Χρήστης:Νίκος Πι/πρόχειρο

Οι Queens of the Stone Age (συχνά αναφερόμενοι και με τη σύντμηση QOTSA) είναι ένα αμερικανικό ροκ συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1996 στο Palm Desert της California. Το συγκρότημα ιδρύθηκε από τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Josh Homme, ο οποίος είναι το μοναδικό σταθερό μέλος κατά τη διάρκεια πολλαπλών αλλαγών στη σύνθεση του σχήματος. Η παρούσα σύνθεση αποτελείται από τους Homme, Troy Van Leeuwen (κιθάρα, χαβάγια, πλήκτρα, κρουστά, φωνητικά), Michael Shuman (μπάσο, πλήκτρα, φωνητικά), Dean Fertita (πλήκτρα, κιθάρα, κρουστά, φωνητικά) και Jon Theodore (τύμπανα, κρουστά). Το συγκρότημα επίσης έχει μία μεγάλη ομάδα συνεργατών. Οι Queens of the Stone Age είναι γνωστοί για τις blues, Krautrock και electronica επιρροές στο προσανατολισμένο στα riff και ρυθμικό hard rock στυλ τους, πλαισιωμένες με τα χαρακτηριστικά falsetto φωνητικα του Homme και ανορθόδοξες κιθαριστικές κλίμακες.

Δημουργούμενη μετά τη διάλυση του προηγούμενου συγκροτήματος του Homme, των Kyuss, το συγκρότημα προήλθε από τη μουσική σκηνή του Palm Desert. Ο ομώνυμος πρώτος δίσκος τους ηχογραφήθηκε με τα πρώην μέλη των Kuyss Alfredo Hernández στα τύμπανα και τον Homme σε όλα τα άλλα όργανα. Ο Nick Oliveri and ο Mark Lanegan συμμετείχαν ως πρόσθετοι τραγουδιστές στο δίσκο Rated R, που ήταν εμπορικά επιτυχημένος και πήρε εξαιρετικές κριτικές, και περιείχε το επιτυχημένο single τους "The Lost Art of Keeping a Secret". Ο δίσκος Songs for the Deaf κυκλοφόρησε το 2002 έχοντας μεγάλη εμπορική επιτυχία και λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές, και είχε τον Dave Groh στα τύμπανα και συμμετοχές από Alain Johannes και Natasha Shneider. Ύστερα από τις αποχωρήσεις των Oliveri και Lanegan, ο Homme ήταν ο κύριος τραγουδιστής για τους δίσκους Lullabies to Paralyze του 2005 και τον, με ηλεκτρονικές επιρροές, Era Vulgaris του 2007.

Μετά από μερικά χρόνια αδράνειας, ο δίσκος ...Like Clockwork κυκλοφόρησε το 2013 και ο δίσκος Villains κυκλοφόρησε το 2017, με το Mark Ronson ως παραγωγό του δεύτερου. Και οι δύο δίσκοι έλαβαν πολύ καλές κριτικές.

Το συγκρότημα έχει προταθεί για βραβείο Grammy εφτά φορές: τέσσερις φορές για Καλύτερη Hard Rock Εμφάνιση, δύο φορές για Καλύτερο Rock Δίσκο, και μία φορά για Καλύτερη Rock Εμφάνιση.

Ιστορία

Σχηματισμός και πρώτος δίσκος (1996-1999)

Μετά τη διάλυση του προηγούμενού του συγκροτήματος, των Kuyss, ο Josh Homme συμμετείχε για λίγο στους Screaming Trees ως κιθαρίστας για τις περιοδείες, πριν αποφασίσει να σχηματίσει ένα νέο συγκρότημα, τους Gamma Ray. Το 1996 κυκλοφόρησαν το ομώνυμο EP Gamma Ray, που περιείχε τα τραγούδια "Born to Hula" και "If Only Everything" (τα οποία αργότερα θα εμφανίζονταν στον πρώτο δίσκο των QOTSA ως "If Only"). Στο EP συμμετείχαν οι Matt Cameron των Soundgarden και Pearl Jam, Van Conner των Screaming Trees και Victor Indrizzo στα κρουστά.

