Χρήστης:Milios.evangelos/πρόχειρο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτή η σελίδα είναι το κύριο «πρόχειρο χρήστη» του Milios.evangelos. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.
Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας.


Δημήτριος Κώνστας
Ph.D.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση3 Οκτωβρίου 1946
Θεσσαλονίκη
ΕθνικότηταΕλληνική
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά, Αγγλικά
ΕκπαίδευσηΠάντειο Πανεπιστήμιο, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Carleton University, Fletcher School of Law and Diplomacy των Πανεπιστημίων Tufts και Harvard
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΚαθηγητής, Πάντειο Πανεπιστήμιο (1979-2013)
Οικογένεια
ΣύζυγοςΔρ. Ξανθή Πετρινιώτη
δεδομένα


Ο Δημήτρης Κώνστας (γεν. 3 Οκτωβρίου 1946 στη Θεσσαλονίκη) είναι Έλληνας Διεθνολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου. Συνέβαλε στην εισαγωγή της επιστήμης των Διεθνών Σχέσεων στη διδασκαλία του Παντείου στη δεκαετία του 1980. Πρωτοστάτησε στην προσέλκυση επιστημόνων με ειδίκευση στις Διεθνείς Σχέσεις και την ένταξή τους στο Διδακτικό Προσωπικό, αρχικά στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών (1983) και αργότερα στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου (1997). Συνέγραψε διδακτικά εγχειρίδια για τις Διεθνείς Σχέσεις και την Εξωτερική Πολιτική και ίδρυσε το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ)[1], το οποίο συμπλήρωσε το 2019 30 συναπτά έτη λειτουργίας.[2]

Διετέλεσε Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων (1997-2000) και Υπηρεσιακός Υπουργός Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Αυγ-Σεπτ. 1996).

Βιογραφικά στοιχεία και εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 3 Οκτωβρίου 1946. Σε ηλικία 3 ετών έχασε τον πατέρα του και από τα 16 του χρόνια, άρχισε να εργάζεται παράλληλα με τις γυμνασιακές του σπουδές. Αποφοίτησε από το Ζ΄ Νυχτερινό Γυμνάσιο της Αθήνας. Είναι Πτυχιούχος της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών (1969) και της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1972). Με υποτροφία του εκεί Πανεπιστημίου έκανε μεταπτυχιακά στις Διεθνείς Σχέσεις στο Norman Paterson School of International Affairs του Πανεπιστημίου Carleton της Οττάβα του Καναδά και το 1975 έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο Master’s. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα έλαβε μέρος στο διαγωνισμό υποτροφιών του Ιδρύματος Fulbright για μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ Fulbright Scholarship grantees. [3] Με την υποτροφία αυτή ξεκίνησε και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στο Fletcher School of Law and Diplomacy των Πανεπιστημίων Tufts και Harvard της Βοστώνης και έλαβε τους μεταπτυχιακούς τίτλους MA, MALD (Master’s in Law and Diplomacy) και το διδακτορικό τίτλο Ph. D. (1979). Το ίδιο έτος παντρεύτηκε την καθηγήτρια Ξανθή Πετρινιώτη.

Διδακτικό και Διοικητικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διορίστηκε Επιμελητής στην Πάντειο Α.Σ.Π.Ε. το 1979, εκπόνησε Υφηγεσία, έλαβε τον τίτλο του Υφηγητή και άρχισε να διδάσκει Διεθνείς Σχέσεις ως Εντεταλμένος Υφηγητής και στη συνέχεια ως Επίκουρος, Αναπληρωτής και Τακτικός Καθηγητής (1979-2013).

