Χρήστης:Makisf3/πρόχειρο

Πρωτότυπα Γερμανικά αεροσκάφη στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου

   Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1930, η Γερμανική πολεμική Αεροπορία (Luftwaffe), χαρακτηρίζεται από νεωτερισμό, δημιουργικότητα και σχεδιαστική εξέλιξη.
   Στις 20 Ιουνίου του 1939, ο Έριχ Βάρσιτζ, πιλότος δοκιμών της Χάινκελ, πιλοτάρει το πρώτο αεροσκάφος χωρίς έλικα, το πυραυλοκίνητο Heinkel He 176, ενώ δύο μήνες μετά, στις 27 Αυγούστου του 1939, ο ίδιος πιλότος, πιλοτάρει το πρώτο αεριωθούμενο αεροσκάφος, το Heinkel He 178.
   Με την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η Λουφτβάφε, εκτός από τα «συνήθη» αεροσκάφη, τα οποία αποτελούν κομμάτι της πολεμικής της μηχανής και παράγονται σε πολύ μεγάλους αριθμούς (της τάξεως των εκατοντάδων ή χιλιάδων), δημιουργεί και άλλα σε μικρότερους ή πολύ μικρούς αριθμούς, τα οποία ενσωματώνουν πρωτοποριακές τεχνικές κατασκευής, φέρουν πολύ εξελιγμένα συστήματα προώθησης και πλοήγησης και εμφανίζουν τεχνολογικές καινοτομίες, τόσο προηγμένες που θα ενσωματωθούν χρόνια ή και δεκαετίες αργότερα στις αεροπορίες των άλλων χωρών.
   Σε γενικές γραμμές μπορούμε να ομαδοποιήσουμε τα πρωτότυπα αεροσκάφη της εποχής σε τρεις κατηγορίες: α) αυτά που έμειναν στη φάση του σχεδιασμού, β) αυτά που παρήχθησαν σε πολύ μικρούς αριθμούς και γ) αυτά που παρήχθησαν σε μεγαλύτερους αριθμούς και έδρασαν επιχειρησιακά (χωρίς βέβαια κανένα στρατηγικό αποτέλεσμα). Άκρως ενδιαφέροντα, είναι βέβαια αυτά που ανήκουν στις δύο τελευταίες κατηγορίες. Παραδείγματα της δεύτερης κατηγορίας αποτελούν το Heinkel He 162 “Volksjager”, ένα μονοκινητήριο αεριωθούμενο που πέρασε από το στάδιο του σχεδιασμού, σε πτητική κατάσταση σε διάστημα λίγων μόλις μηνών και το Bachem 349 “Natter”, το πρώτο επανδρωμένο (πυραυλοκίνητο) αεροσκάφος κάθετης απογείωσης. Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν τα γνωστότερα Messerschmitt Me 262, το πρώτο αεριωθούμενο μαχητικό που έδρασε επιχειρησιακά, το Messerschmitt Me 163 το πρώτο πυραυλοκίνητο αεροσκάφος που έδρασε επιχειρησιακά και το Arado Ar 234, το πρώτο αεριωθούμενο βομβαρδιστικό που έδρασε επιχειρησιακά.
   Θα περίμενε κανείς, ότι τους τελευταίους μήνες του πολέμου και με δεδομένο την δεινή θέση στην οποία είχε περιέλθει η Γερμανική πολεμική μηχανή, θα σταματούσε κάθε προσπάθεια εξέλιξης στην αεροναυπηγική. Ακριβώς το αντίθετο συνέβη. Το τελευταίο έτος του πολέμου και μέχρι τον Μάιο του 1945, όπου λήγει ο πόλεμος στην Ευρώπη, όλες οι μεγάλες εταιρίες ναυπήγησης αεροσκαφών, (Messerschmitt, Heinkel, Arado, Junkers), σπαταλώντας πολύτιμες πρώτες ύλες και χιλιάδες εργατοώρες, συνεχίζουν να σχεδιάζουν και να δοκιμάζουν πρωτοποριακά αεροσκάφη και κινητήρες, πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή τους, που δεν έχουν ωστόσο καμία επίδραση στην εξέλιξη του πολέμου.
   Ο συνδυασμός των δραματικών συνθηκών που επικρατούν στην  Γερμανία, τα υπόγεια εργοστάσια παραγωγής,  πολλά σε παλιά ορυχεία ή δάση, τα πειραματικά αεροσκάφη στα οποία οι πιλότοι με φανατισμό και κίνδυνο της ζωής τους, δημιουργούν πρωτιές σε διάφορους τομείς της αεροπορίας, συνθέτουν για την Γερμανική Πολεμική Αεροπορία ένα δραματικό, μυστηριώδες και «μυθικό» σκηνικό.

~~~~