Οι Gamma Ray άλλλαξαν το όνομά τους το 1997 αφού το γερμανικό power metal συγκρότημα Gamma Ray απείλησε να τους μηνύσει. Το όνομα "Queens of the Stone Age" προήλθε από ένα παρατσούκλι που είχε δοθεί στους Kyuss από τον παραγωγό τους Chris Goss. Ο Homme είπε για το όνομα: " Το Kings θα ήταν πολύ μάτσο. Οι Kings of the Stone Age φοράνε πανοπλία και έχουν τσεκούρια και παλεύουν. Οι Queens of the Stone Age κάνουν παρέα με τις φίλες των Kings of the Stone Age ενώ αυτοί παλεύουν... Το ροκ θα πρέπει να είναι αρκετά δυνατό για τα αγόρια και αρκετά γλυκό για τα κορίτσια. Έτσι όλοι είναι ευτυχισμένοι και η φάση μοιάζει με πάρτυ. Το Kings of the Stone Age είναι πολύ μονόπλευρο."

Η πρώτη κυκλοφορία με το όνομα Queens of the Stone Age ήταν το τραγούδι "18 A.D." που κυκλοφόρησε στη συλλογή "18 A.D.," με τη συμμετοχή του ολλανδικού stoner rock συγκροτήματος Beaver. Η πρώτη ζωντανή εμφάνιση της μπάντας έγινε στις 20 Νοεμβρίου 1997 στο OK Hotel στο Seattle της πολιτείας Washington, με τους Cameron στα τύμπανα, Mike Johnson των Dinosaur Jr. στο μπάσο και John McBain των Monster Magnet στην κιθάρα. Το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το συγκρότημα κυκλφόρησε ένα split EP, το Kyuss/Queens of the Stone Age, το οποίο περιείχε τρία κομμάτια από την περίοδο των Gamma Ray καθώς και τρία κομμάτια των Kyuss που είχαν ηχογραφηθεί το 1995, πριν τη διάλυσή τους.

Οι Queens of the Stone Age κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1998 στη Loosegroove Records, τη δισκογραφική του Stone Gossard και του Regan Hagar, ενώ σε βινύλιο κυκλοφόρησε από τη Man's Ruin Records. Ο Homme έπαιξε κιθάρα και μπάσο στο άλμπουμ (το μπάσο αποδίδεται στον Carlo Von Sexron, alter ego του Homme), ο Alfredo Hernández έπαιξε τύμπανα, ενώ συνεισέφεραν οι Chris Goss και Hutch. Ο Homme φέρεται να ζήτησε από τον τραγουδιστή των Screaming Trees Mark Lanegan να συμμετάσχει στο δίσκο, αλλά αυτός δεν μπορούσε λόγω άλλων υποχρεώσεων.

Μόλις τελείωσε η ηχογράφηση του δίσκου, ο πρώην μπασίστας των Kyuss Nick Oliveri ενσωματώθηκε στο συγκρότημα και άρχισαν να περιοδεύουν με ένα σχήμα αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από πρώην μέλη των Kyuss. Ο κιθαρίστας Dave Catching ενσωματώθηκε αμέσως μετά. Από αυτό το σημείο και έπειτα, η σύνθεση του συγκροτήματος θα άλλαζε συχνά. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης του δεύτερου δίσκου, ο Hernández θα είχε φύγει από το σχήμα για παίξει σε άλλα συγκροτήματα.

