Χωριό του Διαβόλου

Το Χωριό του Διαβόλου (Σερβικά: Ђавоља варош)(Τζάβολια Βάρος) είναι ένας περίεργος σχηματισμός βράχων που βρίσκεται στη νότια Σερβία στο βουνό Ράνταν στο χωριό Τζάκε στο δήμο Κουρσουμλιά.

Γεωλογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Χωριό του Διαβόλου διαθέτει 202 εξωτικούς σχηματισμούς που περιγράφονται ως γήινες πυραμίδες ή πύργοι, όπως τους αναφέρουν οι ντόπιοι. Έχουν ύψος από 2 έως 15 μέτρα και πλάτος από 4 έως 6 μέτρα στη βάση. Οι σχηματισμοί δημιουργήθηκαν από μια ισχυρή διάβρωση του εδάφους. Ήταν η σκηνή έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας πριν από εκατομμύρια χρόνια.

Αυτό το γεωμορφολογικό φαινόμενο είναι μοναδικό στη Σερβία και πολύ σπάνιο στον κόσμο. Στην Ευρώπη υπάρχουν παρόμοιες περιπτώσεις στις Άλπεις, αλλά και στις ΗΠΑ υπάρχει ο περίφημος «Κήπος των Θεών». Ωστόσο, οι πύργοι στο Χωριό του Διαβόλου είναι πολύ μεγαλύτεροι από ότι στις ευρωπαϊκές χώρες, καθιστώντας το το πιο διάσημο φυσικό μνημείο του είδους του στην Ευρώπη.

Οι περισσότεροι πύργοι έχουν στην κορυφή τους βράχους από ανδεσίτη που θυμίζουν "καλύμματα" ή "κεφαλές". Οι βράχοι προστατεύουν τους πύργους από περαιτέρω διάβρωση. Η ηφαιστειακή ιστορία άφησε σημάδια στους πολύχρωμους βράχους των πύργων. Ωστόσο, το Χωριό του Διαβόλου στη σύγχρονη μορφή του αποτελεί ένα σχετικά νέο σχηματισμό. Καθώς οι κάτοικοι της γύρω περιοχής έκοβαν τα δάση, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν καθιζήσεις και διαβρώσεις στους βράχους. Η περιοχή κάτω από τους πύργους ονομάζεται Πάκλενα Γίαρουγκα (Paklena jaruga) (δηλ. Φαράγγι Της Κόλασης) και το γύρω έδαφος είναι μια περιοχή από φρεάτια ορυχείων από τη μεσαιωνική Δυναστεία των Νέμανιτς στη Σερβία.

Μία φυσική πηγή βρίσκεται κάτω από τους σχηματισμούς και έχει υψηλή συγκέντρωση ορυκτών. Υπάρχουν δύο πηγές: το Νερό του Διαβόλου (Đavolja voda) με εξαιρετικά όξινο νερό (pH 1,5) και υψηλή συγκέντρωση μεταλλικών στοιχείων (15 γρ. / λ. νερού), και η Κόκκινη Πηγή (Crveno vrelo). Τα ασυνήθιστα όξινα νερά έγιναν αντικείμενο μελέτης για πρώτη φορά το 1905 από τον Αλεξάντερ Ζέγκα, ιδρυτή της Ένωση Χημικών Σερβίας. Το κόκκινο νερό από τη Κόκκινη Πηγή δεν επιτρέπει την ανάπτυξη βλάστησης στην πλαγιά και είναι κοκκινωπό λόγω της ανάμιξης του νερού με σιδηρομεταλλεύματα. Σε αυτό το τμήμα της Σερβίας, τον Μεσαίωνα, υπήρχαν πολλά ορυχεία σιδήρου.

Λαϊκοί Θρύλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολλοί θρύλοι έχουν κυκλοφορήσει τους τελευταίους αιώνες για την εμφάνιση αυτού του μοναδικού φαινομένου. Σύμφωνα με μια λαϊκή παράδοση, έγινε ένας γάμος, όπου με εντολή του Διαβόλου οι άνθρωποι αποφάσισαν να παντρευτούν τον αδελφό ή την αδερφή τους. Για να μη συμβεί αυτό, η δύναμη του Θεού παρενέβη, η οποία τους μεταμόρφωσε σε πετρώματα ως σημάδι πως καμία αμαρτία δε θα περάσει χωρίς τιμωρία. Είναι ένα μέρος όπου βασιλεύει ο μυστικισμός.

Προστασία της περιοχής και Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι σχηματισμοί εξετάστηκαν επιστημονικά και περιγράφηκαν το 1955 από τον Τομισλάβ Ρακισεβιτζ. Από το 1959, το Χωριό του Διαβόλου προστατεύεται από το κράτος και μια απόφαση της Σερβικής κυβέρνησης το 1995 η οποία έχει κηρύξει την περιοχή ως ένα σημαντικό φυσικό μνημείο που υπόκειται στην προστασία της κατηγορίας 1. Είναι δημοφιλής προορισμός για πεζοπορία και κομμάτι τουριστικού συγκροτήματος, όπου υπάρχουν αρκετές ταβέρνες και λίμνες. Το επισκέπτονται 50.000 τουρίστες ετησίως. Εκτός από τους χωμάτινους πύργους που αποτελούν το κύριο αξιοθέατο, υπάρχουν αρκετά ορυχεία του 13ου αιώνα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]