Διετέλεσε επίσης:

  • Επισκέπτης Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1985-87),
  • Επισκέπτης Καθηγητής και Noted Scholar στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του University of British Columbia, Βανκούβερ, Καναδά (1987-88 και 1995),
  • Guest Scholar, στο Woodrow Wilson Center, το ερευνητικό ίδρυμα του Αμερικανικού Κογκρέσου, Washington, D.C. (Μάρτιος-Αύγουστος 1988),
  • Senior Fulbright Scholar/S.Seeger Visiting Research Fellow Επισκέπτης Υπότροφος Ερευνητής, Πανεπιστήμιο Princeton, N.J., ΗΠΑ (Οκτώβριος-Νοέμβριος 1996),
  • Senior Visiting Fellow, The Onassis Foundation, New York (2001-2005),
  • Visiting Scholar, Center of European Studies, Harvard University[4], (Ιανουάριος-Απρίλιος 2011).

Aπό το 2015 είναι Fellow στο Κέντρο Αριστείας για την ΕΕ Jean Monet στο Dalhousie University Χάλιφαξ, Καναδά.[5]

Το 1989 πήρε την πρωτοβουλία της ίδρυσης του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ) του Παντείου [6] (Ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα)[7] του οποίου υπήρξε και Διευθυντής μέχρι το έτος 2005. (Η εικονογραφημένη ιστορία του ΙΔΙΣ στα 20 χρόνια λειτουργίας του -2009 [8] ). Μία από τις πρώτες δραστηριότητες του ΙΔΙΣ ήταν η διοργάνωση του πρώτου Debate Πολιτικών Αρχηγών που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα (12 Μαρτίου 1990) και μεταδόθηκε σε ζωντανή μετάδοση από το σύνολο των τηλεοπτικών σταθμών της εποχής. Η συζήτηση που είχε θέμα της «Τα Βαλκάνια μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου» πραγματοποιήθηκε σε αίθουσα του Παντείου με τη συμμετοχή των Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Ανδρέα Παπανδρέου και Χαρίλαου Φλωράκη και του ίδιου του Δ. Κώνστα και είχε συντονιστή το Γιάννη Καψή. [9]

Έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρίας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων (1989-1991), Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Ελληνικού Πολιτισμού, υπεύθυνος για τη δημιουργία του Παραρτήματος της Νέας Υόρκης (1994-95), Πρόεδρος της Επιτροπής Επιλογής Διδακτικού Προσωπικού για τη στελέχωση του Τμήματος Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κύπρου (1994-97), Πρόεδρος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σπουδών, και μετά την δημιουργία αυτοτελούς διεθνολογικού τμήματος, του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου. Επίσης, στο ίδιο Πανεπιστήμιο εξελέγη Αντιπρύτανης (1984-87) και δύο φορές Πρύτανης ( 1990-1993 και 1993-1995). [10]

Η ανάληψη Πρυτανικών καθηκόντων στη συγκεκριμένη περίοδο συνεπαγόταν την υλοποίηση της απόφασης του Υπουργείου Παιδείας για την πανεπιστημοποίηση της Παντείου Ανωτάτης Σχολής. Ενώ είχε δοθεί η ευκαιρία στους φοιτητές να συμπληρώσουν μηχανογραφικό δελτίο για τα νέα Τμήματα και το Πάντειο θα δεχόταν τους πρωτοετείς φοιτητές και των οκτώ Τμημάτων, έπρεπε να ενταχθεί το προσωπικό των τριών υφιστάμενων τμημάτων και στα πέντε νέα τμήματα που δημιουργήθηκαν, να προκηρυχθούν νέες θέσεις ΔΕΠ, να συσταθούν και να στεγαστούν νέες γραμματείες, να βρεθούν αίθουσες για τα μαθήματα παλαιών και νέων Τμημάτων και τέλος να προχωρήσει άμεσα η κατασκευή του νέου κτιρίου ώστε να δοθεί μόνιμη λύση στο οξύ κτιριακό πρόβλημα. Όλα αυτά σε περίοδο που οι Φοιτητικές και Μαθητικές κινητοποιήσεις στην Ελλάδα (1990-91) (μακροχρόνιες καταλήψεις με αφορμή το Νομοσχέδιο Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης του Υπ. Παιδείας Βασίλη Κοντογιαννόπουλου) παρεμπόδιζαν τη στοιχειώδη λειτουργία του νέου Πανεπιστημίου. Έπρεπε επίσης, να βρεθεί λύση στο πρόβλημα της λειτουργίας του Γενικού Τμήματος Δικαίου που προκαλούσε τριβές με τα άλλα Τμήματα. Τέλος, έπρεπε να καταξιωθεί το νέο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Με τη λήξη της θητείας του Δημήτρη Κώνστα ως Πρύτανη, το Δεκέμβριο του 1995, ο αριθμός φοιτητών και διδασκόντων είχε πολλαπλασιαστεί, η κτιριακή υποδομή του Παντείου σε εμβαδόν είχε τριπλασιασθεί ) ενώ το Πάντειο είχε προβληθεί εντός και εκτός Ελλάδος με σημαντικές συναντήσεις Βλέπε φωτογραφικό αρχείο σημαντικών εκδηλώσεων της Πρυτανείας του Δ. Κώνστα στον Πάνδημο (Ψηφιακή Βιβλιοθήκη).[11]

