοντας το να του ανοίγει τις συναυλίες.

Το 2007 ο Σαντάνα συμμετείχε μαζί με τους Sheila E και Jose Feliciano στο άλμπουμ της Gloria Estefan "90 Milias",στο single "No Llores". Επίσης ένωσε πάλι τις δυνάμεις του με τον Chad Kroeger για το single - επιτυχία "Into the night".

To 2008,ακούστηκε πως ο Σαντάνα συνεργαζόταν με τον παιδικό του φίλο Marcelo Vieira στο σόλο άλμπουμ του "Acoustic Demos",το οποίο κυκλοφόρησε στο τέλος του χρόνου. Περιείχε κομμάτια όπως το "For Flavia" και το "Across the Grave",και υπήρχε η φήμη ότι το τελευταίο είχε βαριά μελωδικά σόλο από τον Σαντάνα.

Ο Κάρλος Σαντάνα έπαιξε στον τελικό του American Idol του 2009 με τους 13 καλύτερους φιναλίστς όπου εκτελέστηκαν κομμάτια από διάφορους όπως τους KISS,τους Queen και τον Rod Stewart. Στις 8 Ιουλίου του 2009,ο Κάρλος Σαντάνα εμφανίστηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας με το 10μελές συγκρότημα του στα πλαίσια του ευρωπαϊκού τουρ " Supernatural Santana - A Trip through the Hits ". Στις 10 Ιουλίου του 2009 εμφανίστηκε επίσης στο Στάδιο του Φιλίππου του 2ου στα Σκόπια. Με μια συναυλία διάρκειας 2.5 ωρών και 20.000 θεατές,ο Σαντάνα εμφανίστηκε σε εκείνη την περιοχή για πρώτη φορά. Το "Supernatural Santana – A Trip through the Hits" παιζόταν στο ξενοδοχείο Hard Rock του Λας Βέγκας για όλο το 2011.

Ο Σαντάνα εμφανίστηκε σαν χαρακτήρας προς επιλογή στο παιχνίδι Guitar Hero 5. Μια ζωντανή ηχογράφηση του κομματιού του "No One to Depend On" συμπεριλαμβάνεται στο παιχνίδι,το οποίο κυκλοφόρησε την 1η Σεπτεμβρίου του 2009. Πιο πρόσφατα,το 2011,3 τραγούδια του Σαντάνα έγιναν διαθέσιμα για κατέβασμα από το πρόγραμμα εκμάθησης κιθάρας Rocksmith : " Oye Como Va","Smooth" και "Black Magic Woman/Gypsy Queen".

Ο Σαντάνα από το 2007 έχει ανοίξει μια αλυσίδα restaurant με μεξικάνικο φαγητό που λέγεται "Maria Maria". Είναι μια προσπάθεια από κοινού με τον σεφ Roerto Santibanez. Βρίσκονται στο Temple της Αριζόνα,στο Mill Valley(έχει κλείσει),στο Walnut Creek,στο Danville και στο San Diego της Καλιφόρνια,στο Austin του Texas και στο Boca Raton της Florida.

Το 2012 ο Σαντάνα κυκλοφόρησε το άλμπουμ Shape Shifter το οποίο αποτελείται κυρίως από ορχηστρικά κομμάτια.

Γύρω στην ηλικία των 8,ο Σαντάνα "έπεσε στην επιρροή" των καλλιτεχνών της blues όπως ο B.B. King,ο Jaier Batiz και ο John Lee Hooker. Τα κιθαριστικά σόλο του κιθαρίστα της jazz/gypsy της δεκαετίας του 1960 Gabor Szabo επηρέασαν επίσης πολύ το παίξιμο του Σαντάνα. Και μάλιστα,η σύνθεση "Gypsy Queen" του Szabo χρησιμοποιήθηκε σαν το δεύτερο μέρος της διασκευής του "Black Magic Woman" του Peter Green από τον Σαντάνα σε σημείο που ήταν ακριβώς ίδιες και οι νότες. Το ορχηστρικό άλμπουμ "Shape Shifter" του Σαντάνα το 2012 περιέχει ένα κομμάτι που λέγεται "Mr. Szabo" προς τιμήν του Gabor Szabo. Ο Σαντάνα αναφέρει επίσης τους Jimi Hendrix, Mike Bloomfield, Hank Marvin & Peter Green ως σημαντικές επιλογές. Θεωρούσε τον Bloomfield μέντορα του,αναφέροντας μια συνάντηση που είχε με αυτόν στο San Francisco στον πρόλογο που έγραψε για τη βιογραφία του Bloomfield,"Michael Bloomfield: If You Love These Blues - An Oral History" to 2000.

