Χρήστης:Konstantinos Foteinopoulos/πρόχειρο
Κείμενο με πλάγιους χαρακτήρες
 |
Αυτή η σελίδα είναι το κύριο «πρόχειρο χρήστη» του Konstantinos Foteinopoulos. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
Βασικές πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το Άλσος Μπίστι βρίσκεται στην Ερμιόνη,μια κωμόπολη της νοτιοανατολικής Αργολίδας με περίπου 2.500 κατοίκους όπου είναι χτισμένη σε υψόμετρο 5 μέτρων,μιας και μιλάμε για παραθαλάσσια περιοχή.
H Ιστορία της χερσονήσου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η χερσόνησος Μπίστι αποτελεί μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις της Ερμιονίδας και αντανακλά την σημαντική δραστηριότητα της περιοχής της Ερμιόνης στην αρχαιότητα.Συγκεκριμένα, κατά την περίοδο των Μυκηναϊκών και Γεωμετρικών χρόνων, η πόλη δημιουργήθηκε κοντά στο λόφο της Μαγούλας, ενώ πιθανολογείται πως αναπτύχθηκε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους ( 7ος-6ος αι.) πρώτα στο Μπίστι δίπλα στο Πορφυρείο. Ιστορικές πηγές αποκαλύπτουν πως στην κλασική και ρωμαϊκή εποχή η πόλις των Ερμιονέων, περιβάλλεται από ισχυρό τείχος πολλά τμήματα του οποίου σώζονται περιφερειακά στη χερσόνησο αλλά και εντός του οικισμού της Ερμιόνης. Σύμφωνα με τον Παυσανία, στο άλσος είχαν οικοδομηθεί αρκετοί ναοί, ενώ η προστασία των κλασικών τειχών και κατά συνέπεια της πόλης,πραγματοποιούνταν από Βυζαντινούς και Ενετούς. Παράλληλα, ξεκίνησε η οχύρωση της δυτικής πλευράς της πόλης χρησιμοποιώντας οικοδομικά υλικά από αρχαία κτίσματα. Έτσι, το Μπίστι καταλήγει σε οχυρό κάστρο και από αυτό η Ερμιόνη ονομάζεται ως «Καστρί». Η ισχυρή αυτή οχύρωση διαδραμάτισε σημαντικό αμυντικό ρόλο κατά την τουρκοκρατία, όπου τελικά αλώθηκε το 1537 και έκτοτε εγκαταλείφθηκε. Το 1729 κατεδαφίζεται το δυτικό τείχος από τον Αββά Michael Fourmont[1] αποσκοπώντας στην ανεύρεση και την αντιγραφή επιγραφών, αρκετές από τις οποίες στην συνέχεια καταστρέφει. Έπειτα, επιβλητικός ανεμόμυλος χτίζεται από τον Γιώργη Μήτσα στην ανατολική πλευρά του άλσους Μπίστι, ενώ το 1908 ο αρχαιολόγος Άλεξ Φιλαδελφέας διενεργεί ανασκαφές σε διάφορα σημεία και τελικά αρχές του 20ου αιώνα το Μπίστι δενδροφυτεύεται και παίρνει την σημερινή τελική του μορφή του, κοσμώντας τον τόπο της Ερμιόνης.
Η σημερινή μορφή του άλσους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ένας περίπατος στον ιστορικό αυτό χώρο, δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες να θαυμάσουν αρχαία ευρήματα από κίονες του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα ή κατ` άλλους της Αθηνάς. Πρόκειται για ένα Αρχαϊκό ναό, (τέλη του 6ου πΧ αι.) εξάστυλο, με 12 κίονες στην πλευρά του, δωρικού ρυθμού, ενώ σώζεται μόνο η «ευθυντηρία» του δαπέδου.Ταυτόχρονα, θα συναντήσουν το τόξο του ιερού βυζαντινής βασιλικής και τον ανεμόμυλο των Μητσαίων, πρωταγωνιστών του 1821, ο οποίος χτίστηκε την στα τελη του 18ου αιώνα, ήταν δίπατος με 22 σκαλοπάτια και φέρει περιμετρικά πολεμίστρες. Μοναδικό ανα τον κόσμο χαρακτηριστικό του ανεμόμυλου, αποτελεί το γεγονός πως στη λάσπη που συνδέει τις πέτρες έχουν χρησιμοποιηθεί αντί χαλικιού σπασμένα κελύφη πορφυρών από τους αρχαίους σωρούς (θέσεις 6).Σήμερα έχει αναπαλαιωθεί με τη φροντίδα του Δήμου Ερμιόνης[2]. Στη θέση του ανεμόμυλου βρίσκονταν και τα εργαστήρια επεξεργασίας της φημισμένης ερμιονίτικης πορφύρας την οποία βρήκε ο Μ. Αλέξανδρος στα Σούσα και θεώρησε πολυτιμότατο λάφυρο. Επιπλέον, έχει διατηρηθεί ο παλιός φάρος που συνδέει το Μπίστι με το λιμάνι της Ερμιόνης, κτισμένος στη βάση ισχυρότατου αρχαίου κυκλικού πύργου. Ο συγκεκριμένος πύργος είχε τεράστια σημασία στην εποπτεία του θαλάσσιου χώρου και την προστασία της αρχαίας ερμιόνης. Τέλος, εντοπίζονται το αρχαίο μνήμα και η Σπηλιά της Βιτόριζας[3]. Τα παραπάνω χαρακτηριστικά καθιστούν το άλσος Μπίστι ένα επιβλητικό χώρο που συνδυάζει τη φύση με την ιστορία.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]