Rated R (2000–2001)

Στο άλμπουμ του έτους 2000 Rated R συμμετείχαν πολλοί μουσικοί που ήταν γνωστοί των Homme και Oliveri και των συνεργατών τους: ανάμεσα σε άλλους συνεισέφεραν οι ντράμερ Nick Lucero και Gene Trautmann, οι κιθαρίστες Dave Catching, Brendon McNichol και Chris Goss, ακόμα και ο frontman των Judas Priest Rob Halford, που συμπτωματικά ηχογραφούσε στο ίδιο στούντιο, συμμετείχε στο τραγούδι "Feel Good Hit of the Summer." Το άλμπουμ πήρε θετικές κριτικές και έλαβε πολύ μεγαλύτερη προσοχή από το αρχικό τους άλμπουμ, παρά το γεγονός ότι οι στίχοι του "Feel Good Hit of the Summer" θεωρήθηκαν από τη μεγάλη αλυσίδα λιανεμπορίου Walmart ότι προωθούν τη χρήση ναρκωτικών, κάτι που παραλίγο να είχε ως αποτέλεσμα την απόσυρση του άλμπουμ από τα ράφια. Η επιτυχία του άλμπουμ έδωσε στο συγκρότημα τη δυνατότητα να ανοίξουν συναυλίες των The Smashing Pumpkins, Foo Fighters, Hole καθώς και μία θέση στο φεστιβάλ Ozzfest 2000. Ήταν εκείνη την εποχή που ο Homme δήλωσε:

"Υπάρχει ένα ρομποτικό στοιχείο στους δίσκους μας, όπως η επανάληψη των riff. Θέλαμε επίσης να κάνουμε ένα δίσκο που θα έχει μεγάλο δυναμικό εύρος. Θέλαμε να το οργανώσουμε με αυτό το συγκρότημα έτσι ώστε να μπορούμε να παίξουμε το οτιδήποτε. Δεν θέλουμε να παγιδευτούμε στην ίδια μας τη μουσική. Αν κάποιος έχει ένα καλό τραγούδι (ανεξαρτήτως στυλ) θα πρέπει να είμαστε ικανοί να το παίξουμε."

—Homme, συνέντευξη στο thefade.net

Κατά τη διάρκεια της συναυλίας το 2021 στο Rock in Rio, o μπασίστας Nick Oliveri συνελήφθη γιατί εμφανίστηκε γυμνός στη σκηνή, έχοντας μόνο το μπάσο να του καλύπτει τα γεννητικά όργανα. Ο Oliveri απολογίθηκε στις αρχές, λέγοντας ότι δεν γνώριζε ότι αυτό ήταν έγκλημα στη Βραζιλία.

Μετά τη συμμετοχή του στο Rated R, ο πρώην τραγουδιστής των Screaming Trees Mark Lanegan έγινε μέλος του συγκροτήματος ως πλήρες μέλος, μία θέση που κράτησε μεχρι τις αρχές του 2005. Προς το τέλος της περιοδείας Rated R tour, η εμφάνιση του συγκροτήματος στο φεστιβάλ Rock am Ring στη Γερμανία ήταν, σύμφωνα με τον Homme, "η χειρότερη συναυλία που έχουμε παίξει και ήταν μπροστά σε 40.000 κόσμο." Τα μέλη του συγκροτήματος αποφάσισαν να κάνουν τατουάζ την ώρα έναρξης της συναυλίας "Freitag 4:15." Όπως εξήγησε ο Oliveri:

"Εγώ, o Mark (Lanegan), ο Josh (Homme) και ο Hutch, ο τεχνικός ήχος μας, κάναμε το ίδιο τατουάζ, είναι από το φεστιβάλ Rock am Ring. Η ώρα που έπρεπε να παίξουμε ήταν 4:15 το μεσημέρι και ήταν ένα απαίσιο σόου. Ήταν φρικτό, ήταν άθλιο. Γι' αυτό το έκανα τατουάζ στα πλευρά μου, για να πονέσει και να μην το ξεχάσω ποτέ."

