Χρήστης:MARIAME/πρόχειρο
 |
Αυτή η σελίδα είναι το κύριο «πρόχειρο χρήστη» του MARIAME. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Χρονιάρη γεννήθηκε στην Αθήνα και έλκει την καταγωγή της από την πλευρά του πατέρα της από τα Ανώγεια Ρεθύμνης, ενώ από την πλευρά της μητέρας της από την Γουριά Μεσολλογγίου. Έχει σπουδάσει τηλεόραση, έκανε σεμινάρια σκηνοθεσίας κι εργάστηκε ως οπερατέρ σε διάφορα κανάλια. Στο θέατρο έχει σκηνοθετήσει την παράσταση "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" από το ομώνυμο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου.
ΕΡΓΟ
Τον Νοέμβριο του 2010 εκδίδεται η πρώτη της ποιητική συλλογή "Εκεί που αλλάζω ζωές" εκδ. Απόπειρα. Η πεζολογική φόρμα που διακρίνει την ποίηση της, ισορροπεί στο σημείο που η γλώσσα συναντά την ουσιωδέστερη έκφρασή της στο καθημερινό. Πότε με την δύναμη της αποφθεγματικής φράσης, πότε με το θραύσμα της πρώτης εικόνας, πότε με το μικρό δικαίωμα στην ρήξη του πυρήνα της μορφής, δημιουργεί ένα παλίμψηστο σημείων, ένα φασματοσκόπιο, όπου βασιλεύει ο λόγος.
Λίγους μήνες μετά και συγκεκριμένα την άνοιξη του 2011, αναλαμβάνει την σκηνοθεσία και τον φωτισμό της παράστασης "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου", από το ομώνυμο βιβλίο του Σταύρου Σταυρόπουλου. Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο Altera Pars από την μουσικοχοροθεατρική κολλεκτίβα IlluminArti, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Δύο χρόνια μετά την έκδοση του πρώτου της βιβλίου, το 2012 επανέρχεται με μια νουβέλα ξανά από τις εκδ. Απόπειρα υπό τον τίτλο "Επειδή Μαζί". Τα κείμενα του Επειδή μαζί συγκροτούν ένα πλάσμα σημείων, ένα παλίμψηστο ιδεών όπου το μετέωρο συνοικεί με το κατασταλαγμένο και η τόλμη υπερβαίνει το δέος της. Αν δεις τις λέξεις ξεχωριστά, απελευθερωμένες απ’ τη ευκαιριακή τους ταυτότητα, και τις αντιμετωπίσεις ως εγκόσμια υλικά σώματα, θα διαπιστώσεις ότι κάπου χάνονται. Μακριά. Μοιάζουν με χαρταετούς που πετούν – έχουν τόσο απομακρυνθεί, που δεν μπορείς καν να υποθέσεις το σχήμα τους. Κι όμως. Το σημείο αναγνώρισης παραμένει η τροχιά που διαγράφουν, κάτι μικρά φτερά στο τέλος της ουράς. Οι αιώνιες λιακάδες, οι έγχρωμες σταγόνες ήλιου που ενυπάρχουν μέσα στο ασπρόμαυρο κάδρο τους, τις καθιστούν εκτυφλωτικά λυπημένες.
Τον Δεκέμβρη του 2014 μας συστήνει την νέα της αμιγώς ποιητική δουλειά με τίτλο "Η σκιά μου κι εγώ" εκδ. Απόπειρα. Η καταγωγική ρίζα του τρίτου ποιητικού διαβήματος της Μαρίας Χρονιάρη είναι η λύπη. Η αναζήτηση αυτής της λύπης παραπέμπει εξαρχής στα έρμαια υλικά της: Αρχέγονα, γενετικά σώσματα από θριάμβους ήττας, ασυνεχή διαστήματα απουσίας, γραμμικά σχεδιάσματα να φτάσεις ως το κόκκινο της κραυγής.
Τον Νοέμβριο του 2015 μας παρουσιάζει το τέταρτο βιβλίο της "Ασκήσεις Ύφους" από τις εκδ. Βιβλιόραμα, που συνέγραψε με τον Σταύρο Σταυρόπουλο. Έξι ποιήματα, γραμμένα από κοινού, με την μέθοδο του τυφλού, απέναντι στην ίδια την ιδέα της δημιουργίας τους, ασκήσεις αναπνοής που εξελίσσονται ως φωτογραφίες ενός παρόντος, μιας στιγμής, η εξέλιξη ενός στίχου με δύο διαφορετικούς τρόπους, εν μέσω δυο διαφορετικών μέσων θέασης, πρόσληψης, που όμως μπορούν και συγκλίνουν ενίοτε σ’ ένα ενιαίο και αδιαίρετο σώμα.
Παράλληλα διατηρεί την προσωπική της στήλη "Ιστορίες του Ωκεανού", στην εφημερίδα "Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΩΓΕΙΩΝ".
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
- "Εκεί που αλλάζω ζωές", 2010 β' έκδοση 2014 εκδ. Απόπειρα
- "Επειδή Μαζί" , 2012 β' έκδοση 2014 εκδ. Απόπειρα
- "Η σκιά μου κι εγώ", 2014 εκδ. Απόπειρα
- "Ασκήσεις Ύφους", 2015 εκδ. Βιβλιόραμα (γραμμένο από κοινού με τον Σταύρο Σταυρόπουλο)
ΠΗΓΕΣ
http://www.politeianet.gr/sygrafeis/chroniari-maria-57463
http://www.osdelnet.gr/index.php?p=results&result=1&Author_bio=1&&Author_bio=1&Author=1101287