Διπλωματικό και συναφές επαγγελματικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την προεκλογική περίοδο των Βουλευτικών Εκλογών της 22ας Σεπτεμβρίου 1996, άσκησε καθήκοντα Υπηρεσιακού Υπουργού Τύπου και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. (29.8. - 25.9.1996).

Επίσης εκπροσώπησε την Ελλάδα , μαζί με τον αείμνηστο Αργύρη Φατούρο, στο Ανώτατο Συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας (1994-2004).

Τον Μάρτιο του 1997, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, διορίστηκε Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων και του ανατέθηκαν καθήκοντα Μονίμου Αντιπροσώπου της Ελλάδος στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Δύο μήνες μετά την τοποθέτησή του ξεκίνησε η Ελληνική Προεδρία σε αυτόν τον οργανισμό, ευκαιρία που δίνεται σε κάθε χώρα-μέλος ανά μία εικοσαετία περίπου. Ασκησε καθήκοντα Προέδρου της Επιτροπής Μονίμων Αντιπροσώπων (Νοέμβριος 1997 – Μάιος 1998) Στη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων του συνέβαλε στη δικαίωση της Κύπριας Τιτίνας Λοϊζίδου μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που διαπίστωσε παραβίαση του δικαιώματός της στην περιουσία της στην κατεχόμενη Κερύνεια και στη μερική υλοποίηση της μοναδικής, μέχρι σήμερα, διεθνούς καταδίκης της Τουρκίας για την εισβολή της στην Κύπρο το 1974.

Επεξεργάστηκε με την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ σχέδιο παρέμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την αποτροπή της Νατοϊκής στρατιωτικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία, σχέδιο που εγκρίθηκε από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση αλλά ματαιώθηκε, την τελευταία στιγμή, από ενέργειες του καθεστώτος Μιλόσεβιτς Bλ. το βιβλίο A Decade which Made History. [12]

Προετοίμασε και συμμετείχε προσωπικά στην πρωτοβουλία επιτόπιας παρέμβασης στην Αλβανία για την αποτροπή εμφύλιας σύρραξης μετά τη δολοφονία του Βουλευτή Azem Hajdari (Βλ. A Decade which Made History σελ. 174-75) και συνέβαλε στην αποτροπή αρνητικών για την Ελλάδα συνεπειών, από την εμπλοκή της χώρας στην Υπόθεση Οτσαλάν, στο Συμβούλιο της Ευρώπης - Ευρωπαϊκό οργανισμό στον οποίο συμμετέχει και η Τουρκία-. (Βλ. λεπτομέρειες στο βιβλίο Διπλωματία και Πολιτική 2002, σελ.217-246).[13]

Μετά την ολοκλήρωση της πρεσβευτικής του θητείας ανέλαβε καθήκοντα Εκπροσώπου της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη Δημοκρατία μέσω του Δικαίου (Επιτροπή της Βενετίας) (2002-2006) όπου εξελέγη Πρόεδρος της Υποεπιτροπής Διεθνούς Δικαίου (2003-2006)