Ο Σαντάνα έπαιζε μια κόκκινη Gibson SG Specal στο φεστιβάλ του Woodstock. Στο διάστημα μεταξύ της κυκλοφορίας του Abraxas και του Santana III (1970-1972) χρησιμοποιούσε διαφορετικές Gibson Les Pauls και μια Black Gibson SG Special. Από το 1976 ως και το 1982 η κύρια κιθάρα του ήταν μια Yamaha SG 175B και μερικές φορές μια λευκή Gibson SG Custom. Το 1982 ξεκίνησε να χρησιμοποιεί μια custom PRS 24. Το 1988 η εταιρεία PRS άρχισε να φτιάχνει εξειδικευμένα μοντέλα "Σαντάνα" τα οποία χρησιμοποιεί ο Σαντάνα στις συναυλίες του από τότε.

Ο Σαντάνα αυτή την περίοδο χρησιμοποιεί την κιθάρα Santana II με PRS Santana II pickups,μπάρα τρέμολου και διαμέτρου .009-.042 D'Addario χορδές. Παίζει επίσης με μια PRS Santana Multidimensional (MD). Οι κιθάρες Santana έχουν λαιμό φτιαγμένο από μονοκόμματο μαόνι και ταστιέρα από ροδόξυλο (μερικές έχουν το πολύ σπάνιο βραζιλιάνικο ροδόξυλο). Αυτό βοηθάει στην παραγωγή της απαλής χροιάς για την οποία είναι διάσημος.

Μοντέλα "Σαντάνα" :

  • PRS Santana I "The Yellow"(1988)
  • PRS Santana II "Supernatural" (1999)
  • PRS Santana III (2001)
  • PRS Santana SE (2001)
  • PRS Santana SE II (2003)
  • PRS Santana Shaman SE-Limited Edition (2003)
  • PRS Santana MD "The Multidimensional" (2008)
  • PRS Santana Abraxas SE-Limited Edition (2009)
  • PRS Santana SE "The Multidimensional" (2011)

Ο Σαντάνα χρησιμοποιεί επίσης μια κλασσική κιθάρα,χρησιμοποιούσε την Alvarez Yairi CY127CE με χορδές Alvarez,τα τελευταία χρόνια από το 2009 χρησιμοποιεί μια ειδική ημι-κοίλη κιθάρα,την Toru Nittono's “Model-T” Jazz Electric Nylon.

Ο Σαντάνα δεν χρησιμοποιεί πολλά πετάλια για εφέ. Η PRS κιθάρα του συνδέεται με ένα πετάλι Mu-Tron wah wah (ή πιο πρόσφατα με ένα Dunlop 535Q wah και ένα πετάλι T-Rex Replica delay και μετά σε ένα ειδικό Jim Dunlop switcher το οποίο με τη σειρά του είναι συνδεμένο σε διάφορους ενισχυτές.

Προηγούμενα sets περιελάμβαναν ένα Ibanez Tube Screamer αμέσως μετά από την κιθάρα. Είναι επίσης γνωστό ότι χρησιμοποιεί ένα Electro Harmonix Big Muff παραμορφωτήρα. Στο κομμάτι "Stand up" από το άλμπουμ "Marathon" (1980) ο Σαντάνα χρησιμοποιεί ένα Heil talk box στο σόλο. Έχει χρησιμοποιήσει επίσης το Audiotech Guitar Products 1x6 Rack Mount Audio Switcher στις πρόβες για το "Live your Light" tour.

Ο Σαντάνα χρησιμοποιεί 2 διαφορετικές πένες : τη μεγάλη τριγωνική Dunlop που χρησιμοποιεί εδώ και τόσα χρόνια και την V-Pick Freakishly Large Round.