—Oliveri, συνέντευξη στο Daredevil Magazine (2005)

Songs for the Deaf, αύξηση της δημοφιλίας και αποχώρηση του Oliveri (2001–2004)

Ο τραγουδιστής των Foo Fighters και πρώην drummer των Nirvana, Dave Grohl, συνεργάστηκε με το συγκρότημα στο τέλος του 2001 για να ηχογραφήσει τα τύμπανα στον τρίτο τους δίσκο. Το Songs for the Deaf κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2002, πάλι με τη συμμετοχή του Lanegan, ενώ ο πρώην κιθαρίστας των A Perfect Circle, Troy Van Leeuwen, προστέθηκε στη σύνθεση για την περιοδεία που ακολούθησε μετά την κυκλοφορία του δίσκου. Επίσης στο τελευταίο τραγούδι του Songs for the Deaf, το "Mosquito Song", συμμετείχε ο πρώην μπασίστας των A Perfect Circle Paz Lenchantin στη βιόλα και στο πιάνο καθώς και ο Dean Ween στην κιθάρα.

"Αυτός ο δίσκος σχεδιάστηκε να ακουστεί παράξενος, σαν μία αστραπή μέσα σε ένα μπουκάλι. Είμασταν εντελώς χάλια. Έτσι ακούγεται σε μένα, σαν ένας τρελός άνθρωπος. Τα σημεία με το ραδιόφωνο υποτίθεται ότι είναι σαν αυτά που ακούς στη διαδρομή με το αυτοκίνητο από το L.A. στο Joshua Tree, μια διαδρομή που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν χαμένος, περισσότερος David Lynch σε κάθε μίλι."

—Homme,συνέντευξη στο jr.com

Το Songs for the Deaf αναγνωρίστηκε από τους κριτικούς ως επιτυχημένο και έγινε χρυσό το 2003, με πωλήσεις άνω των 900.000 δίσκων. Τα singles "No One Knows" και "Go with the Flow" έγιναν επιτυχίες στο ραδιόφωνο και στο MTV, με το πρώτο να μην μπαίνει για λίγο στο Billboard Top 40. Τα "No One Knows" και "Go with the Flow" υπήρχαν επίσης στην πρώτη επανακυκλοφορία των δημοφιλών βιντεοπαιχνιδιών Guitar Hero και Rock Band. Το τραγούδι "You Think I Ain't Worth a Dollar, But I Feel Like a Millionaire" ήταν το μουσικό σήμα του βιντεοπαιχνιδιού "Jak X: Combat Racing" της εταιρείας Naughty Dog το 2005 μαζί με το τραγούδι "A Song For The Dead".

Η Songs for the Deaf περιοδεία κατέληξε σε μία σειρά από συναυλίες στην Αυστραλία τον Ιανουάριο του 2004 που η μπάντα ήταν πρώτο όνομα. Ο Grohl επέστρεψε στα άλλα πρότζεκτ του και αντικαταστάθηκε για το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας από των πρώην ντράμερ των Danzig, Joey Castillo ο οποίος έγινε πλήρες μέλος του συγκροτήματος. Μετά την περιοδεία, ο Homme απέλυσε τον Oliveri, αφού ήταν πεπεισμένος ότι o Oliveri είχε βίαιη συμπεριφορά απέναντι στη σύντροφό του: "Πριν περίπου δύο χρόνια, μίλησα στον Nick για μία φήμη που άκουσα. Του είπα, 'Αν ποτέ μάθω ότι αυτή η φήμη ισχύει, δεν θέλω να σε ξέρω.'" Ο Homme σκέφτηκε να διαλύσει το συγκρότημα αφού απέλυσε τον Oliveri, αλλά βρήκε την αποφασιστικότητα να συνεχίσει. Ο Oliveri απάντησε στα ΜΜΕ ότι το συγκρότημα "είχε δηλητηριαστεί από τον πόθο για εξουσία" και ότι χωρίς αυτόν ήταν "Queens Lite" (δηλαδή ήταν μαλθακοί). Αργότερα άμβλυνε την άποψή του λέγοντας: "Η σχέση μου με τον Josh είναι καλή. Ο νέος δίσκος των Queens είναι γαμάτος." Οι δυο τους φημολογείται ότι είναι ακόμα φίλοι και από τον Οκτώβριο του 2006 ο Oliveri ενδιαφερόταν να επιστρέψει στο συγκρότημα. Αργότερα ο Oliveri συνεισέφερε στους Queens of the Stone Age για πρώτη φορά μετά από εννιά χρόνια, συμμετέχοντας με φωνητικά στο έκτο άλμπουμ της μπάντας, ...Like Clockwork.