Διετέλεσε Παρατηρητής στις Βουλευτικές Εκλογές του Μαΐου 2005 στη Μολδαβία εκ μέρους της Επιτροπής της Βενετίας και εκπροσώπησε την Επιτροπή στο South Caucasus Parliament Initiative με την εισήγηση “Respect for Council of Europe Standards as a Means for European Integration” (Ljubljana, Slovenia, Ιανουάριος, 2005).[14]

Υπήρξε επίσης Εισηγητής της Επιτροπής της Βενετίας στη Γνωμοδότησή της προς την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Δημοκρατική Εποπτεία των Σωμάτων Ασφαλείας (Οκτώβριος, 2005).[15]

Είχε τακτική συνεργασία επί σειρά ετών με τις εφημερίδες «Τα Νέα» (1986-2002), «Ελευθεροτυπία» (2002-2007) και από το 2020, με την «Εφημερίδα των Συντακτών».

Η εμπλοκή του στη δικαστική υπόθεση του Παντείου Πανεπιστημίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επιστημονική και επαγγελματική του πορεία και η συμμετοχή του στη δημόσια ζωή διεκόπησαν βίαια από την εμπλοκή του σε υπόθεση διερεύνησης οικονομικών ατασθαλιών στο Πάντειο, υπόθεση που ξεκίνησε μετά τις Πρυτανικές εκλογές του Ιουνίου 1997. Η περιπέτειά του με τη δικαιοσύνη διήρκεσε από τον Ιούλιο 2004 έως τον Νοέμβριο του 2019 εν μέσω μια μιντιακής καταιγίδας δημοσιότητας.

Μετά την πρωτόδικη κατάδικη του (06.06.2007) προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταγγέλλοντας ότι το Τεκμήριο αθωότητας του παραβιάστηκε από μέλη της τότε Κυβέρνησης με δηλώσεις τους σε συνεδριάσεις της Βουλής όπου η ενοχή του θεωρήθηκε βέβαιη ακόμη πριν την καθαρογραφή των πρακτικών της δίκης και την εκδίκαση της έφεσης.

Στις 24.5.2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε ομόφωνα την Ελλάδα, απόφαση που στη συνέχεια επικυρώθηκε από την Ολομέλεια του και κατέστη αμετάκλητη (Konstas v. Greece - 53466/07 Αρ 6 (6.2) και Αρ. 13)[16] Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι το οι δηλώσεις αυτές, προερχόμενες από Υπουργούς, περιλαμβανομένου της Δικαιοσύνης, υπονόμευσαν το δικαιώμά του σε δίκαιη δίκη στο δεύτερο βαθμό όπου η υπόθεση πρέπει να κρίνεται εξαρχής. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και την αθωωτική πρόταση της Εισαγγελέως της Έδρας, επικύρωσε, κατά πλειοψηφία, την πρωτοβάθμια καταδίκη του Δημήτρη Κώνστα. TA NEA 26 Ιουνιου 2012 Ο Άρειος Πάγος, απέρριψε τις αιτήσεις αναίρεσης όλων των καταδικασθέντων που προσεφυγαν. H Καθημερινή 21 Δεκεμβρίου 2015 /

Το 2019 η νομολογία του ΕΔΑΔ σχετικά με το σεβασμό του τεκμηρίου αθωότητας (συμπεριλαμβανομένης και της απόφασης στην υπόθεση «Κώνστας κατά Ελλάδος»), έλαβε τη μορφή της Κοινοτικής Οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (2016/343/ΕU), η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με νόμο που ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο (Νόμος 4596-2019 [17]). Στο Άρθρο 45 αυτού του Νόμου, με τροπολογία που ψηφίστηκε από όλα σχεδόν τα κόμματα της Βουλής, προβλέπεται ρητά ότι σε περίπτωση παραβίασης του Τεκμηρίου της Αθωότητας από δηλώσεις δημοσίων αρχών, παραβίαση η οποία έχει αναγνωριστεί με απόφαση του ΕΔΑΔ, το Συμβούλιο Χαρίτων υποχρεούται να γνωμοδοτεί θετικά υπερ του αιτούντος χάρη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, υπέγραψε το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα Απονομής Χάριτος το οποίο δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 25.11.2019.