Ο χαρακτηριστικός ήχος της κιθάρας του Σαντάνα προκύπτει από τις κιθάρες "Σαντάνα" PRS οι οποίες συνδέονται σε διάφορους ενισχυτές. Οι ενισχυτές αποτελούνται από ένα Mesa Boogie Mark I,ένα Dumble Overdrive Reverb και πιο πρόσφατα έναν ενισχυτή Bludotone. Ο Σαντάνα συγκρίνει την τονική ποιότητα του κάθε ενισχυτή με αυτή ενός τραγουδιστή που παράγει κεφαλικούς/ρινικούς τόνους,θωρακικούς τόνους και κοιλιακούς τόνους. Υπάρχει ένα τριπλό switcher στην πεταλιέρα του Κάρλος ώστε να τον βοηθάει να αλλάζει μεταξύ ενισχυτών. Συχνά οι μοναδικοί τόνοι των ενισχυτών αναμειγνύονται δημιουργώντας ένα πλουσιότερο τόνο.

Επίσης πρόσθεσε το "Boogie" στην ονομασία "Mesa Boogie". Ο Σαντάνα θεωρείται ο εμπνευστής του δημοφιλούς ονόματος του ενισχυτή της Mesa όταν τον δοκίμασε μια φορά και είπε "That little thing really Boogies!".

Ο Σαντάνα συνδυάζει μια κεφαλή Mesa/Boogie Mark I η οποία περνάει μέσα από ένα Boogie cabinet με Altec 417-8H (ή πιο πρόσφατα JBL E120s) ηχεία,και ένα Dumble Overdrive Reverb ή ένα Dumble Overdrive Special τα οποία περνάνε μέσα από ένα Brown ή Marshall 4x12 cabinet με Celestion G12M "Greenback" ηχεία ανάλογα με τον επιθυμητό ήχο. Χρησιμοποιούνται μικρόφωνα Shure KSM-32 για να ενισχυθεί ο ήχος ο οποίος πάει στα μεγάφωνα. Επίσης,χρησιμοποιείται κυρίως ένας ενισχυτής Fender Cyber-Twin Amp.

Στα πρώτα χρόνια της καριέρας του ο Σαντάνα χρησιμοποιούσε μερικούς GMT transistor ενισχυτές και ένα Fender Twin. Το σύστημα GMT 226A χρησιμοποιήθηκε στο Woodstock όπως επίσης και κατά τις ηχογραφήσεις του πρώτου άλμπουμ του Σαντάνα. Εκείνη την περίοδο ο Σαντάνα ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το Fender Twin,το οποιο χρησιμοποιούσε στο ντεμπούτο και στη συνέχεια στις ηχογραφήσεις του Abraxas.

Ο Κάρλος Σαντάνα έγινε πολίτης των Η.Π.Α. το 1965. Στις 19 Οκτωβρίου του 2007 η σύζυγος των 34 ετών,Ντέμπορα Σαντάνα,κατέθεσε αίτηση διαζυγίου αναφέροντας "άσπονδες διαφορές".

Ο Κάρλος Σαντάνα αρραβωνιάστηκε την Σίντι Μπλάκμαν αφού της έκανε πρόταση κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας του Universal Tone Tour στο Tinley Park του Chicago, Illinois στις 9 Ιουλίου του 2010. Ζουν στο Λας Βέγκας.

  • Santana (1969)
  • Abraxas (1970)
  • Santana III, (1971)
  • Caravanserai (1972)
  • Welcome (1973)
  • Lotus (1974)
  • Borboletta (1974)
  • Amigos (1976)
  • Festival (1977)
  • Moonflower (1977)
  • Inner Secrets (1978)
  • Marathon (1979)
  • Zebop! (1981)
  • Shango (1982)
  • Beyond Appearances (1985)
  • Freedom (1987)
  • Spirits Dancing in the Flesh (1990)
  • Milagro (1992)
  • Sacred Fire: Live in South America (1993)
  • Live at the Fillmore '68 (1997)
  • Supernatural (1999)
  • The Essential Santana
  • Shaman (2002)
  • All That I Am (2005)
  • The Woodstock Experience (2009)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Carlos Santana στο Wikimedia Commons