Χρωματική κλίμακα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην μουσική ορολογία, χρωματική κλίμακα ονομάζεται η μουσική κλίμακα στην οποία η σειρά των μουσικών της φθόγγων προχωρά ανά 1 ημιτόνιο.

Επιπλέον, σε ίση ιδιοσυγκρασία, όλα τα ημιτόνια έχουν το ίδιο μέγεθος (100 σεντ). Ως αποτέλεσμα, οι σημειώσεις μιας ισοσταθμισμένης χρωματικής κλίμακας είναι ισαπέχουσες. Αυτό καθιστά τη χρωματική κλίμακα μια μη διατονική κλίμακα χωρίς τονωτικό λόγω της συμμετρίας των ισομερώς σημειωμένων της.[1]

Η αύξουσα και φθίνουσα χρωματική κλίμακα φαίνεται παρακάτω.

 {
\override Score.TimeSignature #'stencil = ##f
\relative c' {
  \clef treble \time 12/4
  c4^\markup { Αύξουσα } cis d dis e f fis g gis a ais b
  c^\markup { Φθίνουσα } b bes a aes g ges f e es d des c
  }

}

Ο όρος χρωματικός προέρχεται από την ελληνική λέξη χρώμα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Benward & Saker (2003). Music: In Theory and Practice, Vol. I, p.47. Seventh Edition. (ISBN 978-0-07-294262-0).