Την εμπειρία του από την Ελληνική Ποινική Δικαιοσύνη και τον εγκλεισμό του στη φυλακή, περιγράφει σε βιβλίο του με τίτλο Αγάπα το Κελί σου. Ιστορίες Φυλακής που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο 2021 από τις Εκδόσεις Παπαζήση [18] με πρόλογο του επί σειρά ετών Προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων Χριστόφορου Αργυρόπουλου[19]. Το βιβλίο παρουσιάστηκε σε εφημερίδες[20] και ιστοσελίδες[21] καθώς και σε επιστημονικά περιοδικά [22].

Συγγραφικό Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

World Cat Identities Konstas, Demetres K. 1946- : 34 works in 74 publications in 3 languages and 616 library holdings. [23]

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Ελληνική Υπόθεση στο Συμβούλιο της Ευρώπης 1967-69 (Εκδόσεις Παπαζήση, 1976).[24]
  • Η Συμμετοχή των Εργαζομένων στη Διοίκηση των Επιχειρήσεων κατά το Κοινοτικό Δίκαιο (Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλας, 1979). [25]
  • Η Εναρμονιστική Λειτουργία των Ενδοκοινοτικών Συμβάσεων (Εκδόσεις Παπαζήση, 1981).[26]
  • Θεωρία και Μεθοδολογία των Διεθνών Σχέσεων (Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλας, 1983).
  • (με τον Θ. Κουλουμπή) Διεθνείς Σχέσεις: Μία Συνολική Προσέγγιση Τόμος Α’ (Εκδόσεις Παπαζήση, 1985).[27]
  • (με τον Θ. Κουλουμπή) Διεθνείς Σχέσεις: Μία Συνολική Προσέγγιση Τόμος Β΄ (Εκδόσεις Παπαζήση, 1985).
  • (με τον. Θ. Κουλουμπή) Το Ελληνικό Κοινοβούλιο στην Εξωτερική Πολιτική 1974-1984 (Εκδόσεις Αντ.Σάκκουλας, 1986).
  • (με τον Χ. Τσαρδανίδη) Σύγχρονη Ελληνική Εξωτερική Πολιτική Τόμος Α’ (Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλας, 1989). [28]
  • (με τον Χ. Τσαρδανίδη) Σύγχρονη Ελληνική Εξωτερική Πολιτική Τόμος Β’ (Εκδόσεις Αντ. Σάκκουλας, 1989). [29]
  • Για την Εξωτερική Πολιτική (Εκδόσεις Παπαζήση, 1989).[30]
  • The Greek-Turkish Conflict in the 1990s: Domestic and External Influences (London: Palgrave Macmillan, 1989). [31]
  • (με τον Αθ. Πλατιά) Diasporas in World Politics: The Greeks in Comparative Perspective (London: Palgrave Macmillan, 1993). [32]
  • (με τον Π. Τσάκωνα) Eλληνική Εξωτερική Πολιτική: Εσωτερικές και Διεθνείς Παράμετροι (Εκδόσεις Οδυσσέας, 1994).[33]
  • (με τον Θ. Σταύρου) Greece Prepares for the 21st Century (Wilson Center Press & John Hopkins University Press, 1995). [34]
  • (με τον Κ. Αρβανιτόπουλο) Διεθνείς Σχέσεις-Συνέχεια και Μεταβολή (Εκδόσεις Ι. Σιδέρη: 1997).[35]
  • Ελληνική και Ευρωπαϊκή Πολιτική 1991- 1999 Αναλύσεις και Μαρτυρίες (Εκδόσεις Παπαζήση: 1999). [36]
  • Διπλωματία και Πολιτική (Εκδόσεις Αντ. Λιβάνη: 2002). [37]
  • Αγάπα το Κελί σου. Ιστορίες Φυλακής Εκδόσεις Παπαζήση: 2021.[38]