Lullabies to Paralyze (2004–2006)

Στα τέλη του 2004, ο Homme, μαζί με τον πολυοργανοπαίχτη των Eleven, Alain Johannes και με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος Van Leeuwen και Castillo ηχογράφησαν το τέταρτο άλμπουμ των Queens of the Stone Age, το Lullabies to Paralyze, ένας τίτλος παρμένος από ένα στίχο του τραγουδιού "Mosquito Song" από το προηγούμενο άλμπουμ τους. Στο άλμπουμ συμμετείχαν φιλικά καλλιτέχνες όπως ο Billy Gibbons των ZZ Top. Παρά το γεγονός ότι ο Lanegan αναφέρεται ότι απέρριψε την πρόσκληση να παραμείνει στο συγκρότημα, αυτός ηχογράφησε φωνητικά σε καινούργια κομμάτια (αξιοσημείωτη παρουσία είναι τα σόλο φωνητικά στο "This Lullaby", το κομμάτι που ανοίγει το δίσκο) και συμμετείχε στην ακόλουθη περιοδεία όσο του το επέτρεπε η υγεία και το πρόγραμμά του.

Το Lullabies to Paralyze διέρρευσε στο διαδίκτυο το Φεβρουάριο του 2005 και μεταδόθηκε από το ραδιοφωνικό σταθμό Triple J στην Αυστραλία στις 3 Μαρτίου 2005 ως μία ανεπιβεβαίωτη "Παγκόσμια Πρεμιέρα". Κυκλοφόρησε επίσημα την Τρίτη 22 Μαρτίου 2005 στις Η.Π.Α., ξεκινώντας στο νούμερο 5 της κατάταξης του Billboard Music Chart, το υψηλότερο ντεμπούτο από κάθε προηγούμενο δίσκο των QOTSA μεχρι το ...Like Clockwork που ξεκίνησε στο νούμερο 1 τον Ιούνιο του 2013.

Lullabies to Paralyze was leaked onto the internet in February 2005 and was aired by Triple J radio in Australia on March 3, 2005 as an unsubstantiated 'World Premiere'. It was then officially released on Tuesday, March 22, 2005 in the US, debuting in the number 5 slot on the Billboard Music Chart, the greatest debut of any Queens record until ...Like Clockwork debuted at number 1 in June 2013.

On May 14, 2005, the group was the musical guest on Saturday Night Live, hosted by Will Ferrell. One of Ferrell's popular Saturday Night Live characters, fictional Blue Öyster Cult cowbellist Gene Frenkle, made a re-appearance on the show, playing with the Queens on their first song of the night, "Little Sister." Frenkle played the song's wood block part using a cowbell along with the band.

On November 22, 2005, Queens of the Stone Age released a live album/DVD set, Over the Years and Through the Woods, featuring a live concert filmed in London, England, and bonus features which included rare videos of songs from 1998 to 2005. In 2005, the group supported Nine Inch Nails on their North American tour of With Teeth along with Autolux (for the first half of the tour) and Death from Above 1979 (for the second). NIN's guitarist Aaron North appeared as an onstage guest with the Queens for the songs "Born to Hula," "Regular John," "Avon," "Monsters in the Parasol" and "Long, Slow Goodbye" at the Wiltern LG in Los Angeles on December 19 and 20, 2005.

Another onstage guest for the December 20 performance was Homme's former Kyuss bandmate John Garcia, the first time that Homme and Garcia had played together since 1997. As a special encore they performed three Kyuss songs: "Thumb," "Hurricane" and "Supa Scoopa and Mighty Scoop." Homme stated that the band's lowest point was during the Lullabies era, but that the record "took the lead jacket off" the band following the firing of Oliveri in 2004.