Ψηφιδωτό του Αχιλλέα στη Σκύρο (Μουσείο Σπάρτης, αρ. 280)
| Ψηφιδωτό του Αχιλλέα στη Σκύρο | |
|---|---|
 Η αποκάλυψη του Αχιλλέα | |
| Ονομασία | Ψηφιδωτό του Αχιλλέα στη Σκύρο |
| Είδος | ψηφιδωτό |
| Διαστάσεις | 188 x 172 εκ. |
| Μουσείο | Αρχαιολογικό Μουσείο Σπάρτης, Αίθουσα Β΄ |
| Αριθμός καταλόγου | 280 |
| δεδομένα | |
Το Ψηφιδωτό του Αχιλλέα στη Σκύρο είναι αρχαιολογικό εύρημα από τη Σπάρτη που εκτίθεται στο εκεί αρχαιολογικό μουσείο με αριθμό 280 στην αίθουσα Β΄.[1]
Ιστορικό του ευρήματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ψηφιδωτό βρέθηκε το 1874 στον κήπο της οικίας του κυρίου Γεωργίου Μουραμπά στη Σπάρτη. Ήταν σκεπασμένο από το έδαφος σε βάθος ενός μέτρου. Καταγράφτηκε από τον αρχαιολόγο Παναγιώτη Σταματάκη της Αρχαιολογικής Εταιρείας και μελετήθηκε για πρώτη φορά το 1874 από τον Γερμανό Χίρσφελντ (1847-1895) και το 1876 από τον Ρούντολφ Βάιλ (1848 - 1914). Ακολούθησε λεπτομερής περιγραφή από τους Ντρέσσελ (1845 - 1920) και Μιλχόφερ (1852-1903) που δημοσίευσαν για πρώτη φορά τη λεπτομερή περιγραφή των εκθεμάτων της συλλογής του Αρχαιολογικού Μουσείου της Σπάρτης.
Περιγραφή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ψηφιδωτό παρουσιάζει τον Αχιλλέα, που όπως μας μεταφέρει ο μύθος τον είχε κρύψει η μητέρα του η Θέτιδα στο παλάτι του βασιλιά Λυκομήδη στη Σκύρο. Για την ακρίβεια απαθανατίζει τη στιγμή της αποκάλυψής του. Ο Αχιλλέας στο κέντρο εικονίζεται να βγάζει από πάνω του τα γυναικεία ρούχα, και αφού έχει βάλει το κράνος του, αδράζει την ασπίδα του έτοιμος για να αναχωρήσει για τον πόλεμο της Τροίας. Δύο κόρες του Λυκομήδη, η μία από αριστερά, και η Δηιδάμεια, με την οποία ο Αχιλλέας απέκτησε παιδί, από τα δεξιά προσπαθούν να τον αποτρέψουν. Η Δηιδάμεια εικονίζεται γυμνή με τα ενδύματά της στο αριστερό χέρι. Ο τόπος της διαδραματιζόμενης σκηνής υποδηλώνεται αρχιτεκτονικά από τέσσερις κίονες με δωρικά κιονόκρανα που στηρίζουν οριζόντιους διακοσμημένους δοκούς, σε σχήμα κυκλικής αίθουσας. Ανάμεσα στον δεύτερο και τρίτο κίονα αισθανόμαστε την ύπαρξη ενός ανοίγματος που οδηγεί σε κήπο, στον οποίο μια φυλλωτή πρασινόλευκη κόμη ενός ανθισμένου θάμνου υψώνεται στο βάθος πίσω από τον Αχιλλέα. Στην αίθουσα βρίσκεται μια πολυθρόνα με μαλακό πράσινο μαξιλάρι, και ένα υποπόδιο. Ένα δοχείο έχει αναποδογυριστεί από την ανακατωσούρα, και το περιεχόμενό του κύλισε στο πάτωμα. Το βάθος της σκηνής είναι σε σκοτεινό μαύρο χρώμα, ενώ τα χρώματα των ενδυμάτων είναι έντονα, πολύχρωμα και φωτεινά. Πιστεύεται ότι το ψηφιδωτό αυτό είναι απόσπασμα μιας μεγαλύτερης εικόνας που περιείχε περισσότερους χαρακτήρες.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ρίχαρντ Ένγκελμανν (1844 - 1909) (1882). Deutsches Archäologisches Institut, επιμ. Zwei Mosaiken aus Sparta, στο Archäologische Zeitung. Berlin: G. Reimer. σελίδες 127-132 και πίνακας 6. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2012.
- Ρούντολφ Βάιλ (1848 - 1914) (1876). Deutsches Archäologisches Institut, επιμ. Mosaik in Sparta, στο Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts, Athenische Abteilung. Berlin: Gebr. Mann. σελίδες 175-176. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2012.
- Χάινριχ Ντρέσσελ (1845 - 1920), Άρτουρ Μιλχόφερ (1852-1903) (1877). Deutsches Archäologisches Institut, επιμ. Die Antiken Kunstwerke aus Sparta und Umgebung, στο Mitteilungen des Deutschen Archäologischen Instituts, Athenische Abteilung. Berlin: Gebr. Mann. σελίδες 429-431. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2012.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Παρασκευή Αθανασία Παπαδημητρίου: Educational Programs Archaeological Museums MA Thesis University of Leiden, Faculty of Archaeology Leiden, 15/06/2012