Άρθρα σε Επιστημονικά Περιοδικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άρθρα του δημοσιεύτηκαν σε πλειάδα επιστημονικών περιοδικών (https://scholar.google.ca/citations?user=arc97U4AAAAJ&hl=en}

Ενδεικτικά:

  • Revue Internationale et Stratégique (2006)
  • Mediterranean Journal of Human Rights (2006 & 2002)
  • Εξωτερικά Θέματα (2004)
  • Γεωστρατηγική (2003)
  • Mésogeios - Mediterranee (2001)
  • Ευρωπαϊκή Έκφραση (1996)
  • Διεθνές Δίκαιο και Διεθνής Πολιτική (1992)
  • Επιθεώρηση Κυπριακού Δικαίου (1986)
  • Revue Hellénique de Droit Européen (1983)
  • Legal Issues of European Integration (1982)
  • Το Σύνταγμα (1980 & 1978)
  • New York University Journal of International Law and Politics (1978)
  • Journal of the Hellenic Diaspora (1978)
  • The Greek Review of Social Research (1978)
  • Revue Hellénique de Droit International (1975)

Κεφάλαια σε Βιβλία (επιλογή)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Διεθνείς Σχέσεις στην Ελλάδα: Η Θεμελίωση ενός Κλάδου» στο A. Γκόφας, Γ. Ευαγγελόπουλος και M. Κοππά (Επ.) 100 Χρόνια Διεθνών Σχέσεων 1919-2019. (Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο, 2020).[39]
  • «EU-US Relations in a Multipolar System» in Ν. Kotzias and P. Liakouras (Eds.) EU-US Relations: Repairing the Transatlantic Rift (London: Palgrave-Macmillan, 2006).[40]
  • «Greek Security Concerns in the Eastern Mediterranean” in S. V. Papacosma, A.Theophanous, and J. Sperling (Εds.) EU Εnlargement and Νew Security Challenges in the Eastern Mediterranean. (Nicosia: Intercollege Press, 2004). [41]
  • «Η Ελλάδα, η Γιουγκοσλαβία και η κρίση στο Κόσοβο» στο Σ. Ντάλης (Επ.) Η Κρίση στο Κόσοβο: Η Ελλάδα, η Διεθνής Κοινότητα και τα ΜΜΕ (Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση, 1999). [42]
  • (with Ch. Papasotiriou) “Greek Policy Responses to the Post-Cold War Balkan Environment” in V. Coufoudakis, H. J. Psomiades and A. Gerolymatos (Eds.), Greece and the New Balkans - Challenges and Opportunities, (New York: Pella, 1999). [43]
  • «Southern European Countries in the European Community” in J. Holmes (Ed.) Maelstrom- The United States, Southern Europe and the Challenges of the Mediterranean (Cambridge, Mass.: The World Peace Foundation, 1995). [44]
  • “Greek Foreign Policy Objectives” in Sp. Vryonis (Ed.) Greece on the Road to Democracy: From the Junta to PASOK 1974 - 1986 (New York: A. Caratzas, 1991). [45]
  • (with Th. Veremis) “The Beginning of the Discussion on European Union in Greece” in W. Lipgens, and W. Loth, (Eds.) Documents on the History of European Integration: The Struggle for the European Union by Political Parties and Pressure Groups in Western European Countries, 1945-1950. Vol. 3. (Berlin, New York: De Gruyter, 1988). [46]

Φωτογραφικό Υλικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων». idis.gr. 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  2. ↑ «30 Χρόνια ΙΔΙΣ». idis.gr. 2019. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  3. ↑ «1976-1977 Fulbright Scholarships» (PDF). fulbright.gr. 1976. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  4. ↑ «Center of European Studies, Harvard University». harvard.edu. 1976. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  5. ↑ «Jean Monnet European Union Centre of Excellence (JMEUCE)». dal.ca. 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2022. 
  6. ↑ «Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων». idis.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  7. ↑ «Ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  8. ↑ «20 Χρόνια ΙΔΙΣ». youtube.com. 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  9. ↑ «12/3/1990 : Το πρώτο debate Κ. Μητσοτάκη - Α. Παπανδρέου - Χ Φλωράκη». youtube.com. 1990. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  10. ↑ «Η Διοίκηση του Παντείου Πανεπιστημίου 1930 - 2016». web.archive.org. 2016. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  11. ↑ «1990-1995 Πρυτανεία Δημητρίου Κώνστα, Φωτογραφικό Αρχείο Παντείου Πανεπιστημίου, Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Πάνδημος». panteion.gr. 1995. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  12. ↑ Denis Huber (1999). «A decade which made History - The Council of Europe 1989-1999». coe.int. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  13. ↑ Δ. Κώνστας (2002). «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ». politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  14. ↑ Δ. Κώνστας (2005). «OUR CHOICE – EUROPEAN INTEGRATION». coe.int. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  15. ↑ «Democratic oversight of the security sector in member states, Recommendation 1713». coe.int. 2005. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  16. ↑ «Παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας από δηλώσεις πολιτειακών οργάνων, Όμιλος "Αριστόβουλος Μάνεσης",». 
  17. ↑ «NOMOΣ ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 4596 Τεύχος Α' 32/26.02.2019» (PDF). Ministry of Justice.gr. 26 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  18. ↑ «Βιβλιοπωλείο Politeia.net». 
  19. ↑ Αγάπα το Κελί σου - Δημήτρης Κώνστας - Εκδόσεις Παπαζήση, https://www.youtube.com/watch?v=Dy6cxb57JGY, ανακτήθηκε στις 2022-08-11 
  20. ↑ Παπαπαντολέων, Κλειώ (23 Σεπτεμβρίου 2021). «"Αγάπα το κελί σου. Ιστορίες Φυλακής"». Εφημερίδα των Συντακτών. https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/311569_agapa-keli-soy-istories-fylakis. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ Ηuffington Post Βιλιοπαρουσίαση Λένα Παγώνη "Δεσμώτης χωρίς αιτία" 07.09.2021 https://www.huffingtonpost.gr/entry/vivlioparoesiase-ayapa-to-keli-soe-istories-felakes-demetres-konstas-ekdoseis-papazese_gr_6135f179e4b0f1b97063b805 Hellas Journal 09.09.21 Το νέο βιβλίο του Έλληνα καθηγητή Δημήτρη Κώνστα https://hellasjournal.com/2021/09/agapa-to-keli-sou-istories-filakis-to-neo-vivlio-tou-ellina-kathigiti-dimitri-konsta/ iEidiseis 22.09.2021 O Κωνσταντίνος Φίλης γράφει για το βιβλιο του Δημήτρη Κώνστα https://www.ieidiseis.gr/politismos/110755/o-konstantinos-filis-grafei-gia-to-vivlio-tou-dimitri-konsta-agapa-to-keli-sou-istories-fylakis
  22. ↑ Εγκληματολογία. Δελτίο της Ελληνικής Εταιρείας Εγκληματολογίας Νοεμβριος 2021 Ιάκωβου Φαρσεδάκη Βιβλιοπαρουσίαση Δ. Κώνστας "Αγάπα το Κελί σου. Ιστορίες Φυλακής". σσ.100-103. Εγκληματολογία Ετήσια Έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας Εγκληματολογίας 2021 Αντώνη Μαγγανά & Καλιόπη Κεραμιδά Βιβλιοκριτική "Αγάπα το Κελί σου. Ιστορίες Φυλακής" σελ. 198-200.
  23. ↑ «WorldCat Identities Konstas, Demetres K. 1946-». worldcat.org. 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  24. ↑ Δ. Κώνστας (1976). «Η "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ" ΣΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, 1967-1969 ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΕΩΣ ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ». politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  25. ↑ Δ. Κώνστας (1980). «Η συμμετοχή των εργαζομένων στη διοίκηση των επιχειρήσεων κατά το κοινοτικό δίκαιο». potamitisvekris.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  26. ↑ Δ. Κώνστας (1981). «Η εναρμονιστική λειτουργία των ενδοκοινοτικών συμβάσεων». papazissi.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  27. ↑ Θ. Κουλουμπής, Δ. Κώνστας (1985). «Διεθνείς Σχέσεις Μια Συνολική Προσέγγιση τ.Α». stamoulis.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  28. ↑ (επιμέλεια) Δ. Κώνστας, Χ. Τσαρδανίδης (1989). «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ) ΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ - Ο ΔΙΠΟΛΙΚΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΕΡΙΓΥΡΟΣ». stamoulis.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  29. ↑ (επιμέλεια) Δ. Κώνστας, Χ. Τσαρδανίδης (1989). «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΟΣ) ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ». stamoulis.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  30. ↑ Δ. Κώνστας (1989). «Για την εξωτερική πολιτική». papazissi.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  31. ↑ Δ. Κώνστας (1990). «The Greek-Turkish Conflict in the 1990's: Domestic and External Influences». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  32. ↑ Δ. Κώνστας (1993). «Diasporas in World Politics: The Greeks in Comparative Perspective». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  33. ↑ Δ. Κώνστας, Π. Τσάκωνας (1994). «Ελληνική εξωτερική πολιτική Εσωτερικές και διεθνείς παράμετροι». politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  34. ↑ Δ. Κώνστας, Θ. Σταύρου (1995). «Greece Prepares for the Twenty-first Century». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  35. ↑ Δ. Κώνστας, Θ. Σταύρου (2002). «ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Συνέχεια και Μεταβολή». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  36. ↑ Δ. Κώνστας (1999). «Ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική 1991-1999 Αναλύσεις και μαρτυρίες». papazissi.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  37. ↑ Δ. Κώνστας (2002). «ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ». politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  38. ↑ Δ. Κώνστας (2021). «Αγάπα το Κελί σου. Ιστορίες Φυλακής». Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  39. ↑ A. Γκόφας, Γ. Ευαγγελόπουλος και M. Κοππά (Επ.) (2020). «Ένας αιώνας διεθνών σχέσεων, 1919-2019». e-pediobooks.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  40. ↑ Ν. Kotzias and P. Liakouras (Eds.) (2006). «EU-US Relations Repairing the Transatlantic Rift». springer.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  41. ↑ S. V. Papacosma, A.Theophanous, and J. Sperling (Εds.) (2004). «EU enlargement and new security challenges in the Eastern Mediterranean». ahdr.info. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  42. ↑ Σ. Ντάλης (Επ.) (1999). «Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΟ ΚΟΣΟΒΟ Η ΕΛΛΑΔΑ, Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΜΕ». politeianet.gr. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. 
  43. ↑ V. Coufoudakis, H. J. Psomiades and A. Gerolymatos (Eds.) (1999). «Greece and the New Balkans: Challenges and Opportunities». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  44. ↑ J. Holmes (Ed.) (1995). «Maelstrom- The United States, Southern Europe and the Challenges of the Mediterranean». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  45. ↑ Sp. Vryonis (Ed.) (1991). «Greece on the Road to Democracy: From the Junta to PASOK, 1974-1986». amazon.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Extra text: authors list (link)
  46. ↑ W. Lipgens, and W. Loth, (Eds.) (1988). «Documents on the History of European Integration: The Struggle for the European Union by Political Parties and Pressure Groups in Western European Countries, 1945-1950. Vol. 3». degruyter.com. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link) CS1 maint: Extra text: authors list (link)
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρήστης:Milios.evangelos/πρόχειρο&oldid=10245159"